بازی آنلاین
آپلود عکس
23-08-2017، 11:53
(آخرین ویرایش در این ارسال: 23-08-2017، 12:01، توسط ♱ ᴠɪᴄᴛᴏʀ ♱.)
تکرارم نکن
هر بار رفتنی شدی، راهت‌و بستم تا نری
هر بار برگشتی به من، حس کردم از قبل دورتری
هر بار برگشتی به من، یه زخم تازه‌تر زدی
هر بار برگشتی ولی برای رفتن اومدی
کنار تو
کنار تو چه آرومم، چه آرومی کنار من
تو چشمای تو آرومه چشای بی‌قرار من
تو می‌فهمی که خوشحالم، تو می‌فهمی دلم تنگه
تو می‌دونی که خواب من، کدوم شب‌هاست که بی‌رنگه
نمی‌خوای برگردی؟
خط رو پیشونیم، چشمای بارونیم
دستای لرزونم، پاهای بی‌جونم
روح سرگردونم، گلای ایوونم
حتا چوب سیگارم، فندک تب‌دارم
نمی‌خوای برگردی؟
خط رو پیشونیم، چشمای بارونیم
دستای لرزونم، پاهای بی‌جونم
روح سرگردونم، گلای ایوونم
حتا چوب سیگارم، فندک تب‌دارم
جاذبه
چی مگه تو دنیا مث این آرامش چشماته
مات توام وقتی می‌بینم خنده رو لبهاته
مثل تو کی می‌تونه منو آروم کنه با حرفاش
غیر تو کی تونست بهم ثابت کنه دوسم داش
آسمان هم زمین می‌خورد
صدایم را به یادآر
اگر آواز غمگینی به پا شد
من این شعر گرانم
که از ارزان و ارزانی جدا شد
یه روزی میاد
یه روزی میاد که دیگه دلت برام نریزه
که یادت نیاد تولد من چند پاییزه
هر کدوم از ما کنار یکی دیگه خوشبخته
چیزی که امروز باورش واسه هر دومون سخته
راز و نیاز عاشق
هر گوشه‌ی این جهان تو را می‌جویم
در اوج سکوتم تو را می‌گویم
ای جان جهان و جانم از تو سرشار
دست از طلب تو من مگر می‌شویم
باز نمی‌خوام گله کنم
دستتو رو سرم بکش، پاشو بهم یکم بخند
یه دنیا غم رو دوشمه، زخمای شونمو ببند
همین که می‌دونم دلت برای من دلواپسه
با سختیام کنار میام، همین برای من بسه
تردید
آخ دلم هیشکی کنارت نیست، سرکن با خودت
زیر و رو شو، دنیا رو زیر و زبر کن با خودت
وقتی می‌بینی خودت داره کلافت می‌کنه
ازخودت پاشو، خودت باش و سفر کن باخودت
گل گلدون من
گل گلدون من شکسته در باد
تو بیا تا دلم نکرده فریاد
گل شب‌بو دیگه شب بو نمیده
کی گل شب‌بو رو از شاخه چیده
دچار
به یادتم هنوزم، اگر چه زود رفتی
اگرچه بی‌تفاوت به هرچه بود رفتی
به یادتم هنوزم، اگر چه پر کشیدی
اگرچه تلخ اما به آرزوت رسیدی
درگیر ظاهر
شاید به چشم تو نیام، با ظاهر همیشگی
شاید دیگه خسته شدی، از این همه دل‌سادگی
شاید به چشم تو نیام، این‌جوری که هستم باهات
حس می‌کنم که این روزا، عادی شدم دیگه برات
شب آخر
سکوتت را ندانستم، نگاهم را نفهمیدی
نگفتم گفتنی‌ها رو، تو هم هرگز نپرسیدی
شبی که شام آخر بود، به دست دوست خنجر بود
میان عشق و آینه یه جنگ نابرابر بود
ای دوست کجایی؟
من با همه‌ی درد جهان ساختم اما
با درد تو هر ثانیه در حال نبردم
تو دور شدی از من و با این همه یک عمر
من غیر تو حتا به کسی فکر نکردم
چشم من
چشم من! بیا منو یاری بکن
گونه‌هام خشکیده شد، کاری بکن!
غیر گریه مگه کاری میشه کرد؟
کاری از ما نمیاد، زاری بکن!
برف می‌باره
برف، برف، برف می‌باره
قلب من امشب بی‌قراره
برف، برف، برف می‌باره
خاطره‌هاتو یادم میاره
کوچه‌ی بن‌بست
میون این همه کوچه که بهم پیوسته
کوچه‌ی قدیمی ما کوچه‌ی بن‌بسته
دیوار کاه‌گلی یه باغ خشک، که پر از شعرای یادگاریه
مونده بین ما و اون رود بزرگ، که همیشه مثل موندن جاریه
آشوبم
تنها تویی تو که می‌تپی به نبض این رهایی
تو فارغ از وفور سایه‌هایی
باز آ که جز تو جهان من حقیقتی ندارد
تو می‌روی که ابر غم ببارد
جاده‌ی یک‌طرفه
باز دوباره با نگاهت این دل من زیر و رو شد
باز سر کلاس قلبم درس عاشقی شروع شد
دل دوباره زیر و رو شد
..
ازت متشکرم
ازت متشکرم دیوونه‌ی من
از اینکه چشم به این دنیا گشودی
از اینکه پا تو زندگی‌م گذاشتی
از اینکه پا به پام همیشه بودی
آینده
همیشه آخر قصه یکی راهی شده رفته
یکی مبهوته و یاد روزای رفته می‌افته
نه اون که میره می‌خواد و نه اینکه مونده می‌خنده
شاید این جوری قسمت بود، چی میشه بی تو آینده
تسکین
هوای تو داره دنیام‌و می‌گیره
من از این اتفاقِ تازه خوشحالم
نفس‌های منو عطر تو پر کرده
از این احساس، بی‌اندازه خوشحالم
دنیای این روزای من
دنیای این روزای من هم‌قد تن‌پوشم شده
انقدر دورم از تو که دنیا فراموشم شده
دنیای این روزای من درگیر تنهایی شده
تنها مدارا می‌کنیم، دنیا عجب جایی شده
بارون هواتو داره
بارون داره هدر میشه بیا با من قدم بزن
دلم داره پر می‌زنه واسه تو و قدم زدن
وقتی هوا بارونیه دلم برات تنگ میشه باز
نمی‌دونی تو این هوا چشات چه خوش‌رنگ میشه باز
چشمه‌ی طوسی
توی هر ضرر باید استفاده‌ای باشه
باخت باید احساس فوق‌العاده‌ای باشه
آه فاتح قلبم فکرشم نمی‌کردی
رام کردن این شیر کار ساده‌ای باشه
شهر بارونی
تو هر شهر دنیا که بارون بیاد
خیابونی گم میشه تو بغض و درد
تو بارون مگه میشه عاشق نشد؟
تو بارون مگه میشه گریه نکرد؟
باران تویی
از آسمانم ماتم ببارد
هراس بی تو ماندنم ادامه دارد
نمی‌نویسم ترانه بی تو
چگونه پر کشد خیال واژه بی تو
هر بار رفتنی شدی، راهت‌و بستم تا نری
هر بار برگشتی به من، حس کردم از قبل دورتری
هر بار برگشتی به من، یه زخم تازه‌تر زدی
هر بار برگشتی ولی برای رفتن اومدی
کنار تو
کنار تو چه آرومم، چه آرومی کنار من
تو چشمای تو آرومه چشای بی‌قرار من
تو می‌فهمی که خوشحالم، تو می‌فهمی دلم تنگه
تو می‌دونی که خواب من، کدوم شب‌هاست که بی‌رنگه
نمی‌خوای برگردی؟
خط رو پیشونیم، چشمای بارونیم
دستای لرزونم، پاهای بی‌جونم
روح سرگردونم، گلای ایوونم
حتا چوب سیگارم، فندک تب‌دارم
نمی‌خوای برگردی؟
خط رو پیشونیم، چشمای بارونیم
دستای لرزونم، پاهای بی‌جونم
روح سرگردونم، گلای ایوونم
حتا چوب سیگارم، فندک تب‌دارم
جاذبه
چی مگه تو دنیا مث این آرامش چشماته
مات توام وقتی می‌بینم خنده رو لبهاته
مثل تو کی می‌تونه منو آروم کنه با حرفاش
غیر تو کی تونست بهم ثابت کنه دوسم داش
آسمان هم زمین می‌خورد
صدایم را به یادآر
اگر آواز غمگینی به پا شد
من این شعر گرانم
که از ارزان و ارزانی جدا شد
یه روزی میاد
یه روزی میاد که دیگه دلت برام نریزه
که یادت نیاد تولد من چند پاییزه
هر کدوم از ما کنار یکی دیگه خوشبخته
چیزی که امروز باورش واسه هر دومون سخته
راز و نیاز عاشق
هر گوشه‌ی این جهان تو را می‌جویم
در اوج سکوتم تو را می‌گویم
ای جان جهان و جانم از تو سرشار
دست از طلب تو من مگر می‌شویم
باز نمی‌خوام گله کنم
دستتو رو سرم بکش، پاشو بهم یکم بخند
یه دنیا غم رو دوشمه، زخمای شونمو ببند
همین که می‌دونم دلت برای من دلواپسه
با سختیام کنار میام، همین برای من بسه
تردید
آخ دلم هیشکی کنارت نیست، سرکن با خودت
زیر و رو شو، دنیا رو زیر و زبر کن با خودت
وقتی می‌بینی خودت داره کلافت می‌کنه
ازخودت پاشو، خودت باش و سفر کن باخودت
گل گلدون من
گل گلدون من شکسته در باد
تو بیا تا دلم نکرده فریاد
گل شب‌بو دیگه شب بو نمیده
کی گل شب‌بو رو از شاخه چیده
دچار
به یادتم هنوزم، اگر چه زود رفتی
اگرچه بی‌تفاوت به هرچه بود رفتی
به یادتم هنوزم، اگر چه پر کشیدی
اگرچه تلخ اما به آرزوت رسیدی
درگیر ظاهر
شاید به چشم تو نیام، با ظاهر همیشگی
شاید دیگه خسته شدی، از این همه دل‌سادگی
شاید به چشم تو نیام، این‌جوری که هستم باهات
حس می‌کنم که این روزا، عادی شدم دیگه برات
شب آخر
سکوتت را ندانستم، نگاهم را نفهمیدی
نگفتم گفتنی‌ها رو، تو هم هرگز نپرسیدی
شبی که شام آخر بود، به دست دوست خنجر بود
میان عشق و آینه یه جنگ نابرابر بود
ای دوست کجایی؟
من با همه‌ی درد جهان ساختم اما
با درد تو هر ثانیه در حال نبردم
تو دور شدی از من و با این همه یک عمر
من غیر تو حتا به کسی فکر نکردم
چشم من
چشم من! بیا منو یاری بکن
گونه‌هام خشکیده شد، کاری بکن!
غیر گریه مگه کاری میشه کرد؟
کاری از ما نمیاد، زاری بکن!
برف می‌باره
برف، برف، برف می‌باره
قلب من امشب بی‌قراره
برف، برف، برف می‌باره
خاطره‌هاتو یادم میاره
کوچه‌ی بن‌بست
میون این همه کوچه که بهم پیوسته
کوچه‌ی قدیمی ما کوچه‌ی بن‌بسته
دیوار کاه‌گلی یه باغ خشک، که پر از شعرای یادگاریه
مونده بین ما و اون رود بزرگ، که همیشه مثل موندن جاریه
آشوبم
تنها تویی تو که می‌تپی به نبض این رهایی
تو فارغ از وفور سایه‌هایی
باز آ که جز تو جهان من حقیقتی ندارد
تو می‌روی که ابر غم ببارد
جاده‌ی یک‌طرفه
باز دوباره با نگاهت این دل من زیر و رو شد
باز سر کلاس قلبم درس عاشقی شروع شد
دل دوباره زیر و رو شد
..
ازت متشکرم
ازت متشکرم دیوونه‌ی من
از اینکه چشم به این دنیا گشودی
از اینکه پا تو زندگی‌م گذاشتی
از اینکه پا به پام همیشه بودی
آینده
همیشه آخر قصه یکی راهی شده رفته
یکی مبهوته و یاد روزای رفته می‌افته
نه اون که میره می‌خواد و نه اینکه مونده می‌خنده
شاید این جوری قسمت بود، چی میشه بی تو آینده
تسکین
هوای تو داره دنیام‌و می‌گیره
من از این اتفاقِ تازه خوشحالم
نفس‌های منو عطر تو پر کرده
از این احساس، بی‌اندازه خوشحالم
دنیای این روزای من
دنیای این روزای من هم‌قد تن‌پوشم شده
انقدر دورم از تو که دنیا فراموشم شده
دنیای این روزای من درگیر تنهایی شده
تنها مدارا می‌کنیم، دنیا عجب جایی شده
بارون هواتو داره
بارون داره هدر میشه بیا با من قدم بزن
دلم داره پر می‌زنه واسه تو و قدم زدن
وقتی هوا بارونیه دلم برات تنگ میشه باز
نمی‌دونی تو این هوا چشات چه خوش‌رنگ میشه باز
چشمه‌ی طوسی
توی هر ضرر باید استفاده‌ای باشه
باخت باید احساس فوق‌العاده‌ای باشه
آه فاتح قلبم فکرشم نمی‌کردی
رام کردن این شیر کار ساده‌ای باشه
شهر بارونی
تو هر شهر دنیا که بارون بیاد
خیابونی گم میشه تو بغض و درد
تو بارون مگه میشه عاشق نشد؟
تو بارون مگه میشه گریه نکرد؟
باران تویی
از آسمانم ماتم ببارد
هراس بی تو ماندنم ادامه دارد
نمی‌نویسم ترانه بی تو
چگونه پر کشد خیال واژه بی تو
![[-]](http://www.flashkhor.com/forum/images/collapse.gif "[-]")
