Bad Liar از معدود آهنگ های سلنا است که به دلم نمی شینه. جدی از معدود آهنگ هایی هست که ریتم کار و سطح صدای سلنا توش حالم رو خوب نمی کنه.
قبلا هم گفته بودم که سلیقه ام با داورهای محافل موسیقی جور نیست. معمولا آهنگ هایی جایزه می گیرند که من دوست ندارم.
داوران موسیقی انگار بیشتر به اورجینال بودن و ایجاد آواها و ریتم های تازه امتیاز می دند و براشون مهم نیست که اون ریتم چقدر بتونه روی مخاطب موثر باشه.
تکرار یک چیز زیبا هرگز باعث ملال نیست. تکرار احساس رو قوی می کنه و مثلا طلوع و غروب خورشید با وجود تکرارهای مداوم هرگز از اصالتشون کم نمی شه.
حس من بهم می گه اگر به سلیقه بعضی داورها باشه غزلیات و قطعات خاقانی چون فن بیشتری توش به کار رفته باید جایزه بگیره و غزلیات حافظ و مولانا چون ساده تر و عامیانه تر سروده شده و به اصلاح "سهل و ممتنع" هست می بایست نادیده گرفته بشه.
این اصلا درست نیست. حافظ جادویی داره که صد تا استاد فن هم بهش نمی رسن.
قبلا هم گفته بودم که سلیقه ام با داورهای محافل موسیقی جور نیست. معمولا آهنگ هایی جایزه می گیرند که من دوست ندارم.
داوران موسیقی انگار بیشتر به اورجینال بودن و ایجاد آواها و ریتم های تازه امتیاز می دند و براشون مهم نیست که اون ریتم چقدر بتونه روی مخاطب موثر باشه.
تکرار یک چیز زیبا هرگز باعث ملال نیست. تکرار احساس رو قوی می کنه و مثلا طلوع و غروب خورشید با وجود تکرارهای مداوم هرگز از اصالتشون کم نمی شه.
حس من بهم می گه اگر به سلیقه بعضی داورها باشه غزلیات و قطعات خاقانی چون فن بیشتری توش به کار رفته باید جایزه بگیره و غزلیات حافظ و مولانا چون ساده تر و عامیانه تر سروده شده و به اصلاح "سهل و ممتنع" هست می بایست نادیده گرفته بشه.
این اصلا درست نیست. حافظ جادویی داره که صد تا استاد فن هم بهش نمی رسن.