مذهبیون

[م‍حمّد]

وقتی دارم می‌میرم...

لطفا با حوصله بخوانید.

وقتی دارم می میرم اصلا نگران نیستم و هیچ اهمیتی به جسد خشکیده ام نمی دهم...

چون دوستان مسلمانم آنچه را که لازم است انجام خواهند داد؛ ان شاءالله.....
آنان:

۱. لباسهایم را از تنم بیرون می آورند...
۲. مرا می شویند...
۳. کفنم می کنند...
۴.مرا از خانه ام بیرون می برند و به خانه جدیدم (قبر) منتقلم می کنند...
۵. افراد زیادی برای تشییع جنازه ام می آیند...

خیلی ها برای دفن من کارهایشان را تعطیل و قرارهایشان را لغو می کنند.

این در حالی است که خیلی از این افراد یک بار هم به فکر نصیحت من نبوده اند...

 ۶. از همه وسایلم جدا می شوم...
کلیدهایم..
کتابهایم...
کیفم...
لباس هایم...
و...
 
 شاید توفیق نصیب خانواده ام شود و به خاطر من این وسایل را صدقه بدهند.
مطمئن باشید که دنیا بر من ماتم نخواهد گرفت...

با مرگ‌من جهان از حرکت باز نخواهد ایستاد...
چرخه اقتصاد خواهد چرخید...
کارم به کسی دیگر واگذار خواهد شد...
اموالم در اختیار وارثان قرار خواهد گرفت اما حسابش را من باید پس بدهم... چه کم چه زیاد چه کوچک چه بزرگ...

نخستین چیزی که پس از مرگم از من گرفته می شود نام من است!!!

وقتی مُردم، می گویند: "جسد کجاست"؟

هرگز  مرا به نامم صدا نمی زنند...

وقتی می خواهند بر من نماز بخوانند می گویند: "جنازه را بیاورید"؟
هرگز  مرا به نامم صدا نمی زنند...
وقتی می خواهند مرا دفن کنند می گویند: "میت را نزدیک بیاورید" ... و باز هم نامم را به زبان نمی آورند...
به همین خاطر هیچ گاه فریفته نسب و قبیله و منصب و شهرتم نشده ام...
وه که این دنیا چقدر کوچک است و
سرانجام ما چه بزرگ!

ای کسانی که اکنون زنده ایم... بدانیم که به سه گونه بر ما اندوهگین خواهند شد:
 ۱. کسانی که آشنایی سطحی از ما دارند؛ خواهند گفت: بیچاره مرد.
۲. دوستانمان؛ چند ساعتی یا چند روزی غمگین خواهند بود و پس از آن به سخنان روزانه و خنده هایشان باز خواهند گشت.
۳. اندوه عمیق در خانه هایمان؛

خانوادهمان بر ما غصه خواهند خورد... یک هفته... دوهفته... یک ماه... دوماه... یا یک سال...
پس از آن ما را به آلبوم خاطراتشان خواهند سپرد... 
بدین ترتیب داستانمان در میان مردم به پایان می رسد.

اما داستان واقعی ما که همان آخرت است آغاز می گردد...
زیبایی، دارایی، سلامتی، فرزند، خانه، قصر و همسر از ما جدا شده اند...
فقط عملمان در کنار مان است...
زندگی واقعی شروع شده است..

سوال اینجاست که:
تا کنون برای قبرمان و برای آخرتمان چه فراهم آورده ایم؟!

این حقیقتی است که نیاز به تامل دارد.
بنابراین حریص باشیم بر:
فرض ها...
نافله ها...
صدقه پنهانی...
خوش اخلاقی با همسر و فرزندانت
کار نیکو...
نماز شب...
تلاوت قرآن...
نیکی به پدر و مادر...
صله رحم..
شاید که نجات یابیم!!!


 (وذكّر فإن الذكرى تنفعُ المؤمنين)
خدا می فرماید شخص پس از مرگش درخواست بازگشت به این دنیا می کند تا صدقه بدهد.

#تامل