02-11-2018، 16:17
این آخرین سرود نیچه در کتاب «چنین گفت زرتشت» است:
ای انسان! گوش دار!
نیمه شب ژرف چه می گوید؟
خفته بودم؛ خفته بودم؛
از خواب ژرف برخاسته ام.
جهان ژرف است؛
ژرف تر از آنکه روز گمان کرده است.
رنج آن ژرف است،
لذت، ژرف تر از محنتِ رنج می گوید:
گم شو!
اما هر لذتی جاودانگی می خواهد:
جاودانگیِ ژرفِ ژرف را!
ای انسان! گوش دار!
نیمه شب ژرف چه می گوید؟
خفته بودم؛ خفته بودم؛
از خواب ژرف برخاسته ام.
جهان ژرف است؛
ژرف تر از آنکه روز گمان کرده است.
رنج آن ژرف است،
لذت، ژرف تر از محنتِ رنج می گوید:
گم شو!
اما هر لذتی جاودانگی می خواهد:
جاودانگیِ ژرفِ ژرف را!