متن آهنگ روزای تاریک از فرزاد فرزین

[♱ ᴠɪᴄᴛᴏʀ ♱]

اه به این حالِ بد ، روزای تاریک و سرد

رفت کسی که منو ، به خودش آلوده کرد

هی که دادی به باد ، قلبمو با اون نگاهت

هک شدن توو دلم ، تک تکِ اون خاطرات

دست بکِش از سرم ، ای دلِ نابودِ من

غرق کن این عاشقو ، شهرِ مِه آلبود من

فکر نکن فاصله ، عشقتو کم میکنه

بغض ببین بعدِ تو ، داره خفم میکنه

دنیا رو گشتم ، باز آروم آروم

تنهایِ تنهام ، باز زیرِ بارون

از وقتی چشمام ، از چشمِ تو افتاد

بارون گرفت و بند هم نمیاد

تهرانو گشتم ، تهرانِ دودی

دنیا رو گشتم ، اما نبودی

ای اولین عشق ، تویی آخرین یار

دیوونه یِ من خدا نگهدار

باز میفته تبت ، مثلِ خوره توو تنم

هی یه چیزی بگو ، وقتی صدات میزنم

بد مریضت شدم ، اگه میتونی بیا

خوب نمیشم ببین ، بی تو به این زودیا

درد میگیره سرم ، تا خودِ صبح هر شبا

مشت به مشت میخورم ، قرصایِ لامصبو

سال به سال هم بیاد ، عشقِ تو پاییزه و

عشق از این فاصله هم ، زهرشو میریزه باز

دنیا رو گشتم ، باز آروم آروم

تنهایِ تنهام ، باز زیرِ بارون

از وقتی چشمام ، از چشمِ تو افتاد

بارون گرفت و بند هم نمیاد

تهرانو گشتم ، تهرانِ دودی

دنیا رو گشتم ، اما نبودی

ای اولین عشق ، تویی آخرین یار

دیوونه یِ من خدا نگهدار