گفتگوی آزاد نسخه یلدا 97 (328)

[م‍حمّد]

بچه‌های توی خونه و البته بیرون خونه/:
ما تو دوره سوم راهنمایی(هم سن هشتمای امروزی) با همکلاسیامون شعر می‌سرودیم.(شعرها از زبان معلممان بود)
امروز دفترچه یادداشتمو پیدا کردم که توش شعرهایی که سرودم رو توش نوشتم(:
درباره معلم ادبیاتمونه...
سلام آقای دباغیَم
این شعر رو به مثنوی سروده‌اَم
میگم روش شعر گفتنو
فقط آروم باش و ساکت شو
اگه کارت واجبه حتماً تو شعر قالبه
با یکمی قافیه حرف بزنی کافیه
چهار سال تو رادیو کار می‌کردم
خوشحال بودم و حال من می‌کردم
از والدینتون امضا میگیرم
نمره هرکدومو نیم میگیرم
آره من حرفام راست است
نمیگم دروغ آقای اسب(معمولاً بعد از تلفظ فعل است ایشون میگفتن:راست میگی آقای اسب؟)
سرگروه ناحیه 5 تبریز هستم بنده
برزگر نمیستم بگم فرمول آهک مرده(اقای برزگر معلم علوممون بود)
شما بشید به من خیره
تا بکنم شمارو به فارسی چیره
نیافته حرفام هنوز فرجام
بایرام خواه نیستم بگم از برجام(بایرامخواه معاونمون بود که اکثرا تو صبح گاهی سیاسی حرف میزد)
من درس میدم سجع و ترصیح
درس فارسی هست بسیار وسیع
میگم جوک من خیلی خوب
پیش بچه ها هستم محبوب
فعل آخر انشارو میپرسم
به هر غلط دوتا منفی میدم
فارسی زبانته باید اونو یاد بگیری
اگه بلد نباشی باید بری بمیری