بازی آنلاین
آپلود عکس
17-02-2019، 21:05
خوشه‌های ستاره‌ای کروی گروه‌های باستانی متشکل از هزاران یا حتی میلیون‌ها ستاره هستند که به صورت گرانشی به ساختار منفردی که دارای عرضی درحدود ۱۰۰ تا ۲۰۰ سال نوری است، متصل شده‌اند. آن‌ها یکی از قدیمی‌ترین اجرام شناخته‌شده در جهان هستند و در اولین دوره‌های تشکیل کهکشان به‌وجود آمده‌اند.
دکتر «دنیلسو کامبارو» از دانشگاه فدرال ریوگراند دوسل، در برزیل و دکتر «دانت مینیتی» از دانشگاه اندرس برلو، گفتند: «همانند سایر موارد شکل‌گیری ستارگان در ابتدای جهان، خوشه‌های ستاره‌ای کروی ممکن است سرنخ‌های مهمی را در مورد تاریخچه‌ی کهکشان راه‌شیری برملا سازند.»
به‌نظر می‌رسد که این گوی‌های کلاسیک از حوادثی مانند ادغام کهکشانی یا غرق شدن توده‌های غول‌پیکری از گازها و یا ترکیب جمعیت ستارگان قدیمی در ساختارهای کروی‌ای، مانند کهکشان‌های بیضوی، به‌وجود آمده باشند. گوی‌های دیسکی تخت‌تر نیز ممکن است در زمان‌بندی‌های طولانی‌تر و از طریق فرآیندهای داخلی مانند ناپایداری دیسک و تکامل دنیای مادی، به‌وجود آمده باشند.
مینیتی گفت: «از آن‌جایی‌که خوشه‌های ستاره‌ای کروی اساساً شاهد کل تاریخچه‌ی کهکشان ما بوده‌اند، ممکن است به ما اجازه دهند که زنجیره‌ای از فرآیندهای فیزیکی را که توسط راه‌شیری از ابتدا تا کنون تجربه شده، بازسازی کنیم. با این حال، فرآیند شناسایی خوشه‌های ستاره‌ای کروی در راه‌شیری هنوز به پایان نرسیده و به‌ویژه برای خوشه‌های ستاره‌ای کروی همچنان ادامه دارد.»
خوشه‌های ستاره‌ای کروی تازه کشف‌شده، به نام «کامارگو ۱۱۰۷، ۱۱۰۸ و ۱۱۰۹ در فاصله‌ی بین ۱۰،۸۰۰ تا ۱۴،۰۰۰ سال نوری از خورشید قرار دارند و در نزدیکی میانه‌ی کهکشان جای گرفته‌اند. ستاره‌شناسان، نام فلزات مختلف از عناصر سنگین‌تر از هلیوم را بر این اجرام کروی که بسیار قدیمی و ضعیف هستند، گذاشته‌اند و سن آن‌ها را در حدود ۱۲ تا ۱۳.۵ میلیارد سال تخمین زده‌اند.
کامارگو ۱۱۰۷، ۱۱۰۸ و ۱۱۰۹ ممکن است باقی‌مانده‌ای از خوشه‌های ستاره‌ای کروی ابتدایی باشند که عمدتاً توسط فرآیندهای دینامیکی تخریب شده‌اند. دانشمندان گفتند: «مطالعات قبلی نشان می‌دهند که بخش قابل توجهی از خوشه‌های ستاره‌ای کروی پس از انفجار بزرگ، در عصر بازیونیده شکل گرفته‌اند. این خوشه‌های ستاره‌ای کروی نشان می‌دهند که بخش مرکزی راه‌شیری، میزبان جمعیت اندکی از خوشه‌های ستاره‌ای کروی بسیار قدیمی و متلاشی شده هستند که دارای یک هاله‌ی داخلی هستند.»
دیدن لینک ها برای شما امکان پذیر نیست. لطفا ثبت نام کنید یا وارد حساب خود شوید تا بتوانید لینک ها را ببینید.
دکتر «دنیلسو کامبارو» از دانشگاه فدرال ریوگراند دوسل، در برزیل و دکتر «دانت مینیتی» از دانشگاه اندرس برلو، گفتند: «همانند سایر موارد شکل‌گیری ستارگان در ابتدای جهان، خوشه‌های ستاره‌ای کروی ممکن است سرنخ‌های مهمی را در مورد تاریخچه‌ی کهکشان راه‌شیری برملا سازند.»
به‌نظر می‌رسد که این گوی‌های کلاسیک از حوادثی مانند ادغام کهکشانی یا غرق شدن توده‌های غول‌پیکری از گازها و یا ترکیب جمعیت ستارگان قدیمی در ساختارهای کروی‌ای، مانند کهکشان‌های بیضوی، به‌وجود آمده باشند. گوی‌های دیسکی تخت‌تر نیز ممکن است در زمان‌بندی‌های طولانی‌تر و از طریق فرآیندهای داخلی مانند ناپایداری دیسک و تکامل دنیای مادی، به‌وجود آمده باشند.
مینیتی گفت: «از آن‌جایی‌که خوشه‌های ستاره‌ای کروی اساساً شاهد کل تاریخچه‌ی کهکشان ما بوده‌اند، ممکن است به ما اجازه دهند که زنجیره‌ای از فرآیندهای فیزیکی را که توسط راه‌شیری از ابتدا تا کنون تجربه شده، بازسازی کنیم. با این حال، فرآیند شناسایی خوشه‌های ستاره‌ای کروی در راه‌شیری هنوز به پایان نرسیده و به‌ویژه برای خوشه‌های ستاره‌ای کروی همچنان ادامه دارد.»
خوشه‌های ستاره‌ای کروی تازه کشف‌شده، به نام «کامارگو ۱۱۰۷، ۱۱۰۸ و ۱۱۰۹ در فاصله‌ی بین ۱۰،۸۰۰ تا ۱۴،۰۰۰ سال نوری از خورشید قرار دارند و در نزدیکی میانه‌ی کهکشان جای گرفته‌اند. ستاره‌شناسان، نام فلزات مختلف از عناصر سنگین‌تر از هلیوم را بر این اجرام کروی که بسیار قدیمی و ضعیف هستند، گذاشته‌اند و سن آن‌ها را در حدود ۱۲ تا ۱۳.۵ میلیارد سال تخمین زده‌اند.
کامارگو ۱۱۰۷، ۱۱۰۸ و ۱۱۰۹ ممکن است باقی‌مانده‌ای از خوشه‌های ستاره‌ای کروی ابتدایی باشند که عمدتاً توسط فرآیندهای دینامیکی تخریب شده‌اند. دانشمندان گفتند: «مطالعات قبلی نشان می‌دهند که بخش قابل توجهی از خوشه‌های ستاره‌ای کروی پس از انفجار بزرگ، در عصر بازیونیده شکل گرفته‌اند. این خوشه‌های ستاره‌ای کروی نشان می‌دهند که بخش مرکزی راه‌شیری، میزبان جمعیت اندکی از خوشه‌های ستاره‌ای کروی بسیار قدیمی و متلاشی شده هستند که دارای یک هاله‌ی داخلی هستند.»
![[-]](http://www.flashkhor.com/forum/images/collapse.gif "[-]")
