متن آهنگ تراژدی از سان بوی

[♱ ᴠɪᴄᴛᴏʀ ♱]

برای مَرد میگن همه چی برمیگرده به اراده

اراده کردم ذهنمو پاک کنم ز یادت

مُشت کردم انگشتامو من پشت کردم به راهت

وقتی که دیدم صورت و چهره ی زشتِ تو پشته نقابت

تک تک حرفای برگای دفتر خاطره با همه عالَمِ رنگ

قدم زدن توویِ کوچه پس کوچه ی پاییز و برگای زرد قشنگ

میگن حتی مترسکم دلو می بنده به کبوتر

مگه‌ من از سنگم جنگم برای کسی جز تو نبود

نه نمی گُنجه توو باور من این که رسیدیم آخر خط

این که گرفتی تو عشق و به بازی و خداوندم بود داور بد

این که من از زندگی دیگه سیرم ، زمینم زد دنیایِ بی رحم

این که هنوز نمیدونم چند چندم و رد داده مغزمو بد جوری گیجم

ساخته بودم توویِ قلبم از تو و آیندم کلبه ی رویا

ساخته بودم توویِ مغزم از اعتماد بهت پل به یه رویا

رفتی و این‌ پل ریخت کم کم ، اعتماد و از بیخ کَندم

دندم نرم آره تقصیر خود منه احمقه شدم طعمه گرگا

باز شب بغض اشک ، گلوی ترکیده ، باز شب بغض اشک

راه رفت تندتر ، پیاده رو دلگیره ، راه رفت تندتر

باز تهش بن بست مثِ همیشه نرسیدن ، باز تهش بن بست

راه رفت تند تر ، تصویرا تار و تیره ، راه رفت تند تر

عقربِ میزنه نیش ، میبره پیش ساعت و بازم

هنوزم بعد بردن اسمت میلرزه لب هام عادت و دارم

همه میگن اصاً تو رو چه به تراژدی بستن پروژه

میگم حسم یه ترک غمگین بود ، نمیگم تَرکت برام سنگین بود

نمیگم اعتماد و کشت و دنیامو تیره و تارش کرد

نمیگم اعتبار عشق و به گ*ه کشید اونو خارش کرد

میگم حسم یه ترک غمگین بود ، نمیگم تَرکت برام سنگین بود

نمیگم اون همه خاطره بد و خوب و کُشت زیر خاک اونو چالِش کرد

پاورچین پاورچین روی مغزمو قلبم راه رفتی

فکر کردم پا بستی فکر کردم رفیق راه هستی

پاورچین پاورچین روی مغزمو قلبم راه رفتی

دلمو سپردم لعنتی بهت من حالا مونده واسم آخر چی

حالا من موندم و چشمای خیره به گل خشکیده باغچه زرد

من موندم و یه اتاق پر خاطره ، اشکای یخ زده دستای سرد

قلب یخ زده سرد آه ، حرکت زدنه در جا

پَر پَر زدن پروانه دور یه شمع بی پروا

باز شب بغض اشک ، گلوی ترکیده ، باز شب بغض اشک

راه رفت تندتر ، پیاده رو دلگیره ، راه رفت تندتر

باز تهش بن بست مثِ همیشه نرسیدن ، باز تهش بن بست

راه رفت تند تر ، تصویرا تار و تیره ، راه رفت تند تر