"ازن" چه تاثیری بر "سلامت" دارد؟

[♱ ᴠɪᴄᴛᴏʀ ♱]

کارشناس بهداشت هوا معاونت امور بهداشتی دانشگاه علوم پزشکی شهید بهشتی، ازن را آلاینده‌ای تابستانه خواند و درباره تاثیر این آلاینده بر سلامت انسان توضیح داد.

به گزارش ایسنا، مهندس مهدی کمری اظهار داشت: ازن با توجه به موقعیت قرار گرفتنش در اتمسفر می‌تواند هم خوب باشد هم بد. اگر ازن در لایه‌های بالایی جو (استراتوسفر) تولید شود، تشکیل یک سپر ایمنی در مقابل پرتوهای مضر خورشید مثل پرتو فرابنفش را می‌دهد که همه ما آن را با نام لایه ازن می‌شناسیم. این لایه برای سلامتی انسان بسیار حیاتی بوده و وجود آن باعث جلوگیری از ایجاد بیماری‌هایی از قبیل سرطان‌های پوستی و آب مروارید می‌شود.
وی افزود: اگر همین گاز در لایه‌های پایینی زمین (تروپوسفر) و در محدوده تنفسی انسان تولید شود، به عنوان یک آلاینده شناخته شده و می‌تواند اثرات مخربی بر سلامتی انسان داشته باشد. 
کارشناس بهداشت هوا معاونت امور بهداشتی دانشگاه علوم پزشکی شهید بهشتی، با بیان این مطلب که ازن یک آلاینده تابستانه است، افزود: ازن یک اکسیدکننده بسیار قوی است و شاخص اکسیدان‌های فتوشیمیایی می‌باشد و از طریق دستگاه‌های تصفیه هوا،  لامپ‌های UV، ماشین‌های فتوکپی و پرینترهای لیزری در محیط‌های بسته تولید و منتشر می‌شود، اما در اتمسفر توسط واکنش‌های فتوشیمیایی در حضور نور خورشید و آلاینده‌های پیش ساز نظیر اکسیدهای نیتروژن، منواکسید کربن و ترکیبات آلی فرار به وجود می‌آید و به عبارتی در حضور آلاینده‌های پیش ساز، شدت تشعشع خورشید با غلظت آلاینده ازن ارتباط مستقیم دارد و تابش خورشید در روزهای گرم باعث افزایش غلظت ازن می‌شود.
بنابر اعلام روابط عمومی دانشگاه علوم پزشکی شهید بهشتی، مهندس کمری در خصوص تاثیرات ازن بر بدن انسان، اذعان کرد: ازن می‌تواند تاثیرات سوئی بر سلامت انسان داشته باشد. مواجهه با این آلاینده می‌تواند سبب تحریک سیستم تنفسی، ایجاد سرفه، تحریک گلو، درد قفسه سینه، ایجاد و تشدید آسم و آلرژی و در صورت مواجهه مکرر سبب تخریب بافت ریه شود. این عوارض در کودکان و سالمندان و افراد دارای بیماری‌های تنفسی عوارض بسیار جدی‌تری را به همراه دارد. لذا در روزهایی که هوای شهر به علت غلظت بالای این آلاینده در وضعیت ناسالم قرار می‌گیرد توصیه می‌شود که این افراد در هوای آزاد قرار نگیرند و فعالیت خود را محدود کنند.
وی یادآور شد: اقدامات کنترلی برای کاهش میزان ازن در سطح زمین عمدتاً بر کنترل انتشار گازهای پیش‌ساز ازن متمرکز است. بزرگترین منابع انتشار این گازهای پیش‌ساز که قابل کنترل هستند نیروگاه‌ها، پمپ‌های بنزین و تردد وسایل نقلیه موتوری است.