دانشمندان و وکلا در انگلیس با سازمانهای صادر کننده جواز در سه کشور مختلف در حال مذاکره هستند تا تعیین شود اعتبار حاصل از اختراعات جدیدی که الگوریتمهای هوش مصنوعی انجام میدهند، نصیب چه کسی می شود.
به گزارش بیگ بنگ، کارشناسان حقوق و «استیون تالر» مهندس آمریکایی و مخترع الگوریتم «هوش مصنوعی دابوس» از سازمانهای صادرکننده جواز در انگلیس، اروپا و آمریکا درخواست کرده اند که این الگوریتم شایستهی اسناد مناسب است چرا که محصولات تازهای را طراحی کرده است. اما این سازمانها تا حدود زیادی از این امر پاپَس کشیدهاند، چرا که از قدیم، حقوق قانونی فقط برای انسانها در نظر گرفته می شود. این مخالفت نامتعارف نشان میدهد که نظام حقوقی ما هنوز از آمادگی کافی برای به رسمیت شناختن فناوریهای نوظهور برخوردار نیستند.
دانشمندان معتقدند که هوش مصنوعی دابوس بعنوان مخترع محفظه غذای مخصوص، شایسته برخورداری از اعتبار قانونی است. این هوش مصنوعی همچنین توانسته لامپی را طراحی کند که الگوی فعالیت مغز را نشان میدهد. پس حقوق قانونی ساخت این موارد باید به کسی اعطا شود که الگوریتم فوق را ایجاد کرده است. آنطور که پیداست، فردی که هوش مصنوعی دابوس را به وجود آورده، هیچ ادعای قانونی در خصوص اختراعات این الگوریتم مطرح نکرده است.
«رایان ابوت» استاد دانشگاه سروی گفت: «خب شاید سازمانهای صادرکننده مجوز اعلام کنند که اگر کسی معیارهای اختراع و قوانین مرتبط با آن را به رسمیت نمیشناسد، دیگر چیزی برای صدور وجود ندارد. اگر قرار است در آینده طیف زیادی از اختراعات به وسیله هوش مصنوعی صورت بگیرد، باید بگویم که کل نظام حقوق داراییهای ذهنی کارآیی خود را از دست خواهد داد و باید چارهای اندیشیده شود.»
مشکلی که این پرونده دارد این است که حتی بهترین سیستمهای هوش مصنوعی جهان صرفا ابزار هستند، یعنی زنده نیستند و از احساس و درک بیبهرهاند. همچنین، این سیستمها نمی توانند مثل انسان ویژگیهای خلاقانه داشته باشند. یکی از سخنگویان سازمانهای صادرکننده مجوز در اروپا گفت که در خصوص اعطای مجوز به هوش مصنوعی تردیدهایی وجود دارد، چرا که انجام این کار به احتمال زیاد رویههای قضایی بیسابقهای خواهد داشت. وقتی میگوییم مخترعِ انسان باید مجوز اختراع را نزد خودش داشته باشد، هدف این است که این مجوز به دست شرکتهای بزرگ نیفتد.
یکی از سخنگویان اعلام کرد: «وضعیت ِ فعلی پیشرفتهای فناوری نشان می دهد که هوش مصنوعی ابزاری است که مخترعان از آن استفاده می کنند. هرگونه تغییر میتواند تبعاتی به همراه داشته باشد و حتی فراتر از قوانین صدور مجوز برود و شامل محافظت از داده، مسئولیتپذیری مدنی و قوانین کپی رایت شود.»
آقای ابوت در پایان گفت که ما با مسئله حقوقی پیچیدهای روبرو هستیم که شاید حل و فصل آن سالیان زیادی به طول بینجامد؛ او گفت که انتظار ندارد هوش مصنوعی دابوس به یک شبه مجوز قانونیاش را دریافت کند. خب این قبیل پروندهها میتواند بعنوان یک هشدار باشد که باید مورد بررسی دقیق قرار گیرند.
دیدن لینک ها برای شما امکان پذیر نیست. لطفا ثبت نام کنید یا وارد حساب خود شوید تا بتوانید لینک ها را ببینید.
به گزارش بیگ بنگ، کارشناسان حقوق و «استیون تالر» مهندس آمریکایی و مخترع الگوریتم «هوش مصنوعی دابوس» از سازمانهای صادرکننده جواز در انگلیس، اروپا و آمریکا درخواست کرده اند که این الگوریتم شایستهی اسناد مناسب است چرا که محصولات تازهای را طراحی کرده است. اما این سازمانها تا حدود زیادی از این امر پاپَس کشیدهاند، چرا که از قدیم، حقوق قانونی فقط برای انسانها در نظر گرفته می شود. این مخالفت نامتعارف نشان میدهد که نظام حقوقی ما هنوز از آمادگی کافی برای به رسمیت شناختن فناوریهای نوظهور برخوردار نیستند.
دانشمندان معتقدند که هوش مصنوعی دابوس بعنوان مخترع محفظه غذای مخصوص، شایسته برخورداری از اعتبار قانونی است. این هوش مصنوعی همچنین توانسته لامپی را طراحی کند که الگوی فعالیت مغز را نشان میدهد. پس حقوق قانونی ساخت این موارد باید به کسی اعطا شود که الگوریتم فوق را ایجاد کرده است. آنطور که پیداست، فردی که هوش مصنوعی دابوس را به وجود آورده، هیچ ادعای قانونی در خصوص اختراعات این الگوریتم مطرح نکرده است.
«رایان ابوت» استاد دانشگاه سروی گفت: «خب شاید سازمانهای صادرکننده مجوز اعلام کنند که اگر کسی معیارهای اختراع و قوانین مرتبط با آن را به رسمیت نمیشناسد، دیگر چیزی برای صدور وجود ندارد. اگر قرار است در آینده طیف زیادی از اختراعات به وسیله هوش مصنوعی صورت بگیرد، باید بگویم که کل نظام حقوق داراییهای ذهنی کارآیی خود را از دست خواهد داد و باید چارهای اندیشیده شود.»
مشکلی که این پرونده دارد این است که حتی بهترین سیستمهای هوش مصنوعی جهان صرفا ابزار هستند، یعنی زنده نیستند و از احساس و درک بیبهرهاند. همچنین، این سیستمها نمی توانند مثل انسان ویژگیهای خلاقانه داشته باشند. یکی از سخنگویان سازمانهای صادرکننده مجوز در اروپا گفت که در خصوص اعطای مجوز به هوش مصنوعی تردیدهایی وجود دارد، چرا که انجام این کار به احتمال زیاد رویههای قضایی بیسابقهای خواهد داشت. وقتی میگوییم مخترعِ انسان باید مجوز اختراع را نزد خودش داشته باشد، هدف این است که این مجوز به دست شرکتهای بزرگ نیفتد.
یکی از سخنگویان اعلام کرد: «وضعیت ِ فعلی پیشرفتهای فناوری نشان می دهد که هوش مصنوعی ابزاری است که مخترعان از آن استفاده می کنند. هرگونه تغییر میتواند تبعاتی به همراه داشته باشد و حتی فراتر از قوانین صدور مجوز برود و شامل محافظت از داده، مسئولیتپذیری مدنی و قوانین کپی رایت شود.»
آقای ابوت در پایان گفت که ما با مسئله حقوقی پیچیدهای روبرو هستیم که شاید حل و فصل آن سالیان زیادی به طول بینجامد؛ او گفت که انتظار ندارد هوش مصنوعی دابوس به یک شبه مجوز قانونیاش را دریافت کند. خب این قبیل پروندهها میتواند بعنوان یک هشدار باشد که باید مورد بررسی دقیق قرار گیرند.