اظهارات رونالدو نازاریو درباره سخت‌ترین روزهای زندگی‌

[ρσєѕɪ]

رییس باشگاه وایادولید درباره روزهای سخت خود پس از آسیب دیدگی شدید در دیدار اینتر و لاتزیو صحبت کرد.

به گزارش ایسنا و به نقل از آس، رونالدو نازاریو یکی از بهترین مهاجم های تاریخ فوتبال به حساب می آید. با این حال شروع دوران بازی اش کاملا متفاوت بود. او در ۹ سالگی به عنوان دروازه‌بان فوتسال بازی می کرد اما سپس از مربی‌اش درخواست کرد که کمی جلوتر بازی کند و دیگر دروازه‌بان نباشد. بازیکن برزیلی فوتبال خود را از ۱۶ سالگی با پیراهن کروزیرو آغاز کرد و سپس در دهه ۹۰ وارد فوتبال اروپا شد. او با تیم ملی برزیل جام جهانی ۹۴ را تجربه کرد. رییس باشگاه وایادولید که در روزهای قرنطینه در اسپانیا به سر می برد در یک مصاحبه گفت: از کودکی می دانستم که باید از موانع زیادی عبور کنم و افراد زیادی تلاش خواهند کرد مرا متوقف کنند. علاقه من به فوتبال باعث شد ادامه بدهم و پیشرفت کنم تا به اهدافم بتوانم برسم.

تقریبا ۲۰ سال پیش زمانی که پیراهن اینتر را بر تن می کرد نخستین آسیب دیدگی شدید خود را تجربه کرد. او در دیدار برابر لاتزیو با پارگی تاندون از زانو روبرو شد. رونالدو در این رابطه اظهار کرد: در نخستین فصل حضورم در اینتر مجبور شدم جراحی داشته باشم و هنگام بازگشت به میدان با چنین آسیب دیدگی روبرو شدم. نگران شدم. تصور می کردم آینده ام به خطر افتاده است. من خیلی جوان بودم. با این حال تمام تلاش خود را کردم تا به اینجا برسم. این در حالی بود که کمتر کسی تصور می کرد بتوانم دوباره فوتبال بازی کنم.

دوران ورزشی بازیکن برزیلی در خطر قرار گرفته بود و پزشکان به او گفته بودند اگر شانس بیاورد می تواند راه برود. مهاجم پیشین رئال مادرید در این رابطه اظهار کرد: دوران نقاهت سختی را سپری کردم. هشت ماه از آن اتفاق گذشته بود که یک متخصص در اورلاندو به من گفت باید دوباره جراحی کنم تا بتوانم زندگی عادی خود را داشته باشم. البته نمی توانستم ورزش حرفه‌ای را دنبال کنم.

رونالدو پس از جراحی نخست به توصیه های ژار سالیا عمل کرد و چهار ماه در یک مرکز درمانی در فرانسه دوران نقاهت خود را گذراند. پس از دو سال توانست دوباره بازی کند. رییس باشگاه وایادولید گفت: برای یک ورزشکار حرفه ای زمان طولانی است. زمانی که شروع به تمرین کردم مشکلات عضلانی خود را نشان دادند. با این حال به پزشک و زانویم اطمینان داشتم. قدرت زیادی داشتم. نمی دانستم چنین قدرتی درونم است تا بتوانم بهبود یابم. توصیف آن ها روزها سخت است اما آن روزها را گذراندم. دو ماه در یک شرایط ثابت قرار داشتم اما هرگز ناامید نشدم. باید برای رسیدن به رویایم تلاش می کردم.