رمان زیبای ازدواج اجباری

[ᴀᴡᴀʏᴀᴜʀᴏʀᴀ]

مان ازدواج اجباری2

-بهار؟
به بابا نگاه کردم
-من وببخش دخترم نباید این حرفارو بهت میزدم هرطوری شده پولشو جور میکنم 
خودشم به حرفی که میزد اعتماد نداشت
-میشه برم تو اتاقم؟
-برو دخترم
خیلی ذهنم درگیر بود نه میتونستم درس بخونم نه میتونستم به خوابم زانوهام و تو بغلم گرفته بودم داشتم فکر میکردم 
خیلی شب سختی بود فقط 3 ساعت تونسته بود چشم روی هم بذارم
صبح به سختی پاشدم و صبحونه رو اماده کردم امروز نوبت من بود باران و ببرم مهد پس باید زودتر حرکت میکردم
-باران؟عزیزم پاشو باید بریم مهد
یکم نق زد ولی به هزار بدبختی بیدار شد بهش صبحونش و دادم و لباساش و پوشوندم خوراکی هاییم که باید با خودش میبرد و توی کیفش گذاشتم و باهم از خونه زدیم بیرون
هوا داشت کم کم سرد می شد
باید به فکر لباس زمستونی می افتادیم
باران و که تحویلش دادم راه افتادم سمت مدرسه ،سر هیچکدوم از کلاسا حواسم به درس نبود دیگه حتی حوصله خودمم نداشتم
چند روزی بود که موقع برگشت از مدرسه همون bmw سفیده تعقیبم میکرد طوری که حتی سارا هم متوجه شده بود این یارو مشکوک میزنه
سارا-بهار
-هوم؟
-این ماشینه الان چند روزه داره دنبالمون میاد خیلی مشکوک میزنه کم کم دارم میترسم
بدون اینکه برگردم طرف ماشین شونه هام و انداختم بالا و گفتم
-بیخیال مثلا میخواد چیکارمون کنه؟چند روز بگدره خودش خسته میشه
-چه قده تو خونسردی دختر
سرمو و تکون دادم و سر کوچه ازش خداحافظی کردم وقتی مطمین شدم سارا رفته برگشتم سمت ماشین که هنوزم داشت میومد بهش نزدیک شدم و زدم به شیشش
-بله؟
-چرا تعقیبم می کنید؟
-به خودم مربوطه خانوم
-میدونید که میتونم ازتون شکایت کنم
شونه هاش و با بی قدی بالا انداخت
-فعلا که کار شما پیش من گیره
-خوشم نمیاد دنبالم راه میفتین 
-باید عادت کنی
-قصدت چیه ازین کارا؟
-میخوام ببینم همسر ایندم چه جور ادمی
دیگه داشت زیادی چرت و پرت میگفت یه ختده عصبی کردم گفتم
-همسر ایندت
با خونسردی جواب داد
-اوهوم
-این ارزو رو به گور ببری که زنت بشم دوبارم اگه اومدی دنبالم به بابام میگم
بعدم با عصبانیت راه افتادم سمت خونه که صداش و از پشت سرم شنیدم
-تو بیداری میبینم خانوم کوچولو
رفتم تو خونه و درو محکم کوبوندم بهم که بابا پرید تو حیاط
-چی شده بهار؟چرا در و این طوری میکوبونی بهم؟
-سلام هیچی
-علیک سلام ،ترسوندیم دختر 
لبخندی روش زدم که از نگرانی در بیاد
-باران و اوردین؟
-اره داره بازی میکنه
با سرو صدا پریدم تو خونه و باران و بغلش کردم و محکم می بوسیدم
-ابجی خفم کردی،ولم کن ،بابااااااااااااااااااا
ولش کردم 
-خوب دلم واست تنگ شده بود خوشگل من
-خوب خفم کردی؟اگه من طوریم میشد کی جواب بابا رو میداد؟
جووووووووووووووووووووووووو ون؟
چشام چارتا شد چه زبونی دراورده بود این وروجک
به بابا نگاه کردم که داشت می خندید
-چه ربطی به بابا داشت؟
رفت رو پای بابا نشست و گفت
-اخه من عزیز دل بابام،مگه نه بابایی؟
دیگه داشتم با دهن باز نگاش میکردم
-اره عزیز دل بابا
ای خدا این نیم وجبیم برای ما ادم شده بود

این سپهری از رو نمیرفت هنوزم داشت دنبالم میومد

کنار در نشستم این همه بابا واسمون فداکاری کرد بود یه بارم من باید یکی کاری میکردم 
تصمیم گرفته بودم جواب بله رو بهش بدم حتی اگه بابا و پسرا مخالفت کنن 
تصور اینکه بابا رو پشت میله های زندان ببینم هم ازارم میداد
با عزمی راسخ بلند شدمو رفتم تو اشپزخونه بابا که اومد تو خونه باید باهاش حرف بزنم
با صدای بسته شدن در اومدم بیرون
-بابا؟
برگشت طرفم
-سلام
-سلام باباجان
-بابا من تصمیمم و گرفتم
-درباره ی چی؟
سرمو انداختم پایین و گفتم
-درمورد ازدواج با سپهری
بابا با عصبانیت نگام کردو گفت
-ببین بهار بهت گفتم من یه غلطی کردمو این موضوع و بهت گفتم ازتم خواستم فراموشش کنی من نمیذارم خودتو بدبخت کنی
-ولی بابا من خودم میخوام هیچ اجباریم تو کارم نیست
با سیلی که بابا بهم زد ساکت شدمو و اشکام شروع کرد ریختن
باران دویید طرفم محلش ندادم و رو به بابا گفتم
-تا کی باید به خاطر ما زحمت بکشی و زیرحرف زور هر کس و ناکسی بشی
دیگه نمیتونم ببینم بابام هی جلوی هر خری تا کمر خم میش و چشم چشم میکنه دیگه نمیتونم تحمل کنم این مردیکه اشغال تازه به دوران رسیده هرچی از دهنش در میاد نثارت کنه،نمیتونم تحمل کنم بارانی که طعم مادر داشتن و نچشیده بی پدرم بشه میفهمی بابا؟
این حرفای اخرو داد میزدم بارانم با من گریه میکرد تو چشای بابا اشک جمع شده بود
بابا-نمیدونستم همیشه باعث سرافکندگیتونم براتون پدری نکردم
با ناباوری نگاه کردم بهش و گفتم
-بابا؟من منظورم این نبود من میخوام بگم نمیتونم تحمل کنم کسی به بابام که عزیزتر از جونمه توهین کنه میفهمین؟
ازتون خواهش میکنم بذارین من باهاش ازدواج کنم
بعدم اشکام و پاک کردم و سعی کردم لبخند بزنم
-اینطورم که معلومه ادمه بدی نیست هوم؟ خواهش میکنم بابا اگه هنوزم دوسم دارین بذارید این کارو کنم
-اگه منم رضایت بدم بهراد و بهرام و چیکار میکنی؟
-شما راضی بشین اونا با من باشه؟
با التماس زل زدم تو چشاش با ناراحتی نگام کردو رفت تو اتاقش
باران و که هنوزم داشت گریه میکرد بغلم کردم و گفتم
-تو چرا گریه میکنی عزیزم؟
-ابجی
هق هقش دلم و کباب کرد فکر اینکه بخوام ازش جدا بشم داشت دیوونم میکرد
-جون دلم؟
-تو میخوای از پیشمون بری؟
-نه کی همچین حرفی و زده؟
-پس چرا داشتی با بابا دعوا میکردی
-هیچی عزیزم
اشکاش و پاک کردم و گفتم
-امروز مهد خوش گذشت؟
-اوهوم امروز با مهسا یه عالمه بازی کردیم
همونطور که لباساشو عوض میکردم اونم داشت برام میگفت تو مهد چیکار میکرده
بهراد-بهار بهار
-بله؟
-کوشین؟
-تو اتاقیم چرا؟
-بیا بابا یه ناهار بده مردیم از گرسنگی
-بذار از راه برسی بعد شروع کن نق نق کردن
-بیخی بابا بدو
-اومدم 
قرار شده بود بابا با پسرا صحبت کنه و بهشون قضیه رو بگه منم تو اتاقم مثل بید میلرزیدم میدونستم که پسرا به شدت مخالفت میکنن و میان سراغم
با صدای داد بهرام فهمیدم که بابا بهشون گفت
-الان باید شما به ما بگین؟فکر میکردم به عنوان بچه بزرگ خونواده یکم ارزش داشته باشم حالا که هرچی خواستین شده اومدین نظر مارو میپرسین اره؟
بهراد-یعنی چی بابا یعنی ما اینقده بی غیرت شدیم که بذاریم خواهرمون با یه همچین ادم اشغالی عروسی کنه تو خواب ببینه پسره الدنگ
بابا-چه خبرتونه صداتون و تو خونه من نبرین بالا من اجبارش نکردم خودش خواسته 
بهراد-غلط کرده دختره بیشور مگه دست خودشه بهار کدوم گوری بیا ببینم
بابا-بهراد مراقب حرف زدنت باش با خواهرت درست صحبت کن
بهرام-نه بابا بذار من باید تکلیفمو با این دختره خیره سر روشن کنم واسه من سرخود تصمیم میگیره
صدای پاشو که به اتاق نزدیک میشد میشنیدم
با برخورد در به دیوار از جا پریدم همونطور که بهرام یه قدم جلو میومد من میرفتم عقب
-واسه من بزرگ شدی ؟ها؟واسم تصمیم ازدواج میگیری دختره ی اشغال حالیت میکنم
کمربندی که دستش بود اورد بالا من از بس عقب رفته بودم خورده بودم تو دیوار با ترس داشتم بهش نگاه میکردم

با اولین ضربه ای که زد دادم رفت هوا

-باباااااااااااااااااااااا اا
بابا-بهرام به خدا قسم به روح بنفشه قسم دستت بهش بخوره من میدونم باتو تمام حرمتارو میشکنم
بهرام با نفرت نگاشو ازم ن که رو زمین افتاده بودم و گریه میکردم گرفته و ازخونه زد بیرون
بابا اومد بغلم کرد سرمو گذاشتم رو سینه بابا و ازته دل زار زدم
-گریه نکن دخترم دستش بشکنه که روت بلند شد ،گریه نکن عزیز دلم
اون شب گذشت بابا به سپهری رضایتش و اعلام کرده بود از اونروز تا حالا نه بهرام تحویلم میگرفت نه بهراد خیلی احساس بدی داشتم قرار بود امشب سپهری بیاد خونه تا بابا صحبتاشون و بکنن
توی اتاقم نشسته بودم به بدبختیام فکر میکردم
-ابجی
به باران نگاه کردم 
-میشه بغلت بخوابم ؟
-چرا؟
-نمیدونم ولی خیلی میترسم
دستامو باز کردمو بارانم اومد تو بغلم اروم خوابید موهاش و از جلوی صورتش زدم کنار 
قیافش تو خواب خیلی معصوم میشد عینهو فرشته ها مگه من میتونستم یه روزم ازین فرشته کوچولو دور باشم


سپهری امد بابا صدام کرد
رفتم تو اتاق و سپهری باهمون مردی که اونروز باهاش بود اومده بود با نفرت بهش نگاه کردم هردوتا منتظر بودن بهشون سلام کنم ولی من با نفرت صورتمو ازشون برگردوندم
رفتم اشپزخونه تا براشون یه چیزی بیارم کوفت کنن
وقتی سینی چایی رو جلوی سپهری گرفتم اروم طوری که فقط من بشنوم گفت
-ادمت میکنم دختره چموش
-منم وا میستم نگات میکنم 
بعدم رفتم کنار بهراد و بهرام که با خشم نگاشون میکردن نشستم
با خداحافظی کردن و بلند شدن همه به خودم اومدم قرار محضر و گذاشته بودن قرار بود بعد عقد اونم از شکایتش بگذره
موقع رفتن سپهری برگشت طرفم و گفت 
-خداحافظ عزیزم فردا میبینمت
با حالتی که معلوم بود ازش متنفرم بهش نگاه کردم که پوزخندی تحویلم دادو رفت بیرون
فردا قرار بود عقد کنم و برای همیشه ازین خونه برم وبغضم گرفته بود شب تا صبح نخوابیدم قرار نبود امروز برم مدرسه بابا زنگ زده بود و گفته بود حالم خوب نیست
بلند شدم رفتم صبحونه رو اماده کردم
بعد خوردن صبحانه اماده شدم سپهری ساعت 10 میومد دنبالمون الان 9 بود
باران و بابا صبح گذاشته بود مهد کودک
بهرام و بهرادم قرار نبود امروز برن شرکت
مانتوی مشکیم و با شلوار لی سفیدم پوشیدم یه شال سفیدم سرم کردم حوصله ارایش نداشتم
از اتاق زدم بیرون روی زمین روبه روی تلویزیون نشستم زنگ و زدن صبرکردم باباشونم بیان بعد همه باهم بریم
اخر از همه از خونه زدم بیرون
بابا جلوی ماشین نشسته بودو من و پسارم عقب نشستیم اونم راه افتاد سمت محضر 
بله رو دادم 
با شرطایی که محضر دار جلوم گذاشته بود که باید میخوندمشون امضا میکردم اشکام سرازیر شد
پسره ی بیشور،شرط گذاشته بود بعد ازدواج حق ندارم هیچکدوم ار اعضای خانوادم و ببینم
حق طلاق بااون بود مهریمم سه تا سکه گذاشته بود
بدون هیچ حرفی امضا کردم و برگه هارو دوباره تحویلش دادم
جلوی در خونه نگه داشت باید میرفتم وسایلام و جمع میکردم و باهاش میرفتم
بااشک پیاده شدم دوییدم تو اتاقم و درو بستمو ویسایلمو جمع میکردمو زار میزدم

بعد اینکه جمع کردن وسایلم تموم شد رفتم بیرون همه پشت در اتاقم جمع شده بودن رفتم تو بغل بابام و دوباره گریه کردم که بابام همراه من اشک میریخت
بعد بابا رفتم تو بغل بهرام بعد اونم بهراد دلم برای همشون خیلی تنگ میشد
باران کوچولومم که مهذ بود یعنی دیگه نمیتونستم ببینمش؟
باگریه اومدم بیرون رفتم سمت ماشین برگشتم دوباره طرفشون با گریه نگاشون کردم
باید میرفتم اگه یه خورده دیگه میموندم نمیتونستم ازشون دل بکنم سریع سوار ماشین شدم و در بستم 
سعی میکردم صدای هق هقم در نیاد 
این سپهریم هرچند دقیقه بر میگشت و با پوزخند نگام میکرد
با دادش از جا پریدم
-بس دیگه سرم رفت همش زار میزنه
دستمو گرفتم جلوی دهنم و صورتمو برگردوندم سمت شیشه و بیرون و نگاه کردم
نمیدونستم داره کجا میره بعد 30 min جلوی یه خونه نگه داشت
-پیاده شو
اروم از ماشین پیاده شدم قدم به زور تا سر شونش میرسید پشت سرش راه افتادم درو که باز کرد کنار واستاد تا من اول برم نگاش کردم
-برو تو
اروم اومدم تو اوووووووووووووووووووووووه چه حیاطی بود قسمت راست حیاط یه استخر بزرگ بود و قسمت چپشم یه الاچیق بود که وسط چمن ها ساخته بودنش
با صدای پارس سگی که داشت بهم نزدیک میشد به خودم اومدم جیغ کشیدم و دوییدم طرف سپهری و پشتش قایم شدم
-بشین سالی
یه سگ سیاه شکاری بود خیلی بزرگ و وحشتناک بود
-بیا کاریت نداره
با ترس دنبالش راه افتادم و سعی میکردم کنارش راه برم تا از دست این سگه درامان باشم
در خونه رو که باز کرد دیگه فکم افتاد یه خونه دوبلکس خیلی شیک اولل تا وارد میشدیم یه اشپزخونه اپن خیلی بزرگ روبه روت بود جلوش یه سالن بزرگ بود که توش مبلای سفید و مشکی چیده بودن با یه ال ای دی بزرگ که به دیوار وصلش کرده بودن
رو دیوارام عکسای سپهری رو وصل کرده بود اوه چه عکسایی بود عجب جیگری بود این و ما خبر نداشتیم
-اگه دید زدنت تموم شد بیا بریم بالا
با ترس نگاش کردم که اهمیتی نداد و راه افتا به سمتت بالا
ناچارا پشت سرش رفتم بالام دقیقا یه سالن داشت نصف سالن پایینی که با مبلای بادمجونی چیده شده بود 
سه تا اتاق تو سالن بالا بود
در یکی از اتاق رو باز گذاشت و گفت برو تو
رفتم داخل یه اتاق با رنگ قرمز یه تخت دونفره با روتختی قرمز با یه میز ارایش قرمز رنگ که دقیقا جلوی تخت بود وجود داشت خیلی اتاق بزرگی بود
-بیا اینم اتاقمون
چیییییییییییییییییییییییی ییییییییی؟اتاقمون؟نه پ دختره خنگ این تورو خواسته که بری تو یه اتاق دیگه بخوابی !عاشق چش و ابروم که نشده بگه برو یه اتاق دیگه
بهش نگاه کردم که با بیخیالی داشت دکمه های بلوزشو باز میکرد
-من.....من باید اینجا بخوابم؟
سرمو بلند کردمو بهش نگاه کردم 
-اره
-ولی....
-ببین دختر خانوم اینجا نیومدی مهمونی اوکی؟تو زن منی پس هرجایی که من میخوابم باید توهم بخوابیافتاد؟
فقط نگاش کردم که دستشو بردو کمربندش و باز کرد سریع برگشتم و چشام و بستم که صدای قه قهش و از پشت سرم شنیدم
سریع از اتاق اومدم بیرون
-کجا رفتی؟
واستادم ولی برنگشتم
-بیا اینجا ببینم داشتم مثل بید میلرزیدم
برگشتم طرفش
-بیا کاریت ندارم فقط میخوام کمد لباساتو نشونت بدم
با شک نگاش کردم وراه افتادم سمت اتاق
در کمدی که تو اتاق بود و باز کردو بهم نشون داد
-بیا لباساتو اینجا بذار


سرمو تکون دادم و بهش نگاه کردم
-هان؟
-هیچی
-چرا اینطوری نگاه میکنی؟
-خوب....چیزه....میگم نمیشه من یه جای دیگه به خوابم
همچین دادی زد که چسبیدم به سقف
-گفتمممممممممممممممم نههههههههههههههههههه یعنی نه خوشم نمیاد یه حرف و چند بار تکرار کنم
اروم گفتم
-خوب بابا حالا چته روانی؟
ولی متاسفانه شنید
-چی گفتی؟
با وحشت بهش که داشت جلو میومد نگاه کردم ولی کم نیاوردم
-همونی که شنفتی
-نشنیدم یه بار دیگه بگو
-اون دیگه مشکل خودته برو خودت و بیا دکتر نشون بده
بعدم خواستم بیام بیرون که دستمو از پشت گرفت و پیچوند
-اخ اخ ولم کن بیشعور
-گفتم ادمت میکنم نگفتم
-تو برو اول خودت و ادم کن
فشار دستشو بیشتر کرد دیگه اشکم در اومده بود چه زوریم داشت
-ولممممممممممممم کن
-اگه نکنم؟
ای دستم ولم کن 
-خواهش کن
-جیغ میزنم
-بزن اینجا هیشکی صداتو نمشنوه
-تورو خداااااااااااا
-اهان حالا شد
دستمو ول کرد و رفت پایین اروم نشستم رو زمین زانوهام و بغلم گرفتم سرمو گذاشتم روشون و زار زدم انگار تازه یادم افتاده بوده چه غلطی کردم دلم واسه تنهایی خودم سوخت 
اگه بابا بود حتما میکشتتش که دستش و رو دختر عزیز دردونش بلند کرده
همونجا نشسته بودم گریم بند اومده بود خوشم نمیومد برم بشینم ور دلش 
با صدای نکرش که به پایین اومد بیشتر ازقبل ازش بدم اومدم 
تموم مردونگیش به زورش بابا مگه میشه به اجبار به عقد کسی در بیای
-هوی بهار پاشو بیا پایین یه چیزی بده بخوریم
هوی تو کلات بیشعور مگه من اشپزتم خودت یه چیزی درست کن و کوفت کن بچه پررو انگار داره با کارگرش حرف میزنه
-مگه دروغ میگم؟
با صداش که کنار گوشم بود پریدم هوا
با گیجی نگاش کردم
-هان؟
-فکر کردی من واقعا عاشقتم که باهات عروسی کردم نه کوچولو تو فقط واسم مثل یه اسباب بازی میمونی کامران به هیچ دختری دل نمی بنده یعنی هنوز اینقد احمق نشده که به دخترا اعتماد کنه حالام پاشو یه چیزی درس کنم بخور 
با بداخلاقی جوابشو دادم
-من اشپزی بلد نیستم
-ااااا،ولی بابات که خیلی از دست پختت تعریف میکرد
-الکی تعریف میکرد
شونش و انداخت بالا و گفت پس از گشنگش بمیر عروسک
برو بابا دلت خوشه !هان پس الان فهمیدم اسم جناب کامرانه عجب کشفی کردم
برو بابا دلت خوشه خوبه خودش گفت اسمش کامران
حالا هرچی بره به جهنم
اخخخخخخخخخخخخخخخخخ که چقد خوابم میومد رفتم رو تخت دراز کشیدم
وای که چقده نرم بود 
به سه نرسیده خوابم برد
با احساس حرکت چیزی رو صورتم از خواب بیدار شدم
با گیجی به اطرافم نگاه کردم با دیدن عزراییل یا همون کامران بالای سرم به خودم اومدم 
و سریع اخم کردم
-هان به چی نگاه میکنی؟
-به تو چه دارم به اسباب بازی جدیدم نگاه میکنم
-من اسباب بازی تو نیستم
-چرا هستی چون من تورو از بابات خریدم
-خفه شو
-هوی هوی مراقب حرف زدنت باش وگرنه میگیرم لهت میکنم
-اگه مرد بودی هی زورت و به رخ من نمی کشیدی
یه لبخند بدجنسانه ای بهم زد
-در مردیم که شکی نیست مسخوای بهت نشون بدم
چشام و از شدت خشم بستم و از روی تخت بلند شدم
-ااا،کجا رفتی تازه میخواستم بهت ثابت کنم مردیم فقط به زورم نیست بعدم شروع کرد به خندیدن
-رو اب بخندی نمکدون
هنوز لباسای بیرونم تنم بود حتی شالمم در نیاورده بودم
رفتم تو اشپزخونه صدای شکمم بلند شده بود
ای کوفتتتتتتتتتتتت بخوری ظرفای یه بار مصرف خالی که معلوم بود اقا از بیرون واسه خودشون غذا گرفتن روی میز نهار خوری بود 
در یخچال و باز کردم خدارو شکر توش همه چیز بود
بعد اینکه یه چیزی خوردم بدون توجه بهش رامو گرفتم و رفتم بالا
شب شده بود و موقع خواب
قلبم داشت از جا کنده می شد وای خدایا خودمو دست تو میسپارم این پسره نیاد کرم بریزه
با باز شدن در دیگه فکر کنم دیگه سکته هرو زدم 
یه گوشه تخت کز کرده بودم
کامران بدون توجه بهم تی شرتش و در اورد و بایه شلوارک روی تخت دراز کشید وقتی دید من هنوزم با لباس بیرون نشستم و تکون نمیخورم با تعجب تکونم داد و گفت
-هوی زنده ای؟
-هوی تو کلات تا حلوای تورو نخورم نمی میرم
-اوفففففف حالا بگیر بخواب بابا
-نمیخوام
-به جهنم تا صبح بیدار باش سر وصدا کنی من میدونم با تو فمیدی
-ها
-زهرمار
تو جیگرت
-اه بمیر بابا خوابم میاد 
بعدم پتورو کشید روش و خوابید