27-06-2020، 11:39
تساع زمان یکی از مفاهیم فیزیکی مربوط به نظریه نسبیت خاص آلبرت اینشتین هست که مبنی بر پایه نسبیت این گونه بیان میشود که از دید دو ناظر با سرعت متفاوت ، گذر زمان متفاوت بررسی میشود. در مثال آزمایشی ساده: یکی با دو سرعت نزدیک به سرعت نور و سرعتی کمتر از سرعت نور (بهطوریکه دو بردار سرعت با هم زاویه غیر از ۱۸۰ و صفر درجه بسازند"برای احساس بهتر پدیده اتساع") فرض میشود و ناظر دوم ساکن فرض میشود. بهطور کلی هرچه با سرعت بیشتری حرکت کنیم، زمان کندتر میگذرد واین دو رابطهٔ معکوس دارند.
در این نظریه ۲ نمونه از اتساع زمان بررسی شدهاست. در نسبیت خاص، ساعتهایی که نسبت به یک فرد مشاهدهکننده اندازهگیری میشوند به کندی کار میکنند. برای نمونه اگر دو جسم داشته باشیم که یکی از آنها جسم ۱ است و دیگری جسم ۲ و جسم اول با سرعت بیشتری نسبت به جسم دوم حرکت کند در این حالت گفته میشود که زمان برای جسم اول بهطور محسوسی کند میشود. چنانچه این توسط ساعت اندازهگیری شود عقربههای ساعت در حالت اول به کندی کار میکنند. درنسبیت عام ساعت برای جسمی کند کار میکند که نزدیک نیروی گرانشی قوی مانند یک سیاره قرار گرفتهاست.
در این نظریه ۲ نمونه از اتساع زمان بررسی شدهاست. در نسبیت خاص، ساعتهایی که نسبت به یک فرد مشاهدهکننده اندازهگیری میشوند به کندی کار میکنند. برای نمونه اگر دو جسم داشته باشیم که یکی از آنها جسم ۱ است و دیگری جسم ۲ و جسم اول با سرعت بیشتری نسبت به جسم دوم حرکت کند در این حالت گفته میشود که زمان برای جسم اول بهطور محسوسی کند میشود. چنانچه این توسط ساعت اندازهگیری شود عقربههای ساعت در حالت اول به کندی کار میکنند. درنسبیت عام ساعت برای جسمی کند کار میکند که نزدیک نیروی گرانشی قوی مانند یک سیاره قرار گرفتهاست.