تاریخ مجارستان

[SɪʟᴠᴇʀMɪɴᴅ]

دیدن لینک ها برای شما امکان پذیر نیست. لطفا ثبت نام کنید یا وارد حساب خود شوید تا بتوانید لینک ها را ببینید.

مجارستان در مرزهای مدرنش (پس از ۱۹۴۶) تقریباً به دشت مجارستان بزرگ (حوضه پانونی) محدود می‌شود. در دوران عصر آهن، در محدوده فرهنگی سلتیک، الییری و ایرانی (اسکیتی) بود. این منطقه به نام پانونی‌ها نامگذاری شد، و در دههٔ ۲۰ میلادی به استان روم پانونی تبدیل شد. کنترل روم با تهاجم‌های هون‌ها در 370 – ۴۱۰ سقوط کرد و پانونیا از قرن هشتم تا اواسط قرن هجدهم بخشی از پادشاهی استرگتیک بود که بعداً به دست آوارهای اوراسیایی (سده‌های ۶ تا ۹) افتاد. تهاجم‌های مجار در طول قرن نهم اتفاق افتاد.

مجارها در اواخر سده ۱۰ میلادی مسیحی شدند و در سال ۱۰۰۰ میلادی، پادشاهی مسیحی مجارستان تأسیس شد، که به مدت سه قرن توسط سلسله آرپاد اداره می‌شد. در دوره قرون وسطایی بالا، پادشاهی فراتر از پانونیا رفت و به ساحل دریای آدریاتیک گسترش یافت. در سال ۱۲۴۱ در سلطنت بلای چهارم، به مجارستان توسط مغولها تحت رهبری باتوخان حمله شد. مجارها که از نظر تعداد بسیار کمتر از مغول‌ها بودند در پیکار موهی شکست خورد. پادشاه بلا به امپراطوری روم مقدس فرار کرد و جمعیت مجارها را به امان مغولان رها کرد. در این تهاجم بیش از ۵۰۰٬۰۰۰ مجارستانی قتل‌عام و کل پادشاهی به خاکستر تبدیل شد. پس از انقراض سلسله آرپاد در سال ۱۳۰۱، پادشاهی قرون وسطی ادامه داشت، گرچه دیگر تحت سلطنت مجارها نبود، و به تدریج به دلیل افزایش فشار توسط گسترش امپراتوری عثمانی، نفوذش کاهش یافت. مجارستان در سده پانزدهم، مهمترین جنگ‌های عثمانی در اروپا را ناظر بود. اوج این مبارزه در زمان حکومت ماتیاس کورینووس (بین 1458 – ۱۴۹۰) رخ داد. جنگ‌های عثمانی و مجارستان پس از نبرد ماها در سال ۱۵۲۶ پایان یافت که در نتیجه امپراتوری بخش قابل توجهی از قلمرویش را از دست داد و پادشاهی چندپاره شد.

دفاع در برابر گسترش عثمانی به سمت هابسبورگ اتریش منتقل شد و باقی مانده از پادشاهی مجارستان تحت حکومت امپراتورهای هابسبورگ قرار گرفت. سرزمین از دست رفته با نتیجه جنگ بزرگ ترکیه بازپس گرفته شد و درنتیجه تمام مجارستان بخشی از سلطنت هابسبورگ گردید. پس از قیام‌های ملی در سال ۱۸۴۸، سازش اتریش-مجارستان در سال ۱۸۶۷، با ایجاد سلطنت مشترک با امپراتوری اتریش، که با عنوان اتریش-مجارستان شناخته شد ولی توسط امپراتورهای اتریش بین سال‌های ۱۸۶۷–۱۹۱۸ اداره شد ادامه یافت. سرزمینی که تحت فرمان هابسورگ بود (Archiregnum Hungaricum) بسیار بزرگتر از مجارستان مدرن بود و پس از حل و فصل کرواسی-مجارستان در سال ۱۸۶۸ با موقعیت سیاسی پادشاهی کرواسی-اسلاوونیا در سرزمین پادشاهی سنت استفان قرار گرفت.

بعد از جنگ جهانی اول، نیروهای مرکزی انحلال سلطنت هابسبورگ را تحمیل کردند. معاهدات سن ژرمن اللی و ترایانون حدود ۷۲ درصد قلمرو پادشاهی مجارستان را به چکسلواکی، پادشاهی رومانی، پادشاهی صرب‌ها، کروات‌ها و اسلوونی‌ها، جمهوری اول اتریش، جمهوری دوم لهستان و پادشاهی ایتالیا تقسیم کردند. پس از آن یک جمهوری خلق کوتاه مدت اعلام شد که بعدتر به پادشاهی مجارستان تبدیل شد، اما توسط نایب‌السطنه، میکلوش هورتی که رسماً پادشاهی مجارستان کارل چهارم، پادشاه مجارستان مجارستان را نمایندگی می‌کرد، اداره می‌کرد، اداره می‌شد. بین سالهای ۱۹۳۸ و ۱۹۴۱ مجارستان بخشی از سرزمین‌های گمشده خود را بازیافت. در طول جنگ جهانی دوم مجارستان تحت اشغال آلمان در سال ۱۹۴۴ تحت اشغال شوروی و شکست در جنگ قرار گرفت. پس از جنگ جهانی دوم، دومین جمهوری مجارستان در مرزهای کنونی مجارستان، به عنوان یک جمهوری خلق سوسیالیست بین سال‌های 1949 – ۱۹۸۹ و به عنوان جمهوری سوم مجارستان تحت نسخه اصلاح‌شده قانون اساسی سال ۱۹۴۹ در اکتبر ۱۹۸۹، ایجاد شد و یک قانون اساسی جدید در سال ۲۰۱۱ تصویب شد. مجارستان در سال ۲۰۰۴ به اتحادیه اروپا پیوست.