01-12-2020، 20:49
لسوتو (به انگلیسی: Lesotho، /ləˈsu:.tu:/)با نام رسمی پادشاهی لسوتو (به انگلیسی: Kingdom of Lesotho) کشوری محصوردرخشکی واقع در جنوب آفریقا است. پایتخت لسوتو، شهر ماسرو و زبان رسمی آن، انگلیسی و سوتو است.
همچنین لسوتو کشوری محیطی است که غیر از آفریقای جنوبی با هیچ کشور دیگری مرز مشترک ندارد. لسوتو کشوری مستعمره تحت بریتانیا بود که پس از ۴ اکتبر ۱۹۶۶ میلادی، اعلام استقلال کرد. هماکنون لسوتو شامل کشورهای پیشرو در مردمسالاری است.در انتخابات سال ۱۹۷۰ در لسوتو، انتسو موخله، رئیس حزب کنگرهٔ لسوتو پیروزی خود را اعلام کرد، اما نخستوزیر لبوآ جاناتان نتایج انتخابات را باطل اعلام، قانون اساسی را به حالت تعلیق و موخله را بازداشت کرد، پادشاه موشوئشوئهٔ دوم نیز به دلیل حمایت از موخله تبعید شد، ولی چندی بعد با مصالحه با جاناتان به وطن بازگشت، قانون اساسی جدید که پادشاه را از مداخله در امر سیاست بازمیداشت و دست نخستوزیر را هرچه بیشتر میگشود تصویب شد.
در فوریه ۱۹۹۰ پادشاه با خلع وی از قدرت و جایگزینی اش مخالفت کرد، سپس نخستوزیر همان اختیار ناچیز پادشاه را نیز معلق اعلام و دستور هجوم به کاخ پادشاهی در ماسرو را صادر کرد، پس از آن پادشاه نگونبخت دستگیر و بار دیگر روانهٔ تبعید شد، پس از خلع پادشاه، پسرش، لتسی سوم پادشاه لسوتو شد.
در آوریل ۱۹۹۰ جوستین متسینو لخانیا رئیس شورای نظامی لسوتو شد. در همین هنگام لخانیا، پادشاه را مجبور به استعفا و سرهنگ رامائنا در مه ۱۹۹۰ بهطور موقت صاحب اختیارات پادشاهی شد.
پرچم لسوتو از سال ۱۹۸۷ تا ۲۰۰۶ میلادی
در ژانویه ۱۹۹۵، موشوئشوئهٔ دوم که در تبعید بود بار دیگر پادشاه شد و پسرش (لتسی سوم) نیز شاهزاده باقیماند. در سال ۱۹۹۶، موشوئشوئه دوم بر اثر سانحهٔ رانندگی مشکوک که گمان میرفت توطئهای از جانب پسر بوده باشد، کشته شد. از آن پس به بعد پسرش لتسی سوم بار دیگر پادشاه شد.
در پاییز ۱۹۹۸ تعدادی از مردم با برپایی تظاهرات در برابر کاخ سلطنتی خواستار انتخاب پاکالیتا موسیسیلی به عنوان نخستوزیر شدند. در سال ۲۰۰۲ موسیسیلی به عنوان نخستوزیر انتخاب شد، او ضمن اعمال پارهای اصلاحات، آزادیهایی نیز به احزاب مخالف در پارلمان داد.لسوتو سرزمینی مسطح و هموار با ۳۰۵۸۸ کیلومتر مربع مساحت است که در احاطه کامل جمهوری آفریقای جنوبی قرار دارد. ارتفاع آن از سطح دریا بیش از ۱۰۰ متر است. این کشور به لحاظ توپوگرافی یا مکان نگاری، به چهار منطقه: زمینهای پست، کوهپایه، کوهستانی و دره رودخانه سنکو تقسیم میگردد.
سرزمینهای پست، شامل یک کمربند باریک در کنار مرزهای غربی است که کمتر از ۱۸۰۰ متر ارتفاع دارند و وجه مشخصه آن، خاکهای حاصلخیز ناشی از آتشفشان است؛ درحالیکه بخش جنوبی دارای خاکهای غیر حاصلخیز، شنزار و خاک رس است. منطقه کوهپایهای، شامل مناطقی است که بین ۱۸۰۰ تا ۲۰۰۰ متر از سطح دریا، ارتفاع دارند. خاک این مناطق بسیار حاصلخیز است و بهرهوری کشاورزی آن بالاست.
منطقه کوهستانی، دارای صخرههای ناهموار و درههای عمیق است که زندگی انسانها در آن را بسیار دشوار نمودهاست. این منطقه، اصلیترین منطقه برای تأمین علوفه و چرای دامها میباشد. آخرین منطقه، یعنی دره رودخانه سنکو، باریکهای است در ساحل رودخانه سنکو که در عمق کوههای مالوتی رخنه کردهاست. خاک این منطقه از بسیار غنی تا بسیار فقیر، متغیر است.
دیدن لینک ها برای شما امکان پذیر نیست. لطفا ثبت نام کنید یا وارد حساب خود شوید تا بتوانید لینک ها را ببینید.
منطقه شرق کشور را صخرههای ناهموار و رشته کوههای مالوتی پوشاندهاست؛ از اینرو داری جمعیت کم و پراکنده میباشد و به دلیل شباهت زیاد طبیعت کوهستانی با کشور سوئیس، آن را «سوئیس آفریقای جنوبی» نیز نامیدهاند.
همچنین لسوتو کشوری محیطی است که غیر از آفریقای جنوبی با هیچ کشور دیگری مرز مشترک ندارد. لسوتو کشوری مستعمره تحت بریتانیا بود که پس از ۴ اکتبر ۱۹۶۶ میلادی، اعلام استقلال کرد. هماکنون لسوتو شامل کشورهای پیشرو در مردمسالاری است.در انتخابات سال ۱۹۷۰ در لسوتو، انتسو موخله، رئیس حزب کنگرهٔ لسوتو پیروزی خود را اعلام کرد، اما نخستوزیر لبوآ جاناتان نتایج انتخابات را باطل اعلام، قانون اساسی را به حالت تعلیق و موخله را بازداشت کرد، پادشاه موشوئشوئهٔ دوم نیز به دلیل حمایت از موخله تبعید شد، ولی چندی بعد با مصالحه با جاناتان به وطن بازگشت، قانون اساسی جدید که پادشاه را از مداخله در امر سیاست بازمیداشت و دست نخستوزیر را هرچه بیشتر میگشود تصویب شد.
در فوریه ۱۹۹۰ پادشاه با خلع وی از قدرت و جایگزینی اش مخالفت کرد، سپس نخستوزیر همان اختیار ناچیز پادشاه را نیز معلق اعلام و دستور هجوم به کاخ پادشاهی در ماسرو را صادر کرد، پس از آن پادشاه نگونبخت دستگیر و بار دیگر روانهٔ تبعید شد، پس از خلع پادشاه، پسرش، لتسی سوم پادشاه لسوتو شد.
در آوریل ۱۹۹۰ جوستین متسینو لخانیا رئیس شورای نظامی لسوتو شد. در همین هنگام لخانیا، پادشاه را مجبور به استعفا و سرهنگ رامائنا در مه ۱۹۹۰ بهطور موقت صاحب اختیارات پادشاهی شد.
پرچم لسوتو از سال ۱۹۸۷ تا ۲۰۰۶ میلادی
در ژانویه ۱۹۹۵، موشوئشوئهٔ دوم که در تبعید بود بار دیگر پادشاه شد و پسرش (لتسی سوم) نیز شاهزاده باقیماند. در سال ۱۹۹۶، موشوئشوئه دوم بر اثر سانحهٔ رانندگی مشکوک که گمان میرفت توطئهای از جانب پسر بوده باشد، کشته شد. از آن پس به بعد پسرش لتسی سوم بار دیگر پادشاه شد.
در پاییز ۱۹۹۸ تعدادی از مردم با برپایی تظاهرات در برابر کاخ سلطنتی خواستار انتخاب پاکالیتا موسیسیلی به عنوان نخستوزیر شدند. در سال ۲۰۰۲ موسیسیلی به عنوان نخستوزیر انتخاب شد، او ضمن اعمال پارهای اصلاحات، آزادیهایی نیز به احزاب مخالف در پارلمان داد.لسوتو سرزمینی مسطح و هموار با ۳۰۵۸۸ کیلومتر مربع مساحت است که در احاطه کامل جمهوری آفریقای جنوبی قرار دارد. ارتفاع آن از سطح دریا بیش از ۱۰۰ متر است. این کشور به لحاظ توپوگرافی یا مکان نگاری، به چهار منطقه: زمینهای پست، کوهپایه، کوهستانی و دره رودخانه سنکو تقسیم میگردد.
سرزمینهای پست، شامل یک کمربند باریک در کنار مرزهای غربی است که کمتر از ۱۸۰۰ متر ارتفاع دارند و وجه مشخصه آن، خاکهای حاصلخیز ناشی از آتشفشان است؛ درحالیکه بخش جنوبی دارای خاکهای غیر حاصلخیز، شنزار و خاک رس است. منطقه کوهپایهای، شامل مناطقی است که بین ۱۸۰۰ تا ۲۰۰۰ متر از سطح دریا، ارتفاع دارند. خاک این مناطق بسیار حاصلخیز است و بهرهوری کشاورزی آن بالاست.
منطقه کوهستانی، دارای صخرههای ناهموار و درههای عمیق است که زندگی انسانها در آن را بسیار دشوار نمودهاست. این منطقه، اصلیترین منطقه برای تأمین علوفه و چرای دامها میباشد. آخرین منطقه، یعنی دره رودخانه سنکو، باریکهای است در ساحل رودخانه سنکو که در عمق کوههای مالوتی رخنه کردهاست. خاک این منطقه از بسیار غنی تا بسیار فقیر، متغیر است.
دیدن لینک ها برای شما امکان پذیر نیست. لطفا ثبت نام کنید یا وارد حساب خود شوید تا بتوانید لینک ها را ببینید.
منطقه شرق کشور را صخرههای ناهموار و رشته کوههای مالوتی پوشاندهاست؛ از اینرو داری جمعیت کم و پراکنده میباشد و به دلیل شباهت زیاد طبیعت کوهستانی با کشور سوئیس، آن را «سوئیس آفریقای جنوبی» نیز نامیدهاند.