والنتینیان یکم

[SɪʟᴠᴇʀMɪɴᴅ]

والنتینیان اول با نام کامل فلاویوس والنتینیانوس آگوستوس (به لاتین: Flavius Valentinianus Augustus) (زادهٔ ۳۲۱ – درگذشتهٔ ۳۷۵) ملقب به والنتینیان کبیر امپراتور امپراتوری روم بین سال‌های ۳۶۴ تا ۳۷۵ میلادی بود. او پس از مرگ ژوویان به قدرت رسید و برادرش والنس را به عنوان امپراتور شریک حاکم بخش خاوری روم ساخت و خود ادارهٔ سرزمین‌های باختری را بر عهده گرفت. در دوران حکمرانی با موفقیت در برابر حملات قبایل ژرمنی آلامانی، سرمتی و کوئاتی از روم دفاع نمود. تئودوسیوس، سردار او دو شورش بزرگ در بریتانیا و آفریقا را سرکوب کرد. والنتینیان به عنوان آخرین امپراتور روم در طول رودخانه‌های دانوب و رن لشکرکشی کرد. او استحکامات مرزی روم با همسایه‌هایش را تقویت کرد و حتی قلاعی در خاک دشمن ساخت.از این جهت که حاکمیت او موفقیت‌آمیز بود و پس از مرگش امپراتوری روم رو به اضمحلال گذاشت او را آخرین امپراتور بزرگ روم غربی می‌دانند.
دیدن لینک ها برای شما امکان پذیر نیست. لطفا ثبت نام کنید یا وارد حساب خود شوید تا بتوانید لینک ها را ببینید.

والنتینیان در ۳۲۱ در سیبالیس (وینکوفچی امروزی در کرواسی) در جنوب پانونیا زاده شد. پدرش گراتیان افسر ارتش بود و والنتینیان پس از پیوستنش به ارتش همراه با پدرش در آفریقا خدمت کرد. والنتینیان در سپاه ژولیان مرتد دارای مقام بالای تریبیونی بود اما به گفتهٔ برخی منابع چون از نفی مسیحیت خویش خودداری کرد، امپراتور او را خوار شمرده، از مقامش برکنار و در ۳۶۲ به تبس در مصر تبعید نمود.با این حال او به هنگام لشکرکشی ژولیان در ۳۶۳ به ایران هنوز در خدمت او بود و پس از کشته شدن او در جنگ، توسط امپراتور جانشینش ژوویان ارتقاء مقام یافت او سپس والنتینیان را برای مقابله با سربازان یاغی به گل فرستاد و به پاس انجام این کار خطیر او را به فرماندهی پیاده‌نظام سنگین در دستهٔ محافظان سلطنتی منصوب کرد.در ۱۷ نوامبر ۳۷۵ برخی از نمایندگان آلمان‌ها (کوادیها) برای مذاکره با رومی‌ها به بریگتیو واقع در پانونیای سفلی آمدند و اجازهٔ دیدار با امپراتور را یافتند. آن‌ها ساخت دژهای رومی در سرزمین‌های خود را عامل این درگیری‌ها می‌دانستند و بر آن اصرار داشتند. در عین حال تهدید کردند که دستجات مختلف کوادی خود را پایبند رعایت عهدنامه‌هایی که رؤسایشان با رومیان بسته‌اند نمی‌دانند و در هر زمانی ممکن است حمله کنند.[۱] این رفتار نمایندگان چنان خشم والنتینیان را برانگیخت که دچار حملهٔ قلبی شد و درگذشت.