درباره گیتار الکتریکی

[itinamk]

گیتار الکتریک یا گیتار برقی نوعی گیتار است که صدای آن به‌وسیله تقویت‌کننده‌ای الکتریکی تشدید یا تغییر می‌یابد. استفاده این ساز در موسیقی از دهه ۱۹۳۰ آغاز شد. گیتار الکتریک در سبک‌های مختلفی از جمله راک، متال، بلوز، پاپ، جاز و هیپ هاپ استفاده می‌شود؛ اما در سبک راک، متال و بلوز به عنوان ساز اصلی مورد استفاده قرار می‌گیرد. گیتار الکترونیک معمولاً در موسیقی راک استفاده می‌شود



ایده پیدایش گیتارهای الکتریکی از آنجا آغاز شد که در همنوازی‌ها صدای گیتار آکوستیک در بین صدای سازهای دیگر مانند بیس و درامز گم بود و به وضوح شنیده نمی‌شد. در نتیجه در صدد آن برآمدند تا صدای گیتار را تقویت کنند که بهترین راه برای این کار استفاده از علم الکترونیک بود.



در حدود دهه ۳۰ میلادی گیتارهای الکتریکی وارد موسیقی شدند. این اتفاق پدید آورندهٔ انقلابی در صدا و تکنولوژی بود که تا امروز نیز ادامه دارد. با پیدایش راک اند رول در دهه ۵۰ میلادی، گیتارهای الکتریکی به سرعت در موسیقی جا باز کردند و به یکی از فراگیرترین سازهای تاریخ مبدل شدند. معمولاً در گروه‌های راک دو نوازنده گیتار الکتریک وجود دارد که یک نفر ملودی‌ها را می‌نوازد (با گیتار لید) و دیگری ریتم‌ها را (با گیتار ریتم).



گیتار الکتریک، یکی از محبوب ترین سازهای موسیقی ساخته شده در قرن بیستم است. این گیتارها ساز اصلی و بخش کلیدی بسیاری از سبک های موسیقی حال حاضر دنیا هستند.

زمانی که گیتار الکتریک را با گیتار آکوستیک مقایسه کنیم؛ مشاهده می‌کنیم که از اجزا مشترک زیادی تشکیل می شوند. هر دو گیتار، دارای ۶ سیم هستند که با سرکوک ها تنظیم می شوند و هر دو دارای فِرِت هایی بر روی دسته ی بلند خود هستند.



تفاوت ها از بدنه سخت و باریک گیتار الکتریک که می تواند از فلز و پلاستیک و یا هر جنس دیگری ساخته شود، در مقابل بدنه چوبی و توخالی گیتار آکوستیک که به وسیله رزونانس تولید صدا می کند؛ شروع می شود. همچنین سیم های گیتار آکوستیک می تواند از جنس نایلون و یا فلز ساخته شود، اما در گیتار الکتریک به دلیل استفاده از پدیده های الکتریکی و الکترومغناطیسی این سیم ها باید از جنس فلز ساخته شوند. اما تفاوت اصلی بین این دو نوع گیتار و بخشی که مکانیزم اصلی گیتار الکتریک را تشکیل می دهد، جایی است که سیم ها به بدنه گیتار متصل می شود.