گفتگوی آزاد | نسخه ۴۶۴

[[ SouL ]]

چه کسی بغض های بیدار و درمانده او را در آغوش خواهد کشید ؟؟
چه کسی در این مسیر بی مقصد منتظر او خواهد بود ؟؟
کاش او کسی را داشت ...

مگ چاره دیگه ای هم داریم
خودمون باید دست ب کار شیم

ای کاش کسی با او بود ... کسی که همانند بال های سفید ؛ اوج میگزفت و او را از ابر سیاه زندگی دور میکرد ...

نه
پاسپورت و پول و اینا از تو
گرما بخشیدن به سفر و زندگی خارج از کشور با من

آنگاه میدید دنیا همیشه تاریک نیست ،
همیشه ظلمات بر قلب ها حاکم نیست ،
میدید که هنوز هم روزنه کوچک امید افسانه ای است که حقیقت دارد ...

میگم
آخه مسئولیت تو خیلی سخت و سنگین شد
بخدا من به این همه سختی که قراره بکشی راضی نیستم