گفتگو آزاد | نُسخه [467]

[Prometheus]

ولی خب قبول دارم حرفتو. همه درونگرا ها شای و کم حرف نیستن.. ولی خب مثلا شاید شای و کم حرف بودن باعث بشه فرد احتمال درونگرا شدنش بیشتر بشه.. نه اینکه چون درونگراعه پس حتما باید شای باشه یا هر چی.. هیچ الزامی نیست.. بعد خب شاید مثلا آدما تو بعضی موقعیت ها درونگرا باشن و تو بعضی موقعیت ها برونگرا باشن2.. مثلا یه کسی که تو اکثر وقتا درونگراعه وقتی پیش دوستاشه برونگرا میشه.. یا برعکس مثلا

بابتِ همه‌ی اون دفعاتی که توی گپ به یکی گفتی "ک*شر می‌گی" و من سرزنشت کردم، معذرت می‌خوام. الان می‌فهمم چه حسی داره.

مثل اینه که من بگم من وقتی پیش دوستامم پسر می‌شم، وقتی پیش خانواده‌مم دختر. همینقدر حرفت احمقانه‌ست. درستش شاید این باشه که "من پیش دوستام پرحرف تر ام." یا "با دوستام راحت‌تر ارتباط برقرار می‌کنم." ولی فور فاکس سِیک، هرباری که حس کردی توی یه جمعی راحتی، به این معنی نیست که فرشته‌ی مهربون با عصای جادوییش برونگرات کرده. و برعکس، هر بار که احساس کردی توی جمعی معذبی و نمی‌تونی خودت رو خوب ابراز کنی، به معنای درونگرا شدنت نیست. 

درونگرا یا برونگرا اصلاً چیزی نیست که بشه یه دفعه‌ای شد. چیزیه که آدم هست. در عوض، روابط اجتماعی و قدرت ابراز وجود و فلان، چیزیه که می‌شه به مرور یاد گرفت و هی توش بهتر شد. آدم می‌تونه INFP ای بشه که بیشتر بیرون می‌ره و دوستای بیشتری پیدا کرده و از بودن توی جمع بیشتر لذت می‌بره. یا مثلاً بزرگ‌تر بشه و منطقی‌تر تصمیم بگیره و واقع‌بینانه‌تر و برنامه‌ریزی‌شده‌تر زندگی کنه. اینکه خیال کنه حالا که این تغییرات رو کرده، پس دیگه تایپش هم ESTJ ئه، سطحی‌نگرانه‌ست. اون صرفاً به یه نسخه‌ی رشد یافته‌تر و بهتر از تایپ خودش تبدیل شده نه یه تایپ دیگه. این چیزیه که تئوری ام‌بی‌تی‌آی می‌گه.

من تو تنهایی انرژی بهتر و بیشتری دارم و همیشه بر این اساس فکر میکردم درونگرام.ولی خوب از نظر من حتی اینم ربطی نداره.
شایدم‌ دارم چرت میگم.