09-03-2013، 23:38
به سلامتی اونیکه میدونی دیگه هیچوقت نمیتونی بهش زنگ بزنی اما دلت نمیاد شمارشو از موبایلت پاک کنی!
.
.
.
ه سلامتی دو بوسه !! اولی وقتی بچه به دنیا میاد مادر میبوستش ولی بچه نمیفهمه! دومی وقتی مادر از دنیا میره و بچه میبوستش ولی دیگه مادر نمیفهمه.
.
.
.
به سلامتی عاشق و معشوقی که تا آخر عمر شونه به شونه هم میمونن،حتی اگه از آسمان بارون غم بباره
.
.
.
کودک که بودم، وقتی زمین میخوردم ،مادرم مرا میبوسید، تمام دردهایم از یادم میرفت
دیروز زمینخوردم،
دردم نیامد ، اما
به جایش تمام بوسههای مادرم به یادم آمد به سلامتی همه ی مادرهای دنیا
.
.
.
به سلامتی..شهرى که در آن غریبه ها آشناترند . . ..
.
.
.
به یاد تمام دوستان از دست رفته ام. به یاد تمام خاطراتی که هر ثانیه همراهمه.
به یاد روزهایی که خنده هنوز بر لبهایم بود. به یاد روزهای کودکی هیچ غم و قصه ای
نداشتم. به یاد روزی که عاشق شدم. و به خاطر کسی که هیچ وقت فراموشش
نمی کنم می نوشم............. نووووووووووووووووووش
.
.
.
بهسلامتی اون روزگاری که روزگارش گذشته دیگه...
به سلامتی همه اونای که تلخ میخورن و شیرین سخن میگن
به سلامتی شمع که تااخرش به پات میسوزه
به سلامتی تابلوی ورود ممنوع!که یه تنه یه اتوبان رو حریفه...
به سلامتی درخت! به خاطرِ سایش
به سلامتی راه که آخرش معلوم نیست به کجا میره
به سلامتی دوست که دوسش دارم
به سلامتی پیاز که چشم همه براش گریونه
به سلامتی زغال که با همه ی سیاهیش رنگ عوض نمیکنه!
به سلامتی پل که وقتی بارون میاد میریم زیرش تا خیس نشیم
به سلامتی همه اونهایی که امسال کنار سفره هفت سینشان جای یه نفر خالی
به سلامتی سلامتی که هیچ کس به خود سلامتی اش توجه نمی کنه !
به سلامتی بید که یه عمریه تنها بید !
به سلامتی برف، نه به خاطر سفید بودنش...به خاطر اینکه سیاهی ها را هم می پوشونه
سلامتی بچه هایی که توی همه ی چیزهای دنیا فقط آرزو دارن و حسرت
به سلامتی دریا که غم تمام ماهی های کوچولو رو با ابش میبره
به سلامتی دیوار!
نه به خاطرِ بلندیش، واسه اینکه هیچوقت پشتِ آدم روخالی نمیکنه
.
.
.
به سلامتی خیار!
نه به خاطر «خ»ش، فقط به خاطر «یار»ش.
به سلامتی دریا!
که قربونیاشو پس میآره.
به سلامتی عقرب!
که به خواری تن نمیده.
(عرض شودکه عقرب وقتی تو آتیش میره و دورش همش آتیشه با نیشش خودش میکُشه که کسی نالههاشو نشنوه)
به سلامتی رفیقی
که تو رفاقت کم نذاشت ولی کم برداشت تا رفیقش کم نیاره ...
به
سلامتی اون دلی که هزار بار شکست ولی هنوزم شکستن بلد نیست ...
گل آفتابگردان را گفتند:
چرا شبها سرت را پایین می اندازی؟
گفت : ستاره چشمک میزند، نمیخواهم به خورشید خیانت کنم
به سلامتی همه اونایی که مثل گل آفتابگردان هستند ...
بسلامتی اون
دختری که حاضره زیر بارون خیس بشه ولی سوار ماشین هیچ پسری نشه ...
به
سلامتی کسی که وقتی بردم گفت :
اون رفیق منه
وقتی باختم گفت :
من رفیقتم ...
به
سلامتی اونایی که دوسشون داریم و نمیفهمن !
آخرشم دق میدن مارو !
به
سلامتی اون رفتگری که تو این هوای سرد و وانفسای بی عدالتی داره
به عشق زن و بچه اش کوچه و خیابون رو جارو میزنه که یه لقمه نون حلال در بیاره ...
به
سلامتی اونهائی که دوستت دارم رو درک می کنند و اونو به حساب
کمبودهات نمی ذارن ...
به
سلامتی همه ی اونایی که مارو همین جوری که هستیم دوست دارن ...
به سلامتی ارزو های بر باد رفته،دوستان فراموشکار، دیواری که ریخت، درختی که خشک شد، دریایی که به مارسید کویرشد، سایه ای که شومی شو انداخت رو ما، پرچمی که از صلح، جور ساخت. و.....
دیگه امیدی نیست.....
.
.
.
ه سلامتی دو بوسه !! اولی وقتی بچه به دنیا میاد مادر میبوستش ولی بچه نمیفهمه! دومی وقتی مادر از دنیا میره و بچه میبوستش ولی دیگه مادر نمیفهمه.
.
.
.
به سلامتی عاشق و معشوقی که تا آخر عمر شونه به شونه هم میمونن،حتی اگه از آسمان بارون غم بباره
.
.
.
کودک که بودم، وقتی زمین میخوردم ،مادرم مرا میبوسید، تمام دردهایم از یادم میرفت
دیروز زمینخوردم،
دردم نیامد ، اما
به جایش تمام بوسههای مادرم به یادم آمد به سلامتی همه ی مادرهای دنیا
.
.
.
به سلامتی..شهرى که در آن غریبه ها آشناترند . . ..
.
.
.
به یاد تمام دوستان از دست رفته ام. به یاد تمام خاطراتی که هر ثانیه همراهمه.
به یاد روزهایی که خنده هنوز بر لبهایم بود. به یاد روزهای کودکی هیچ غم و قصه ای
نداشتم. به یاد روزی که عاشق شدم. و به خاطر کسی که هیچ وقت فراموشش
نمی کنم می نوشم............. نووووووووووووووووووش
.
.
.
بهسلامتی اون روزگاری که روزگارش گذشته دیگه...
به سلامتی همه اونای که تلخ میخورن و شیرین سخن میگن
به سلامتی شمع که تااخرش به پات میسوزه
به سلامتی تابلوی ورود ممنوع!که یه تنه یه اتوبان رو حریفه...
به سلامتی درخت! به خاطرِ سایش
به سلامتی راه که آخرش معلوم نیست به کجا میره
به سلامتی دوست که دوسش دارم
به سلامتی پیاز که چشم همه براش گریونه
به سلامتی زغال که با همه ی سیاهیش رنگ عوض نمیکنه!
به سلامتی پل که وقتی بارون میاد میریم زیرش تا خیس نشیم
به سلامتی همه اونهایی که امسال کنار سفره هفت سینشان جای یه نفر خالی
به سلامتی سلامتی که هیچ کس به خود سلامتی اش توجه نمی کنه !
به سلامتی بید که یه عمریه تنها بید !
به سلامتی برف، نه به خاطر سفید بودنش...به خاطر اینکه سیاهی ها را هم می پوشونه
سلامتی بچه هایی که توی همه ی چیزهای دنیا فقط آرزو دارن و حسرت
به سلامتی دریا که غم تمام ماهی های کوچولو رو با ابش میبره
به سلامتی دیوار!
نه به خاطرِ بلندیش، واسه اینکه هیچوقت پشتِ آدم روخالی نمیکنه
.
.
.
به سلامتی خیار!
نه به خاطر «خ»ش، فقط به خاطر «یار»ش.
به سلامتی دریا!
که قربونیاشو پس میآره.
به سلامتی عقرب!
که به خواری تن نمیده.
(عرض شودکه عقرب وقتی تو آتیش میره و دورش همش آتیشه با نیشش خودش میکُشه که کسی نالههاشو نشنوه)
به سلامتی رفیقی
که تو رفاقت کم نذاشت ولی کم برداشت تا رفیقش کم نیاره ...
به
سلامتی اون دلی که هزار بار شکست ولی هنوزم شکستن بلد نیست ...
گل آفتابگردان را گفتند:
چرا شبها سرت را پایین می اندازی؟
گفت : ستاره چشمک میزند، نمیخواهم به خورشید خیانت کنم
به سلامتی همه اونایی که مثل گل آفتابگردان هستند ...
بسلامتی اون
دختری که حاضره زیر بارون خیس بشه ولی سوار ماشین هیچ پسری نشه ...
به
سلامتی کسی که وقتی بردم گفت :
اون رفیق منه
وقتی باختم گفت :
من رفیقتم ...
به
سلامتی اونایی که دوسشون داریم و نمیفهمن !
آخرشم دق میدن مارو !
به
سلامتی اون رفتگری که تو این هوای سرد و وانفسای بی عدالتی داره
به عشق زن و بچه اش کوچه و خیابون رو جارو میزنه که یه لقمه نون حلال در بیاره ...
به
سلامتی اونهائی که دوستت دارم رو درک می کنند و اونو به حساب
کمبودهات نمی ذارن ...
به
سلامتی همه ی اونایی که مارو همین جوری که هستیم دوست دارن ...
به سلامتی ارزو های بر باد رفته،دوستان فراموشکار، دیواری که ریخت، درختی که خشک شد، دریایی که به مارسید کویرشد، سایه ای که شومی شو انداخت رو ما، پرچمی که از صلح، جور ساخت. و.....
دیگه امیدی نیست.....