درون اتم

[پاد ميرا]

اتم چیست؟
همه­ی مواد از ذرات ریزی به نام اتم تشکیل شده اند. اتمها بلوکهای ساختمانی همه چیز در روی زمین هستند. این ذرات به قدری کوچک اند که یک سر سوزن حاوی حدود 60 میلیارد از آنهاست. یونان قدیم برای نخستین بار حدس زدند که ماده احتمالاً متشکل از ذرات ریزی است. اتمها حاوی ذرات بازهم ریزتری به نام پروتون ها ، نوترون ها و الکترون ها هستند.

درون اتم
در مرکز اتم ، هسته­ی آن قرار دارد. این هسته نسبت به بقیه­ی اتم بسیار کوچک است ، اما جرم اتم درآن متمرکزاست. پروتون ها و نوترون ها ذراتی هستند که در هسته­ی اتم یافت می شوند و هر یک دارای یک واحد جرم است. تعداد پروتون های داخل هسته ، عدد اتمی یک عنصر را تشکیل می دهد. تعداد پروتون ها به علاوه­ی تعداد نوترون ها عدد جرمی را تشکیل می دهد. الکترون ها خارج از هسته قرار دارند و جرم آن ها کم است.


ایزوتوپ ها
ایزوتوپ ها شکل های مختلف یک عنصر هستند ، که خواص شیمیایی یکسانی دارند و مکان واحدی را در جدول تناوبی اشغال می کنند.( کلمه­ی ایزوتوپ به معنی « هم مکان‌» است) ، اما خواص فیزیکی آن ها متفاوت است ، زیرا اتم های آن ها جرمهای متفاوتی دارند. هر « شکل ایزوتوپی » تعداد متفا وتی از نوترون ها را در هسته اتمهای خود دارد ، که جرم متفاوتی به آن ها می دهد. شکافت هسته­ای
دو نوع واکنش هسته­ای وجود دارد: شکافت هسته­ای و گداخت هسته­ای.نیروگاههای هسته­ای از شکافت برای تولید انرژی استفاده می کنند.
ذرات اتمی با سرعت بالا که نوترون نام دارند به هسته­ی یک اتم شلیک می شوند تا آن ها را بشکنند. این فرایند شکافت نام دارد و موجب می شود که اتم های دیگر نیز در یک واکنش زنجیری بشکنند. در این فرایند مقداری جرم نابود می شود. این واکنش با آزاد شدن مقدار عظیمی انرژی همراه خواهد بود. ارنست رادرفورد ( 1871-1937م )
ارنست رادرفورد فیزیکدان بریتانیایی نیوزیلندی الاصل شکل­ گیری فیزیک هسته­ای و نظریه­ی کوانتومی را پی نهاد. او بر روی رادیواکتیویته و ماهیت ذرات آلفا یعنی ذرات دارای بار مثبت تحقیق کرد. مهمترین کشف او ماهیت ساختار اتم بود. او از طریق آزمایشهای خود متوجه شد که بار مثبت اتم در مرکزآن در هسته­ای ریز و متراکم متمرکز است. کار و راهبری رادرفورد الهام بخش دو نسل از دانشمندان شد. در سال 1908م ، او جایزه­ی نوبل را در رشته­ی شیمی دریافت کرد ، و در سال 1925م رئیس انجمن سلطنتی لندن شد. جوزف تامسون ( 1856-1940م )
جوزف تامسون فیزیکدان انگلیسی جهش عمده­ای در درک علمی از ساختار اتم به وجود آورد و مدلی را پیشنهاد کرد که به اتم تامسون معروف است. کار او برای بسیاری از نظریه های جدید که در آن زمان درباره­ی ساختار اتم پیشنهاد می شد اثبات عملی فراهم کرد.چند سال بعد ، یعنی در سال 1906م او جایزه­ی نوبل رشته­ی فیزیک را برای تحقیق خود در زمینه­ی رسانایی الکتریکی گازها دریافت کرد. تامسون یک معلم بزرگ و یک دانشمند برجسته بود. هفت نفر از شاگردان و دستیاران او برای کارهای خود جایزه­ی نوبل گرفتند.