«عاقبت یک روز مرگ از راه خواهد رسید»

[aCrimoniouSs]

چشمانم را می بندم،در جنگل باران می بارد.

جهان همچون گورستانی بزرگ است،

انسان به خاک سپرده می شود و آرزوهایش بر باد ...

صورتم را بر خاک می گذارم ودر حالی که در خاک نفس می کشم،

بر مزارم اشک می ریزم.

به گلهای قالی خیره می شوم، و بوی دشت همه جا را پر می کند;

در آینه خیره می شوم

و در بوی خاک غرق می شوم ...

«عاقبت یک روز مرگ از راه خواهد رسید»

سکوت مرا خواهد شکست.

به آسمان نگاه می کنم و با خود فکر میکنم

که ما هم مثل ابرها از هم دور می شویم و کم کم پراکنده می شویم.

[Mrs f.a.t.e.m.e.h]

خیلی قشنگ بود مدت ها بود دنبال ی دلنوشته اینجوری بودم