اکتشافات تیمی!

[∆ MeRzaD ∆]

در بیشتر ماموریت‌های فضایی نه فقط از یک روبات ، بلکه از دو یا چند روبات که به طور تیمی‌عمل می‌کنند استفاده می‌شود . یک ماموریت فضایی تیمی‌عادی از یک سفینه ی مدار گرد و یک فرودگر تشکیل می‌شود . مدارگرد در حالی که در مدار یک سیاره یا  قمر گردش می‌کند ، فرودگر را از عرشه اش رها می‌کند تا بر سطح آن سیاره فرود آید .

سفر فضایی هفت ساله

بزرگ ترین تیم روبات اعزامی‌به فضا تا به امروز کاسینی و هویگنس است . این دو روبات فضایی در سال ۱۹۹۷ میلادی به اتفاق هم به سمت سیاره ی غول پیکر زحل ، که با داشتن نواری از حلقه‌های رنگین زیبا در پیرامونش بسیار تماشایی و زیباست ، حرکت کردند . سفر آنها برای رسیدن به زحل و قرار گرفتن در مدار آن تقریبا حدود هفت سال طول کشید . اوایل سال ۲۰۰۵ میلادی ، فرودگر هویگنس سفینه ی مدارگرد کاسینی را نه برای فرود بر سطح سیاره ی زحل بلکه با هدف فرود برسطح تیتان ، قمر غول پیکر زحل ، ترک کرد .

دیدن لینک ها برای شما امکان پذیر نیست. لطفا ثبت نام کنید یا وارد حساب خود شوید تا بتوانید لینک ها را ببینید.

سپر حرارتی هویگنس در لحظه ی ورود به جو تیتان گداخته شد و پایین افتاد . دو چتر نجات یکی پس از دیگری باز شدند و سرعت فرود هویگنس را کندتر کردند و سرانجام این فرودگر با سرعت ۵ متر در ثانیه ( معادل سرعت دویدن یک انسان ) برسطح این قمر فرود آمد .

زمان بندی دقیق

تیتان ، قمر سیاره ی زحل ، همانند کاوشگر فضایی کاسینی به دور آن گردش می‌کند . دانشمندان فضایی باید مطمئن شوند که کاسینی ، تیتان و هویگنس همگی در بهترین موقعیت برای انجام عملیات فرود قرار دارند . این شرایط فقط برای مدت زمان کوتاهی که در مورد بیشتر ماموریت‌های فضایی هم صدق می‌کند روی می‌دهد . یک اشتباه محاسباتی یک فاجعه برای تیم روبات فضایی در پی خواهد داشت .

دیدن لینک ها برای شما امکان پذیر نیست. لطفا ثبت نام کنید یا وارد حساب خود شوید تا بتوانید لینک ها را ببینید.

قمرهای غول پیکر

دانشمندان فضایی همیشه در حال برنامه ریزی مامویت‌های دیگری برای روبات‌های فضایی شان هستند . ماموریت فضایی موسوم به یوروپا ژوپیتر ( اروپا – مشتری ) در سال ۲۰۲۰ میلادی با هدف پرتاب یک کاوشگر فضایی به سوی غول پیکرترین سیاره ی منظومه ی شمسی ، مشتری ، انجام خواهد گرفت تا درباره ی چهار قمر بزرگ آن به نام‌های لو ، یوروپا ، گانیمد و کالیستو تحقیق کند .

 

سقوط هویگنس

دو ساعت و نیم طول کشید تا هویگنس از جو تیتان عبور کند و در حالی که یک سپر حرارتی از آن محافظت می‌کرد باز شدن دو چتر نجات ، سرعت فرود آن را آهسته تر کرد . هویگنس پس از فرود آمدن در سطح تیتان تا نود دقیقه از طریق علائم رادیویی بیش از ۳۵۰ عکس و اطلاعات مفید دیگر درباره ی سرعت وزش باد در سطح تیتان ، شرایط جوی و سطح یخ زده ی آن به زمین ارسال کرد . هویگنس علائم رادیویی را به مدارگرد کاسینی می‌فرستاد و سپس تجهیزات رادیویی قدرتمند کاسینی نیز این اطلاعات را پس از دریافت رله می‌کرد و به زمین می فرستاد.

[ERF@N]

رسیدن یک پیام رادیویی از مریخ به زمین حدود چهل دقیقه طول میکشه. احتمالا از زحل به زمین هم باید سه ساعتی طول بکشه. دقیقش چه قدر طول میکشه تا از زحل به زمین برسه اطلاعات؟