اسبها

[RedSparrow]

همه چیز درباره عادات بد اسب

اسبها دارای خصوصیات و احساسات فردی هستند. آنها موجوداتی میکانیکی با مجموعه ای از الگوهای رفتاری نیستند ، عادات بدی را در زمان های مختلف از خود نشان می دهند. عادات بد عموما نتیجه شرایط تعلیمی یا وضعیتی است. اسبها با رفتار بد به دنیا نیامده اند. این ما انسانها هستیم که گاهی این رفتارها را به آنها تحمیل می کنیم.

▪ عادات بد در اصطبل

عادات بد در اصطبل اغلب به علت خستگی ایجاد می شود. درمان چنین مشکلی باید اولین مسیری باشد که طی می کنیم. البته ، واضح است اجتناب و جلوگیری از چنین مشکلاتی در درجه اول ایجاد تحریکات منظم و متناسب برای اسب است.

گاز گرفتن آخور زمانی روی می دهد که حیوان جسم مادی ( در آخور ، دستگاه تغذیه و غیره ) را با دندان هایش محکم می گیرد و نفس نفس می زند. نتیجه این حرکت دندان های لب ÷ریده و فرسوده جلویی و مشکلات مزاجی مانند التهاب روده بزرگ یا نفخ را موجب می شود. از گاز گرفتن آخور با تسکین کسالت حیوان یا توسط ÷وشش دادن سطوح جذاب با ماده ای بد طعم اما بی ضرر جلوگیری می شود.

این عمل نیز عموما ناشی از خستگی است که حیوان به طور مستمر سر و بدنش را به اطاف می جنباند. در حالات شدیدتر ، این کار موجب استرس و از دست دادن سلامتی اسب می شود. از بین بردن این حرکت در اسبها که عادتی جدی و ÷ایدار است مشکل می باشد و گاهی اوقات غیر قابل درمان به حساب می آید. با نصب یک نرده v شکل در قسمت الایی در آخور می توان از جلو و عقب رفتن اسب جلوگیری نمود ، هر چند که اغلب اسبها در این صورت به عقب رفته و به مار÷یچ رفتن در آخور ادامه می دهند.

راه دیگر بر طرف نمودن این علائم ، دادن وعده های منظم غذایی کوچک به اسب است تا حیوان را مشغول نگاه داریم.پاره کردن قالیچه و خوردن محل کاه و پوشال نیز از علائم خستگی هستند. به طور کلی مشغول نگه داشتن حیوان با تمرینات منظمو وعده هایی غذایی مکرر ، بهترین درمان برای این عادات است.تعویض محل کاه و پوشال با شیء ای غیر خوردنی مثل کاغذ روش دیگری برای مایوس نمودن اسب از خوردن محل کاه و پو شال است. هدف اصلی باید از بین بردن دلایل پنهان خستگی باشد تا از وقوع عادت های بد بیشتر جلوگیری کنیم.

اسبها مشکلات سوارکاری بسیاری می توانند ایجاد کنند. چنین عاداتی اکثرا نتیجه درد قلبی ، عادت بد و یا تعلیم نا کافی می باشد.بسیاری از اسبها عادت آزار دهنده ای را در خود افزایش داده اند. این عادت راه رفتن در هنگام سوار شدن بر آنها است. این کار احتمالا به علت ضربه خوردن به دنده ها یا کشیده شدن دهنه در زمان سوار شدن در گذشته است. در این صورت ، نمی توان اشب را به خاطر سر پیچی مقصر دانست . اکنون ضروری است که اسب را دوباره تعلیم داده و به او اطمینان خاطر داد که هر زمان سوار او می شوید هیچ دردی نخواهد داشت. به همین شکل ، ناراحتی ناشی از قرار دادنساز و برگ است به شکل نا مناسب موجب بی قراری و بالا و پائین پریدن حیوان می شود. یراق اسب باید به طور منظم بازرسی شودتا از هماهنگی و تناسب آن اطمینان حاصل شود.

▪ سر باز زدن

این حرکت نمونه ای است از رجوع اسب به غریزه خود که از شیئ بالقوه نگران کننده دوری می کند. در این حالت ، باید به اسب اطمینان خاطری به گونه ای نرم و ملایم اما جدی و قطعی داد. این حرکت برای اسبهایی که مجاز به بدرفتاری و سر باز زدن در گذشته بوده اند ، حرکتی عادی است.

▪ رم کردن

عادت بسیار خطرناکی است که بسیاری از اسبها از خود نشان میدهند. به طوری که بسیار رایج است. رم کردن نتیجه عدم تناسب یراق و استفاده تند و خشن از دهنه که به جای سلطه سوارکار حیوان را به درگیری با سوارکار تشویق می کند. همچنین هنگامی که اسب ترسیده است به غریزه رم کردن رجوع می کند. حیوان برای این کار نباید تنبیه شود بلکه یک غریزه کاملا طبیعی است و به اطمینان بخشی متین و با وقاری نیاز دارد.

▪ به زمین اند اختن سوار

رفتاری كه اسب از آن به عنوان روشی برای نپذیرفتن یا تكان دادن فرد متجاوز استفاده میكند.در چنین حالتی اسب سوارش را به زمین میاندازدتا از ناراحتی ایجاد شده توسط سواركار یا یراق خود را آماده سازد.به زمین انداختن سوار ممكن است نشانه شور و هیجان شدیداسب باشد كه امری غیر معمول نیست و در این حالت هشداری سریع به حیوان مناسب است.

▪ بلند شدن

عادت خطرناكی است كه حیوان به روی دو پای عقبی خود بلند میشود.این حركت عموماً نمایش تسلط است و با آن باید جدی برخورد كرد خصوصاً در دوران اولیه عمر حیوان.اسبی كه عادت كرده بر روی دو پا بلند شود بسیار خطرناك است و بهترین كار سپردن آن به سواركاران و مربیان بسیار با تجربه است.

● همه چیز درباره غرایز اسب

سواركاری موفقیت آمیز به آگاهی و درك غرایز طبیعی اسب نیاز دارد.اما حتی قابل اعتمادترین حیوان نیز میتواند غیر قابل پیش بینی باشد.این وضعیت هنگامی پیش می آید كه حیوان احساس میكند تحت كنترل است و در نتیجه غرایز طبیعی حیوان خود را نشان میدهند.

در طول اعصار,بشر با موفقیت با اسب پیوسته و به شیوه ای هماهنگ با او كنش متقابل داشته است.اسبهای وحشی حیوانات گله ای هستند كه شیوه دفاعی آنها جنگ یا فرار است.

در واقعوعلت اصلی بسیاری از جنبه های رفتاری اسب دو غریزه اساسی هستند كه بقای حیوان در حیات وحش به آنها بستگی دارد:

▪ غریزه قدرتمند گله ای بودن

▪ توانایی سریع دویدن و فرار كردن از درد سر

اسبهایی كه قبلاًاهلی شده هند در میان گله پرسه میزنند.این اسبها كه توسط اسب آلفا هدایت میشوند در جستجوی غذا و سر پناه هستند.غریزه گله كه در تعداد زیاد امنیت وجود دارد و گرایش یك اسب از دیگری این دسته را با هم نگه میدارد.اسب نر پیشتاز از گله در برابر مهاجمان و تهدید خطر دفاع میكند.علیرغم این واقعیت كه امروزه بیشتر اسبها از گله های آزاد جدا شده اند,این غرایز بسیار تثبیت شده هستند.

● جانشین شدن آلفا

اسب آلفای گله به شما نگاه میكند و منتظر دستور شما در زمان ترس یا اضطراب است.اسبتان به سمت شما نگاه میكند برای اینكه به او اطمینان بخشیده و علامتی نشان دهید كه اشاره به مناسب بودن نحوه فعالیت او داشته باشد.بنابراین,اطمینان بخشی به اسب كار بسیار مهمی است اگر میخواهید از واكنش ترسناك او كه صرفاً به وسیله غرایز ذاتی او سبب گردیده است جلوگیری كنید.

▪ آیا غرایز طبیعی علت ریشه ای بد رفتاری هستند؟

این گفته تا حدی منصفانه است كه بگوییم بسیاری از مشكلات رفتاری اسبها به غرایز طبیعی نسبت داده میشوند.برای مثال,چرت زدن صرفاً نشانه عدم تمایل حیوان به ترك گله است.هنگامی كه سواركار یا مربی خود را در نقش عضوی از آلفا قرار میدهد,حیوان كم كم ترك گله را به شكل امن,مطمئن و قابل پذیرش می پذیرد.

حتی رام ترین اسبها اغلب زمانی كه رو به سوی گله دارند,آسایش بیشتری دارند.به همین طریق به عنوان مثال,استفاده از اسبی كه مسلط تر است یا سلسله مراتب قدرت خود را افزایش داده تا اسب جوانتری را هدایت كند,در برخورد با مانع ترسناكی برای پرش موفق تر نشان میدهد.این امر صرفاًخواهش غریزه طبیعی یك اسب است كه با جدا شدن از بقیه گله مقاومت كند.

▪ آیا لگد زدن و به زمین انداختن سوار رفتارهای غریزی هستند؟

یك روش كلیدی دفاعی كه بسیاری از اسبها به نمایش می گذارند لگد زدن و به زمین انداختن سوار است.در حیات وحش,اسب سوارش را به زمین میزند تا فرد متجاوز یا مهاجم را از پشتش بردارد.

دانستن این مطلب خصوصاً هنگام سوار شدن بر اسبی جوان سود مند است(تعلیم اسب برای محل سوار)به علت ماهیت دید پیرامون اسب میتواند لحظه ای سواركار را بر روی پشتش ببیند.گاهی اوقات این امر واكنش طبیعی بر زمین زدن سواررا تحریك میكند كه تلاشی است برای دور كردن مهاجم بالقوه.بر زمین زدن سوار و لگد زدن صرفاًواكنشهایی طبیعی هستند.با در نظر داشتناین موضوع,سوار شدن بر اسب همیشه باید به آهستگی انجام شود و با اطمینان كامل عضو آلفای گله باشد.اكثر واكنشهای اسب را میتوان به غرایز طبیعی نسبت داد.درك نمودن و همدلی كردن با این واكنش ها به منظور اینكه اسب به شما حرمت گذاشته و به شما اعتماد كند ضروری است.این در حالی است كه شما بخواهید بیشترین استفاده را از ارتباط با اسب داشته باشید.

● همه چیز در مورد ارتباطات اسب

هیچ گاه قدرتهای اسب را دست كم نگیرید.هر كس كه رمان نجواگر اسب اثر فیكولاس ایوانز را خوانده باشد(یا فیلم آن را دیده باشد)بدون شك میتواند تواناییهای اسب را در شركت جستن در الگوهای ارتباطی پیچیده متوجه شود.

در واقع,اگر تا بحال با اسبی تماس داشته یا سوار ان شده باشید,متوجه شده اید كه این دوست شما چقدر راغب به پاسخگویی به شماست.

اسبها در برقراری ارتباط توانایی بالا دارند,نه تنها با یكدیگر بلكه با دیگر موجودات و انسانهای اطرافشان.به منظور اینكه با موفقیت اسبها را كنترل كرده و سوار شوید,به درك روشنی از خصوصیات و غرایزی كه رفتار اسب را موجب میشوند,نیاز دارید.

▪ تماس

اسبها به شدت به حس تماس برای برقراری ارتباط با انسانها و با دیگر اسبها وابستگی دارند.این موضوع در زمانی كه اسب به فشار پا و فشار وزن سواركار پاسخ میدهدبراحتی مشاهده میشود.از سبیل برای لمس و احساس اشیا بویژه غذا استفاده میكند.

تیمار داری متقابل بین اسبها شكلی از همكاری سنتی میان گله ها است.اسبها همدیگر را لمس كرده و به هم پوزه می مالند به نشانه دوستی و پذیرش.تماس فیزیكی با دیگر اسبها برای بهبود ذهنی اسب شما ضروری است.

▪ بویایی

حس بویایی اسب فراتر و حساس تر از انسان است.شناختن دوستان از طریق بویایی جه برای حیوان و چه انسان امكان پذیر است.این بدان معناست كه افراد تربیت كننده اسب باید تلاش كنند تا عطر هایی كه از آنان استشمام میشود,مداوم باشد(مثلاًلوسیون,ادكلنو صابون)بدین منظور كه به تشخیص اسب كمك كنند.

همچنین اسبها قادر هستند بوی خطر را كه از انسانها متصاعد میشودحس كنند.این موضوع تنش ایجاد شده را در زمانی كه سواركار یا مربی ترس از خود نشان میدهد توجیه می كند.

▪ زبان حركات بدن و صورت

زبان بدن و صورت ابزارهای اولیه ارتباطی برای اسبها هستند كه با این زبان اغلب ترس,كنجكاوی و عصبانیت به نمایش گذاشته میشود.درحالت ترس،اسبها اغلب سوراخهای بینی خود را گشادكرده وگوشهاراروی سرمیخوابانند.

از سوی دیگر عصبانیت كه حركات صورت مشابهی داردنبایدباترس گرفته شود.چنین حركاتی ناشی ازخطر معمولا بادم سفت كردن همراه است ودرمراحل دفاعی بابازكردن دهان وبالا قبردن یك پا توام است.

▪ ارتباط صوتی

حالات فیزیكی اغلب همراه با ارتباطات صوتی است.خرناس كشیدن كه با نگاه خیره وعمیقی توام است یكی از روشهای آگاه نمودن دیگراسبهااز احتمال خطراست ویا با این كارازدیگراسبهای گله بپرسند كه آیا آنها تهدید به خطرشده اندیانه.تعیین نمودن دوست یادشمن فردی كه خودرابراسب تحمیل می كند معمولا به وسیله دمیدن شدیددرسوراخهای بینی مشابه خرناس كشیدن مشخص می شود .صدای شیهه مانند شكل دوستانه ارتباط بین اسبها یابا انسانی است كه آنرا دوست خود می دانند.

بیشتر روشهای ستیزه جویانه به شكل جیغ یا زوزه نشان داده میشود. حالت دوم جدی تر بوده وعمدتاً نشان دهنده درگیری ای است كه رخ خواهد داد.جیغ عمدتاً علامت اخطار تلقی می شود.شیهه پر صدا ترین ورایج ترین شكل ارتباط صوتی است كه به ندرت نشان دهنده اثری است.ازشیهه معمولاًبرای تعیین محل دیگر اسبها یا اظهار استفاده می شود.

اسب مجموعه كامل ومفصلی از ابزارهای ارتباطی در اختیار دارد واز آنها به نحو احسن بهره می برد.برخی اوقات از یك وجود خود اسب حالت ساده استفاده می كندوگاهی وقتها این حالت در قالب الگوی پیچیده یا توالی نشانه ها قرار می گیرد.

وصف بن كه اسب مامور مخصوص كشیدن واگن روی ریل معدن است,نمونه ای است ازارتباط دو جانبه شگفت آوری است كه بین اسب و انسان وجود دارد.آن داستان چنین است:

بن كه اسب كوتوله یك معدنچی بودو دراعماق معدن كار می كرد,معمولاًدر وقت نهاربا ساندویچهای صاحب خود شریك می شد.روزی,بن از نهار خوردن با صاحبش امتناع كرد.در عوض , كناری ایستادوبه زمین سم میكشید.در ابتدا,صاحبش اورا نادیده گرفت اما وقتی كه بن شروع به شیهه كشیدن می كند ورم می كند, معدنچی تصمیم می گیرد كه اسب كوتوله اش را تعقیب كند.تقریباًبه طورناگهانی بام فرو ریخت. درست در همان نقطه ای كه معدنچی نشسته بود.یك نمونه فوق العاده از همدلی بود؟شاید چنین باشد.

در عین حال یک مسئله کاملاً روشن است. هر چقدر فردی با اسب صمیمی تر شود و به دنیای او راه پیدا کند، پاداشهای بزرگتری دریافت می کند.

● همه چیز درباره رفتارهای سنی و جنسی اسب

بنیادی ترین مفهوم در مطالعه رفتار اسبها درک این نکته است که این حیوان اجتماعی و گله ای زندگی می کند و سلسله مراتب پیچیده ای بین گله وجود دارد.

▪ غریزه گله

الوین هارنلی ادواردز، در مقاله خود تحت عنوان ذهن اسب این چنین توضیح می دهد: «غریزه زندگی گله ای به طور مستمر در اسب تظاهر می یابد که همیشه در پی بازگشت به گله یا بودن در کنار همنوعان خود است». مشکلات رفتاری نظیر چرت زدن (امتناع از ترک گله) و یا سختی رام کردن آنها صرفاً رجعت و بازگشت اسب را به غریزه طبیعی او که خواستار بودن در گله است،می باشد. در زمان تـرس یا تهدید، اسب به طور ذاتـی در طلب راهنمایی خواستن از دیـگر اسبها به آنها نگاه می کند. او باید بداند که بجنگد یا بدود.

در هر گله ای، سلسله مراتب قدرت وجود دارد که فقط ترتیب تسلط اسبها می باشد. رهبر یا همان اسب آلفا، عمدتاً اسبی است که توسط دیگران باهوش تر پیر تر شناخته شده و معمولاً مادیان است. بقیه گله برای راهنمایی خواستن در شرایط نا متعارف یا هنگامی که بدنبال غذای تازه یا سر پناه هستند به او مراجعه می کنند.

اگر چه عجیب است اما گله اغلب توسط یک اسب نر ( که عقیم نشده) مالکیت می شود که برای حمایت دسته خود از مهاجمان یا افراد غریبه مسئول است. اکثراً این غریزه جنگ و نبرد و طبع آتشین و تند اسبهای نر را برای سوارکاری نا مناسب می سازد. به این علت، بیشتر اسبهای سوارکاری نر عقیم شده اند که خلق و خوی آرامی را به بار می آورد. پس از عقیم سازی، به اسب نر اسب اخته اطلاق می شود.

▪ سن بلوغ

اسبهای مختلف در سنین متفاوت بالغ می شوند. به عنوان قانونی کلی، کره مادیان یا کره اسب از زمان تولد باید کنترل شوند، امـا بر پشت آنها سوار نباید شد ( حداقل تا تابستانی که در آن سه ساله می شوند) همانند انسان، روند یادگیری هیچگاه به حد کمال نمی رسد. در عین حال بیشتر اسبها در حدود هفت هشت سالگی به بلوغ ذهنی رسیده که در این زمان عمدتاً رفتارشان متین تر و پذیرنده تر می شود.

● آیا سن یا جنس بر رفتار تأثیر می گذارند؟

تربیت عامل مهمی در تعیین رفتار است و نه سن یا جنس. مادیان ها هر چند از نرینه ها آرام تر هستند اما به علت فصلهای منظم( سیکل تحریکات جنسی) غیر قابیل پیش بینی هستند. این وضعیت در بعضی موارد آتها را برای مسابقه یا سوارکاری کودکان نامناسب می سازد. اسبهای اخته عمدتاً برای سوارکاری ترجیح داده می شوند به این علت کهطبیعت آرام تر و خلق و خویی ملایم دارند.

در رابطه با سن، رفتار اسبها از یکی به دیگری متفاوت است، اگرچه عموماً اسبهای بالای هشت سال آرامتر بوده و در طرز رفتار خود به پختگی بیشتری می رسند، به خصوص در محیط ناشناس و بالقوه استرس زا.

خود را در حکم رهبر دسته معرفی کنید. عامل مهم در تعیین رفتار اسب شما این است که خود را عضو آلفای گله قرار دهید به این منظور که اسب شما به شما احترام گذاشته و برای هدایت و راهنمایی به شما مراجعه کند. این عوامل به همراه اعتماد داشتن و مطیع بودن، اسب را به سواری دادن و کنترل نمودت او وادار می سازد، که بدون توجه به سن و جنس حیوان، تجربه ای از سواری راحت تر و لذت بخش تر ایجاد می کند.

[ناز نازی 1378]

اسب ها حیوانات نجیبی هستند وبسیار وفادار ودارای روابط احساسی که در بعضی مواقع از خود بروز می دهند

[♥♥♥♥♥♥میترا♥♥♥♥♥♥♥]

اسب ها همیشه محبت و نفرت را به یاد خود میسپارند
من یک حرفی راجب اسب ها دارم برای علاقمندان به اسب و ورزش سوارکاری . این حرف را همیشه استاد سوارکاری من به همه ی شاگردان خود میگوید . وقتی با یک اسب اشنا می شوی باید تا اخر با ان خوب و مهربان باشی تا اسب هم همین رفتار را با تو انجام دهد و دوم همیشه برای گرفتن تنابی که به اسب وسل است در کنار شانه اش حرکت کن تا اسیبی به تو وارد نکد