پیامدهای بد حجابی

[★ ᗰᗩᕮᗞᕮ ★]

پیامدهای بد حجابی

الف) ایجاد ناامنی و سلب آرامش
آرامش و امنیت والاترین نعمتی است که خداوند به جامعه عنایت می‏فرماید و می‏توان گفت، اگر جامعه‏ای فاقد آن باشد به یک معنا، هیچ چیز ندارد و با وجود امنیت، همه چیز دارد. سلامت جسمی و روحی ـ روانی جامعه در سایه امنیت حفظ می‏شود و خلاقیت و نوآوری بروز می‏کند. زنان بدحجاب نمی‏دانند که چه ضربه‏های و جبران‏ناپذیر خانمان براندازی بر پیکره جامعه وارد می‏سازند.

در جامعه‏ای که بدحجابی رواج پیدا کند، چشم و هم چشمی‏ها و ارائه هر چه بهتر زینت‏آرایی، تمامی نخواهد داشت و زنان سعی می‏کنند تا چشمان بیشتری را متوجه خود سازند و در معرض دید همگان قرار گیرند و این امر تمامی نخواهد داشت تا جایی که تمام افراد جامعه را آلوده سازد. در نتیجه، ناامنی نه تنها دامان خود بدحجاب را می‏گیرد بلکه خیلی سریع به اجتماع سرایت می‏کند و جامعه را از فعالیت‏های سالم باز می‏دارد.
بسیاری از کجروی‏های گوناگون اجتماعی مانند مدگرایی، شورش‏ها و درگیری‏های خیابانی، ناهم‏نوایی اجتماعی و آزارهای جنسی، از بدحجابی و بی‏هویتی اجتماعی سرچشمه می‏گیرند.
زنان بدحجاب که به نمودهای ظاهری و تجمل و تنوع می‏پردازند و هر روز به سراغ اسباب آرایش و زیورآلات جالب‏تر و کفش و لباس شیک‏تر می‏روند، از سرمایه‏های معنوی محرومند و جمال معنوی برای آنان نامفهوم است. اینان کمبود خویش را بدین‏گونه جبران می‏کنند و عطش شخصیت‏یابی را از این طریق فرومی‏نشانند.
«آری، بدحجابی، ارزش‏های راستین دختران را تحت‏الشعاع ظواهر جنسی‏شان قرار می‏دهد و آنان را فدای هرزگی‏ها و هوس‏رانی‏های شیادان می‏سازد. بدحجابی ارزش زن را از بین می‏برد و او را تا حد یک کالا پست می‏کند. زنی که تن و اندام خود را در معرض دید همگان می‏گذارد و آن‏چه را که به جنسیت او مربوط می‏شود، به کوچه و بازار می‏کشد، در حقیقت می‏خواهد با تکیه بر زنانگی خویش، جای خود را در جامعه باز کند نه با تکیه بر انسانیت خویش. در واقع او بدین ترتیب اعلام می‏کند که آن‏چه برای او اصل است، زن بودن اوست، نه انسان بودن و نه اندیشه و لیاقت و کارآیی او. چنین زنی قبل از هر چیز اسیر خود است. او به مغازه‏داری شبیه است که دائما در فکر تزیین و تغییر دکوراسیون ویترین مغازه است».
ب) ترویج رذایل اخلاقی
بدحجابی علاوه بر این‏که خود یک ناهنجار اجتماعی به شمار می‏آید و جامعه را به بی‏بند و باری می‏کشد، زمینه‏ساز بسیاری از زشتی‏های اخلاقی است. وقتی به پوشش و متانت بی‏اعتنایی می‏شود، مسائل اخلاقی دیگر هم از جامعه رخت بر می‏بندد. بدلباسی، بداخلاقی به دنبال دارد، چنان‏که مدپرستی، هواپرستی می‏آورد. جامعه‏ای که هر روز مد جدیدی را به شکل‏های گوناگون بپذیرد، دچار بسیاری از بیماری‏های اخلاقی چون غرور، تکبر، عصیان، قساوت قلب و فخرفروشی خواهد شد. هرگاه جامعه‏ای به انجام دادن گناه جسارت پیدا کرد و مفاسد و معاصی رواج پیدا کرد، زشتی گناه از بین می‏رود و این خود گناه بزرگتری است. یعنی جامعه‏ای که گناه را گناه نداند، به سبب رواج زیاد و همگانی شدن آن، سقوط خواهد کرد. بنابراین، بدحجابی قبح و زشتی گناه رااز بین می‏برد و باعث رواج گناهان دیگر می‏شود. امام صادق (ع) می‏فرماید: وَ اَمّا اللِّباسُ یَحْمِلُکَ عَلَی الْعُجْبِ وَ الرِّیاء وَ التَّزْییِنِ وَ التَّفاخُرِ وَ الْخُیَلاءِ فَاِنَّها مِن آفاتِ الدِّینِ وَ مُورِثُهُ الْقَسْوَةُ فِی الْقَلْبِ؛ لباست، لباسی نباشد که تو را به گناه خودپسندی، ریا، آراسته نشان دادن، مباهات به دیگران، فخرفروشی و تکبر، آلوده کند که تمام اینها از آفات دین و موجب سختی دل است.
بدحجابی موجب سوء ظن نیز می‏گردد. پوشش، نشانه ترس از خدا و آتش جهنم است و زن باحجاب، خود را به احکام الهی پای‏بند می‏داند. از آن طرف زنان بدحجاب به راحتی احکام الهی را زیر پا می‏گذارند و بی‏مبالاتی خود را به موازین اسلامی اعلام می‏دارند. چنین زنانی در معرض گناه هستند و افراد جامعه به آنها گمان بد می‏برند و زمینه این گناه را تنها زنان بدحجاب به وجود می‏آورند. پس زنان پاک‏دامن و با عفاف، باید کاری کنند که در معرض تهمت قرار نگیرند.
ج) کم‏رنگ شدن حضور مثبت زنان در جامعه

زن در بسیاری از جوامع در فعالیت‏های اجتماعی، فرهنگی، اقتصادی، سیاسی و… شرکت می‏کند و سهم بسزایی در این زمینه‏ها دارد. بنابراین، حضور زنان در جامعه امری انکارکردنی نیست و روز به روز به این فعالیت‏ها اضافه می‏شود و زنان دوش به دوش مردان در تمامی زمینه‏ها به فعالیت می‏پردازند. حال آیا پوشش می‏تواند بر حضور زن در جامعه تأثیر داشته باشد یا خیر؟ پاسخ بسیار روشن است؛ زیرا اسلام همان‏گونه که به اختلاط مرد و زن نامحرم هشدار داده و آنان را از پی‏آمدهای بد و زشت آن بازداشته است، به پوشش و حجاب او توجه خاصی داشته تا حضور او را در جامعه حفظ و سلامت نفسانی جامعه را تضمین کند.
زنان بدحجاب در محل کار، به دلیل خودآرایی و خودنمایی، تمرکز فکری لازم را از دست می‏دهند؛ در حالی که لازمه کار و تلاش جدی در محل کار، حضور قلب و تمرکز حواس است. زن با بدحجابی و آرایش، نه تنها به کار جدی نمی‏پردازد، بلکه نیروی کارآمد دیگران را نیز دچار سستی و رکود می‏سازد. در نتیجه، که چرخه فعالیت کاری جامعه را به کندی رهنمون می‏سازد.
از طرفی خانواده‏هایی که غیرت دینی بالایی دارند، از حضور دختران و زنان خود در چنین جامعه‏ای نگران هستند و نخواهند گذاشت حضور پرشور آن‏ها در فعالیت‏های اجتماعی جلوگیری می‏کنند. در نتیجه، جامعه ضرر خواهد کرد و بخش بزرگی از نیروهای کاری را از دست خواهد داد.
د) برهم زدن تنظیم روابط جنسی و عاطفی
پوشش و حجاب، نه تنها باعث سلامت اخلاقی جامعه و پای‏بندی به هنجارهای دینی می‏شود، بلکه زمینه بروز و شکل‏گیری بزه‏کاری‏های جنسی را به حداقل می‏رساند و اعضای جامعه را نیز به سوی تشکیل خانواده، تنظیم روابط جنسی و عاطفی و قاعده‏مند کردن آن سوق می‏دهد.
حجاب باعث می‏شود فاصله‏های اجتماعی محفوظ بماند و رعایت شود، یعنی هر کسی نمی‏تواند با دیگران هر نوع تعاملی را برقرار سازد. لذا پوشش، تعامل‏ها را الگودار و معنادار می‏سازد. این ویژگی مانع نزدیک شدن غریبه‏ها و در نهایت ارتباط جنسی می‏شود. رعایت حجاب و پوشش مناسب، افراد را از بزرگ‏ترین نعمت یعنی آزادی برخوردار خواهد ساخت؛ زیرا زنان اجازه نخواهند داد کسی بدون اجازه، به حریم شخصی و خصوصی‏شان نزدیک شوید و در این زمینه تصمیم بگیریم. بنابراین اگر افراد پاک و پاکدامن و جامعه سالم می‏خواهیم، باید زنان ما پوشش را کاملاً رعایت کنند؛ چنان که امیر مؤمنان در نهج‏البلاغه به فرزندش امام حسن (ع) می‏فرماید:
وَ اکْفُفْ عَلَیْهِنَّ مِنْ اَبْصارِهِنَّ بِحِجابِکَ اِیّاهُنَّ فَاِنَّ شِدَّةَ الْحِجابِ اَبْقی عَلَیْهِنَّ؛
از راه حجاب و پوشش بانوان آنها را بپوشان؛ زیرا رعایت حجاب به طور جدی و محکم، زنان را به طور سالم‏تر و پاک‏تر حفظ خواهد کرد.
ه) افزایش آزار جنسی
زنان و دختران با پوشش نامناسب در فعالیت‏های اجتماعی، به جوانان و مردان بزهکار اجازه خواهند داد تا به حریم آنان تجاوز کنند و مورد اذیت و آزار خود قرار دهند. نقطه شروع بسیاری از ناهنجاری‏ها، مزاحمت‏ها و بی‏احترامی‏هایی است که افراد جامعه برای یک‏دیگر به وجود می‏آورند و بدحجابی عامل بسیار مهمی در ایجاد این مزاحمت‏ها به شمار می‏آید، دختران بزرک کرده با پوشش‏های زننده و گاه بسیار تهییج کنده، در جامعه خود را ارائه می‏نمایند تا شاید نگاه‏های آلوده بیشتری را به خود جلب کنند و از این طریق، حس خودآرایی و خودنمایی را به نحوی ارضا کنند، ولی این سرابی بیش نیست و عاقبت پشیمان خواهند شد که دیگر راه بازگشت نخواهند داشت. خداوند در قرآن کریم به پیامبرش (ص) می‏فرماید: «یا أَیُّهَا النَّبِیُّ قُلْ ِلأَزْواجِکَ وَ بَناتِکَ وَ نِساءِ الْمُوءْمِنینَ یُدْنینَ عَلَیْهِنَّ مِنْ جَلاَبِیبِهِنَّ ذلِکَ أَدْنی أَنْ یُعْرَفْنَ فَلا یُوءْذَیْنَ وَ کانَ اللّهُ غَفُورًا رَحیمًا)؛
ای پیامبر، به همسران و دخترانت و زنان مؤمنان بگو پوشش‏های خود را برخود فروتر گیرند. این برای آن‏که شناخته شوند و مورد آزار قرار نگیرند [به احتیاط] نزدیک‏تر است و خدا آمرزنده مهربان است.
در شأن نزول این آیه آمده، هنگامی که شب‏ها زنان برای نماز به مسجد می‏رفتند، بعضی از جوانان هرزه بر سر راه آنها می‏نشستند و آنان را با مزاح و سخنان ناروا آزار می‏دادند و مزاحم آنها می‏شدند. این آیه به زنان دستور داد حجاب خود را به طور کامل رعایت کنند تا از کنیزان، آلودگان و یهودیان شناخته شوند و مورد آزار قرار نگیرند.
پس جامعه‏ای که بخواهد ثبات امنیتی بیشتری داشته و از ناهنجاری‏ها به دور باشد، باید خود را از عواملی که باعث ناهنجاری و بزه می‏شود، دور نگه دارد و حجاب بهترین وسیله‏ای است که زنان و دختران را از آزار جنسی محافظت می‏کند.
و) جلب نگاه‏های چشم‏چران و هوسباز
خداوند به پیامبر اعظم (ص) می‏فرماید:
«قُلْ لِلْمُؤْمِنینَ یَغُضُّوا مِنْ اَبْصارِهِمْ؛
به مؤمنان بگو چشم‏های خود را از نگاه نامحرمان فرو گیرند.»
شهوت از غرایزی به شمار می‏آید که خداوند در آدمی قرار داده است. شهوتی که باعث بقای نسل و سامان‏دهی زندگی و حیات می‏شود، آرامش و آسایش را برای جامعه به ارمغان می‏آورد و آثار بسیار مطلوبی در جامعه خواهد داشت. اما اگر از مسیر اصلی خود منحرف شود و در سمت و سویی دیگر قرار گیرد، آثار بسیار بدی برای فرد و جامعه دارد. بدحجابی از مسائلی است که غریزه شهوت را از سیر خود منحرف می‏سازد. زنان بدحجاب، نگاه‏های آلوده مردان هوس‏باز را به خود جلب می‏کنند و آتش شهوت را در دل آنان شعله‏ور می‏سازند. به ویژه در جامعه‏ای که بیشتر افراد آن جوان هستند، نگاه‏های شیطانی به سوی دختران بزک‏کرده و بدحجاب جامعه را به فساد و تباهی رهنمون می‏سازند.
آری، در جامعه‏ای که چشم‏چرانی بر اثر بدحجابی رواج پیدا کند، بسیاری از گناهان در آن جامعه رواج پیدا می‏کند و سرانجام، جوانان چشم‏چران بر اثر این گناه خانمان‏سوز، زندگی بسیاری از دختران معصوم و ساده‏لوح را بر باد می‏دهند و آبروی خانواده‏ها را به ارزانی می‏فروشند و زندگی‏ها را سست می‏کنند و سرمایه عفت و پاک‏دامنی را از بین می‏برند. امام صادق (ع) می‏فرماید:
النَّظَرُ سَهْمٌ مِن سِهامِ اِبْلیسَ مَسْمُومٌ وَ کَمْ مِنْ نَظْرَةِ اورثَتْ حَسْرَةً طویلةً؛
نگاه، تیری از تیرهای زهرآگین شیطان است. چه بسا یک نگاه حسرت طولانی در پی دارد!
ز) اختلالات روحی و روانی
اختلال روحی و روانی از آثار ناگوار بدحجابی در جامعه است. برخی از دختران و زنان، بر اساس نیاز ذاتی خود برای جلب رضایت محیط و توجه بیشتر بینندگان، به خودآرایی و جلوه‏گری و ارائه پوشش غیرمتعارف می‏پردازند و افکار خود را در بعد تمایلات و تخیلات موهوم، تقویت می‏کنند. بنابراین، پوشش و حجاب ناقص فشارهای فراوانی را بر روح و روان افراد وارد می‏سازد. چنین افرادی همیشه در پی آنند که خود را به گونه‏ای ارائه دهند که افکار و نگاه‏های آلوده و هوس‏انگیز را به خود جلب کنند و شخصیت خود را با خواسته‏های دیگران همگون سازند. این خواسته‏ها محدود نیست و وقتی دختران نتوانند خود را مطابق خواست‏ها ارائه دهند. افراد جامعه ثبات روحی و روانی خود را از دست می‏دهند و امیدها و آرزوها به ناامیدی می‏گراید. شهید مطهری؛ می‏فرماید:
روح بشر فوق العاده تحریک‏پذیر است. اشتباه است که گمان می‏کنیم تحریک‏پذیری روح بشر، محدود به حد خاصی است و از آن پس آرام می‏گیرد. همان طور که بشر در ناحیه ثروت و مقام، از تصاحب ثروت و از تملک جاه و مقام سیر نمی‏شود و اشباع نمی‏گردد، در امور جنسی نیز چنین است. هیچ مردی از تصاحب زیبارویان و هیچ زنی از متوجه کردن مردان و تصاحب قلب آنان و بالاخره هیچ دلی از هوس سیر نمی‏شود. از طرفی تقاضای نامحدود خواه ناخواه انجام ناشدنی است و همیشه مقرون است با نوعی احساس محرومیت و دست نیافتن به آرزوها که به نوبه خود منجر به اختلالات روحی و بیمارهای روانی می‏گردد. چرا در دنیای غرب این همه بیماری‏های روانی زیاد شده است؟ علتش آزادی اخلاقی جنسی و تحریکات فراوان س0ک0سی است که به وسیله جراید و مجلات و سینماها و تئاترها و محافل و مجالس رسمی و غیر رسمی انجام می‏شود.
اگر بتوان از لحاظ پوشش، الگوی مناسبی به جامعه ارائه داد، سلطه‏ای آگاهانه به افراد جامعه پیدا خواهیم کرد و جامعه را از بی‏ارادگی و بی‏اختیاری نجات خواهیم داد. اما با بدحجابی، به افراد جامعه اجازه داده‏ایم که هرگونه می‏خواهند، برای پوشش خود تصمیم بگیرند و مدل‏های متنوع را جای‏گزین کنند و دل‏ها را به سمت و سوی انحرافات اجتماعی سوق دهند که در این صورت، اداره و اختیار از افراد جامعه گرفته می‏شود و جامعه‏ای که از خود اراده‏ای نداشته باشد، اختلالات روحی و بیماری‏های روانی به سراغ آن خواهد آمد و به منجلاب کشیده خواهد شد. «بدحجابی زن در جامعه، سبب نقش بازی کردن او در اسلوب‏ها و مدل‏های گوناگون می‏شود. این اعمال او را به صورت موجودی بی‏اختیار و بی‏اراده، به هر طرف می‏کشد و دیگر بر زندگی‏اش تسلط آگاهانه نخواهد داشت. در زندگی و اعمال خود، نظر دیگران را ترجیح می‏دهد که برای جلوگیری از این امور منفی، حجاب بهترین درمان می‏باشد».
ح) تزلزل نهاد خانواده
تشکیل نهاد خانواده، مقدس‏ترین پیوند زناشویی است. برای ثبات این نهاد، عفت و حجاب خانوادگی مهم‏ترین عامل به شمار می‏آید. اگر زن لذت‏های جنسی خود را از محیط خانواده بیرون نبرد و دستورهای اسلام را اطاعت کند، محیط خانه سالم و آرام‏بخش خواهد بود. ولی اگر عفت را رعایت نکند و لذت‏های جنسی و خودنمایی‏ها را به بیرون منزل بکشاند، مورد نگاه‏های هوس‏آلود نامحرمان قرار خواهد گرفت و ناخواسته عامل پاشیدگی و تیرگی روابط افراد خانواده خواهد شد.
وقتی اختلافات زن و شوهر در محکمه‏های قضایی، را ریشه‏یابی می‏کنیم، پی می‏بریم که بسیاری از ناسازگاری‏ها به دلیل رعایت نکردن حجاب است. وقتی زن با آرایش و بدحجابی در جامعه ظاهر می‏شود، چشم‏ها، به سوی او نشانه می‏روند و او هم دل‏باخته و فریفته چشم‏چرانان می‏شود و کم کم از نگاه‏های شوهرش لذت نمی‏برد و از او سرد می‏شود و سرانجام باعث جدایی می‏گردد. گاهی همین امر از طرف شوهر صورت می‏گیرد. بر اثر چشم‏چرانی و نگاه‏های هوس‏آلود به دختران و زنان بدحجاب، از همسرش دل‏سرد می‏گردد و لذات‏ها و محبت‏هایش در بیرون از خانه صرف می‏شود. در نتیجه، بنای ناسازگاری با همسرش شروع می‏شود و تیرگی بر کانون خانواده سایه می‏افکند.
بنابراین، برای حفظ نظام خانواده و به وجود آوردن محیطی سالم و فرزندان پاک رعایت حجاب ضروری است و باید بالاترین امنیت، یعنی امنیت ناموسی، در خانه حاکم شود. از طرفی بدیهی است، اگر خانواده سالم باشد و پوشش را رعایت کند، جامعه که از اجتماع خانواده‏ها تشکیل شده، سالم و پایدار خواهد ماند. در جامعه‏ای که بیشتر اعضای آن را جوانان تشکیل می‏دهند باید در برابر این فرآیند حساس‏تر باشند؛ زیرا جوانان در برابر مناظر شهوت‏انگیز و تهییج‏کننده، زودتر تحریک می‏شوند و چنین مناظری عامل مهمی در سوق دادن آنان به فساد خواهد شد. در نتیجه، نیروی فعال اجتماع به راه‏های فساد و تباهی کشانده می‏شوند و به جامعه ضربه جبران‏ناپذیری از جهات اقتصادی مادی، اجتماعی و اخلاقی وارد خواهد شد.
«آمارهای قطعی و مستند نشان می‏دهد که با افزایش بی‏حجابی و بدحجابی در جهان، طلاق و از هم‏گسیختگی زندگی زناشویی در دنیا به طور مدام بالا رفته است؛ چرا که «هر آن‏چه دیده بیند دل کند یاد» و هر چه دل در این‏جا یعنی هوس‏های سرکش، بخواهد، به هر قیمتی باشد به دنبال آن می‏رود و به این ترتیب هر روز دل به دل‏بری می‏بندد و با دیگری وداع می‏گوید».
به امید روزی که بتوان جامعه را به زیور عفاف و حجاب مزین کرد و از بدحجابی رهانید.