رانندگي انسان يک باگ است، نه قابليت

[poya]

رانندگي انسان يک باگ است، نه قابليت
خودرو؛ لذت تصاحب




اشاره:
ماهنامه هستیران - خودرو یا آنچه ما در اصطلاحات روزمره «ماشین» می‌نامیم، با اندکی تقدم زمانی، شاید شبیه‌ترین پدیده زندگی مدرن به کامپیوترها باشد...







خودرو یا آنچه ما در اصطلاحات روزمره «ماشین» می‌نامیم، با اندکی تقدم زمانی، شاید شبیه‌ترین پدیده زندگی مدرن به کامپیوترها باشد. خودرو پدیده‌ای شد که شیوه و حتی شکل و ظاهر زندگی نژاد بشر را برای همیشه زیر و رو کرد. شهرها و معابری که تا پیش از این برای انسان طراحی و پیاده‌سازی می‌شدند، با اندازه‌ها و مقتضیات این پدیده نوظهور بازتعریف شدند. مفهوم «فاصله» دیگر معنای قدیمی خود را از دست داده بود و کسب‌وکارهای تازه‌‌اي بر مبنای این محصول جدید شکل گرفتند.


نمونه‌های اولیه خودروها حاصل تلاش و پشت کار افرادی بود که در سپیده‌‌دم این صنعت نوظهور، بی‌خبر از تمام انگیزه‌های مادی و سودهای تجاری آن، تنها به خلاقیت و ایجاد چیزی تازه عشق می‌ورزیدند. داستانی که در ابتدای پیدایش عصر «ماشین‌»های محاسب نیز، از باشگاه هوم‌برو گرفته تا گاراژهایی که بعدها به شرکت‌هایی چند‌ ملیاردی تبدیل شدند، دوباره و دوباره تکرار شده است.


شاید اما مهم‌ترین شباهت میان این دو پدیده، مادی‌ترین و انسانی‌ترین آن‌ها باشد: لذت. لذتی که یک هکر یا خوره کامپیوتر از دستکاری سخت‌افزار و سروکله زدن با نرم‌افزار سیستم‌اش کسب می‌کند، بسیار شبیه لذتی است که با دستکاری ماشین و به اصطلاح Tune کردن آن نصیب یک خوره ماشین می‌شود؛ هرچند که یکی را سخت‌تر و خاص‌تر یا محتاج دانش بیشتر تلقی کنیم.و بالاتر از همه این که به نظر می‌رسد که همین لذت است که بشر را این‌چنین به فرمان‌ها و پدال‌ها وابسته نگاه داشته است. لذت تصاحب یک «مخلوق» هرچند بی‌جان، اعمال بدون حد و مرز اراده و خواست خود به آن و لذت رها شدن از قید مکان، همان چیزی است که عشق رانندگی را در بسیاری از ما زنده نگاه می‌دارد. وگرنه به گفته لواندوفسکی، از دست‌اندرکاران پروژه‌ خودروهای خودران گوگل، «این‌که هنوز ما رانندگی می‌کنیم، یک باگ است و نه یک قابلیت!»