ششمين كنگره ی سراسري بيماريهاي ريه بهانهاي بود تا متخصصان يك بار ديگر اعلام كنند که خطرات قليان، اگر بيشتر از سيگار نباشد، كمتر نيست.
دكتر روزبه نقشين، دبير انجمن متخصصان ريه تاكيد كرد:
"كشيدن قليان حجم تنفسي بدن را كاهش داده و مواد سمي ناشي از نوع توتون و تنباكوي قليان، سلامت افراد را با خطر روبرو مي كند."
او با انتقاد از رواج استفاده از اسانس در تركيب تنباكوها گفت: "اين تركيب به علت حرارت زياد، موادي را وارد بدن مي كند كه عوارض ناگواري براي انسان به دنبال دارد."
دبير اجرايي ششمين كنگره ی سراسري بيماريهاي ريه، قليان را اعتيادآور دانست و گفت:
"كشيدن يك يا دو بار قليان در روز، فرد استفاده كننده را دچار اعتياد مي كند، در حالي كه تصور غلط جامعه اين است كه دود حاصل از قليان از آب رد مي شود و مواد سمي آن از بين مي رود."
هر وعده قليان برابر يك پاكت سيگار
مانند بسيارى از كشورهاى خاورميانه، قليان يكى از وسايل تفريحى رايج در ايران است كه اگرچه بارها از سوي مسئولان وزارت بهداشت و نيروي انتظامي مصرف آن در اماكن عمومي و به خصوص سفرهخانههاي سنتي منع شده، اما ظاهراً به راحتي نمي شود، شر آن را از چنين مكانهايي كم كرد.
متخصصان اعلام مي كنند كه مصرف كنندگان قليان، در هر بار مصرف، دود بسيار زيادتري را در مقايسه با كشيدن يك نخ سيگار دريافت مي كنند.
افراد سيگاري كه به طور متداول 8 تا 12 نخ سيگار در روز مصرف مي كنند، به طور متوسط با 40 تا 75 پُك كه به مدت 5 تا 7 دقيقه به طول مي انجامد، حدود 5 تا 6 ليتر دود استنشاق مي كنند و اين در حالي است كه مصرف كننده ی قليان در هر وعده مصرف كه به طور متداول 20 تا 80 دقيقه طول مي كشد، حدود 50 تا 200 پُك مي زند كه هر پك به طور متوسط حاوي 15/0 تا يك ليتر دود است.
دود به همراه رطوبت
دكتر ايرج خسرونيا، رئيس انجمن پزشكان داخلي ايران، با اشاره به اينكه دود قليان همان مضرات سيگار را دارد، در مورد ساير عوارض كشيدن قليان مي گويد:
"به دليل مرطوب بودن راههاي هوايي و مجراي خروج دود، قليان مي تواند عامل مهمي جهت رشد ميكروب ها و قارچ ها باشد.
تحقيقات اخير نشان دادهاند كه كشت مواد داخل لوله ی قليان حاوي صدها نوع قارچ و ميكروب بوده و اين ميكروبها و قارچ ها به راحتي توسط دود، وارد دستگاه تنفس شده و ايجاد عفونت هاي مزمن مي كند.
در ابتدا شخص متوجه بيماري خود نمي شود، ولي سال هاي بعد به دليل نفوذ اين قارچ ها و ميكروب ها در لايههاي مختلف ريه، بیماری هایی مثل برونشيت، برونشكتازي، آمفيزم ريه و در نهايت آسم ایجاد می شود. اين در حالي است كه شخص هنگامی به بيماري خود پي مي برد كه متأسفانه چارهاي جز تحمل بيماري تا آخر عمر نخواهد داشت."
دكتر خسرونيا با اشاره به اینكه شخص مبتلا به بيماريهاي مختلف ريه اگر به استعمال دخانيات و كشيدن قليان ادامه بدهد بدون شك مبتلا به سرطان ريه و دستگاه تنفسي خواهد شد، اضافه مي كند:"متأسفانه به اكثر تنباكوهايي كه در سال هاي اخير به بازار آمده اسانسهايي اضافه مي شود كه اين اسانس ها علاوه بر تحريك دستگاه تنفس موجب حساسيت و آلرژي مي گردد، بنابراين علاوه بر بيماريهاي ذكر شده، رينيت آلرژيك و سرفههاي مزمن همراه با خلط را براي فرد به همراه دارد."
دود قلیان بیشتر از سیگار است
بنا به اعتقاد كارشناسان مصرف يک نخ سيگار بين 500 سیسی تا يک ليتر دود توليد می کند، اما استفاده ی يک بار از قليان 10 تا 20 ليتر دود توليد خواهد کرد. مدت زمان استعمال سيگار معمولاً 10 دقيقه است، اما قليان با وجود دفعات کمتر استفاده در مقايسه با سيگار، در هر بار مصرف برای 40 تا 60 دقيقه استفاده می شود. به اين ترتيب اثرات مضر قليان، كمتر از سيگار نيست، اما در فرهنگ جامعه ی ما به اين حقيقت علمي توجهي نمي شود.
دكتر خسرونيا با اشاره به اينكه حتي ديده شده والدين براي خنديدن و سرگرمي، ني قليان را به دهان افراد زير 5 سال هم گذاشته و آنها را وادار به قليان كشيدن مي كنند، مي گويد: "رسانهها بايد آگاهي لازم را به مردم بدهند تا مردم لااقل از استعمال قليان در مكانهاي عمومي و منازل، به خصوص اماكني كه به فضاي آزاد راه ندارند، خودداري كنند."
انتقال بیماری از طریق قلیان
اگر دود قليان وارد ريه نشود و فقط از راه دهان خارج شود، آسيبي به ريهها وارد نمي شود! اين جملهاي است كه از زبان بسياري از مصرف كنندگان قليان شنيده مي شود.
دكتر خسرونيا، در اين باره مي گويد:
"اين تصور، تصوري كاملاً غلط است، چون دود از طريق مخاط دهان و حنجره جذب بدن گشته و آثار سوء خود را مي گذارد. حتي در هوايي كه دود قليان آزاد مي شود، افرادي كه قليان نمي كشند و در معرض دود قرار گرفته اند، در طولاني مدت دچار عوارض آن خواهند شد."
دكتر شهرام آگاه، متخصص داخلي و عضو هيأت علمي دانشگاه ايران نيز در مورد مصرف قليان مي گويد: "بر خلاف تصور عمومي كه عدهاي معتقدند وجود آب قليان جلوي مواد مضر و سمي آن را مي گيرد، بيشتر اين مواد سمي از جمله نيكوتين و خاكستر وارد ريه مي شوند و به خاطر دَمهاي عميقي كه فرد براي جذب دود مي زند، تخريبهاي جدي به حبابچههاي ريه وارد مي شود."
وي با اشاره به اينكه سرطان ريه، سرطان لب و دهان و حنجره، سرطان مري و معده، لوزالمعده، كبد و سرطان روده بزرگ از عوارض بدخيم استفاده از سيگار و قليان هستند، در مورد عوارض خوشخيم آن مي گويد:
"اين عوارض شامل زخمهاي گوارشي هستند. همچنين قليان باعث ریفلاكس معده(برگشت اسید معده به مری) مي شود كه در نتيجه ی آن فرد سوزش شديدي در سر دل دارد و دچار تهوع مي گردد. حتي بیماری ریفلاكس در بعضي موارد منجر به سرطان مري نيز مي شود."
به گفته ی وي ميزان و عمق دَم در حركت دادن آب قليان بسيار مهم است و قليان با وجود اينکه کمتر مصرف می شود، اما حجم دودی که از طریق آن وارد بدن می شود، 10 تا 20 برابر دود ناشی از مصرف سيگار است.
بنا به گفته ی متخصصان دود استنشاق شده از قليان، نه تنها همه ی مواد سرطان زای دود سيگار را دارا است، بلکه مونوکسيدکربن بيشتری هم دارد.
به علاوه، دود قليان مجموعهای از مواد سرطان زای ديگر را دارد که ناشی از سوختن زغال است و خطر انتقال بيماریهای عفونی مانند سل را نیز افزايش مي دهد.
دكتر آگاه با اشاره به اينكه نيكوتين نقش بسيار مهمي در ميزان و نحوه ی مصرف مواد دخاني به عهده دارد، مي گويد:
"تحقيقات ثابت كرده است افراد سيگاري تا زماني كه ميزان نيكوتين دريافتي در آنها به آستانه ی مورد نياز براي رفع حالت وابستگي برسد، به كشيدن سيگار ادامه مي دهند. پس با فرض جذب بخشي از نيكوتين موجود در دود قليان در اثر عبور آن از آب، مصرف كنندگان قليان برای رسيدن به آستانه ی ارضاي وابستگي، با استنشاق مقادير بسيار زيادتر دود، در معرض مقادير بیشتری مواد شيميايي سرطانزا و گازهاي خطرناك مثل منواكسيدكربن قرار می گیرند.
اين موضوع مصرف كنندگان قليان و اطرافيان آنها را كه در مواجهه با دود تحميلي آن قرار دارند، همانند مصرف كنندگان سيگار به انواع سرطان ها، بيماري هاي قلب و عروق، تنفسي و آثار سوء در دوران بارداري مبتلا خواهد ساخت."
هم اكنون سالانه 5 ميليون نفر در دنيا به علت استعمال دخانيات، جان خود را از دست مي دهند كه با ادامه ی اين روند تا 20 سال آينده تعداد قربانيان به 10 ميليون نفر در سال مي رسد.
بر اساس تازهترين آمارهاي ملي نيز 3 درصد نوجوانان ايراني سيگار مي كشند و 14 درصد آنان از ساير مواد دخانی و عمدتاً از قليان استفاده مي كنند.
« خواهش میکنم سپاس یادتون نره »
دكتر روزبه نقشين، دبير انجمن متخصصان ريه تاكيد كرد:
"كشيدن قليان حجم تنفسي بدن را كاهش داده و مواد سمي ناشي از نوع توتون و تنباكوي قليان، سلامت افراد را با خطر روبرو مي كند."
او با انتقاد از رواج استفاده از اسانس در تركيب تنباكوها گفت: "اين تركيب به علت حرارت زياد، موادي را وارد بدن مي كند كه عوارض ناگواري براي انسان به دنبال دارد."
دبير اجرايي ششمين كنگره ی سراسري بيماريهاي ريه، قليان را اعتيادآور دانست و گفت:
"كشيدن يك يا دو بار قليان در روز، فرد استفاده كننده را دچار اعتياد مي كند، در حالي كه تصور غلط جامعه اين است كه دود حاصل از قليان از آب رد مي شود و مواد سمي آن از بين مي رود."
هر وعده قليان برابر يك پاكت سيگار
مانند بسيارى از كشورهاى خاورميانه، قليان يكى از وسايل تفريحى رايج در ايران است كه اگرچه بارها از سوي مسئولان وزارت بهداشت و نيروي انتظامي مصرف آن در اماكن عمومي و به خصوص سفرهخانههاي سنتي منع شده، اما ظاهراً به راحتي نمي شود، شر آن را از چنين مكانهايي كم كرد.
متخصصان اعلام مي كنند كه مصرف كنندگان قليان، در هر بار مصرف، دود بسيار زيادتري را در مقايسه با كشيدن يك نخ سيگار دريافت مي كنند.
افراد سيگاري كه به طور متداول 8 تا 12 نخ سيگار در روز مصرف مي كنند، به طور متوسط با 40 تا 75 پُك كه به مدت 5 تا 7 دقيقه به طول مي انجامد، حدود 5 تا 6 ليتر دود استنشاق مي كنند و اين در حالي است كه مصرف كننده ی قليان در هر وعده مصرف كه به طور متداول 20 تا 80 دقيقه طول مي كشد، حدود 50 تا 200 پُك مي زند كه هر پك به طور متوسط حاوي 15/0 تا يك ليتر دود است.
دود به همراه رطوبت
دكتر ايرج خسرونيا، رئيس انجمن پزشكان داخلي ايران، با اشاره به اينكه دود قليان همان مضرات سيگار را دارد، در مورد ساير عوارض كشيدن قليان مي گويد:
"به دليل مرطوب بودن راههاي هوايي و مجراي خروج دود، قليان مي تواند عامل مهمي جهت رشد ميكروب ها و قارچ ها باشد.
تحقيقات اخير نشان دادهاند كه كشت مواد داخل لوله ی قليان حاوي صدها نوع قارچ و ميكروب بوده و اين ميكروبها و قارچ ها به راحتي توسط دود، وارد دستگاه تنفس شده و ايجاد عفونت هاي مزمن مي كند.
در ابتدا شخص متوجه بيماري خود نمي شود، ولي سال هاي بعد به دليل نفوذ اين قارچ ها و ميكروب ها در لايههاي مختلف ريه، بیماری هایی مثل برونشيت، برونشكتازي، آمفيزم ريه و در نهايت آسم ایجاد می شود. اين در حالي است كه شخص هنگامی به بيماري خود پي مي برد كه متأسفانه چارهاي جز تحمل بيماري تا آخر عمر نخواهد داشت."
دكتر خسرونيا با اشاره به اینكه شخص مبتلا به بيماريهاي مختلف ريه اگر به استعمال دخانيات و كشيدن قليان ادامه بدهد بدون شك مبتلا به سرطان ريه و دستگاه تنفسي خواهد شد، اضافه مي كند:"متأسفانه به اكثر تنباكوهايي كه در سال هاي اخير به بازار آمده اسانسهايي اضافه مي شود كه اين اسانس ها علاوه بر تحريك دستگاه تنفس موجب حساسيت و آلرژي مي گردد، بنابراين علاوه بر بيماريهاي ذكر شده، رينيت آلرژيك و سرفههاي مزمن همراه با خلط را براي فرد به همراه دارد."
دود قلیان بیشتر از سیگار است
بنا به اعتقاد كارشناسان مصرف يک نخ سيگار بين 500 سیسی تا يک ليتر دود توليد می کند، اما استفاده ی يک بار از قليان 10 تا 20 ليتر دود توليد خواهد کرد. مدت زمان استعمال سيگار معمولاً 10 دقيقه است، اما قليان با وجود دفعات کمتر استفاده در مقايسه با سيگار، در هر بار مصرف برای 40 تا 60 دقيقه استفاده می شود. به اين ترتيب اثرات مضر قليان، كمتر از سيگار نيست، اما در فرهنگ جامعه ی ما به اين حقيقت علمي توجهي نمي شود.
دكتر خسرونيا با اشاره به اينكه حتي ديده شده والدين براي خنديدن و سرگرمي، ني قليان را به دهان افراد زير 5 سال هم گذاشته و آنها را وادار به قليان كشيدن مي كنند، مي گويد: "رسانهها بايد آگاهي لازم را به مردم بدهند تا مردم لااقل از استعمال قليان در مكانهاي عمومي و منازل، به خصوص اماكني كه به فضاي آزاد راه ندارند، خودداري كنند."
انتقال بیماری از طریق قلیان
اگر دود قليان وارد ريه نشود و فقط از راه دهان خارج شود، آسيبي به ريهها وارد نمي شود! اين جملهاي است كه از زبان بسياري از مصرف كنندگان قليان شنيده مي شود.
دكتر خسرونيا، در اين باره مي گويد:
"اين تصور، تصوري كاملاً غلط است، چون دود از طريق مخاط دهان و حنجره جذب بدن گشته و آثار سوء خود را مي گذارد. حتي در هوايي كه دود قليان آزاد مي شود، افرادي كه قليان نمي كشند و در معرض دود قرار گرفته اند، در طولاني مدت دچار عوارض آن خواهند شد."
دكتر شهرام آگاه، متخصص داخلي و عضو هيأت علمي دانشگاه ايران نيز در مورد مصرف قليان مي گويد: "بر خلاف تصور عمومي كه عدهاي معتقدند وجود آب قليان جلوي مواد مضر و سمي آن را مي گيرد، بيشتر اين مواد سمي از جمله نيكوتين و خاكستر وارد ريه مي شوند و به خاطر دَمهاي عميقي كه فرد براي جذب دود مي زند، تخريبهاي جدي به حبابچههاي ريه وارد مي شود."
وي با اشاره به اينكه سرطان ريه، سرطان لب و دهان و حنجره، سرطان مري و معده، لوزالمعده، كبد و سرطان روده بزرگ از عوارض بدخيم استفاده از سيگار و قليان هستند، در مورد عوارض خوشخيم آن مي گويد:
"اين عوارض شامل زخمهاي گوارشي هستند. همچنين قليان باعث ریفلاكس معده(برگشت اسید معده به مری) مي شود كه در نتيجه ی آن فرد سوزش شديدي در سر دل دارد و دچار تهوع مي گردد. حتي بیماری ریفلاكس در بعضي موارد منجر به سرطان مري نيز مي شود."
به گفته ی وي ميزان و عمق دَم در حركت دادن آب قليان بسيار مهم است و قليان با وجود اينکه کمتر مصرف می شود، اما حجم دودی که از طریق آن وارد بدن می شود، 10 تا 20 برابر دود ناشی از مصرف سيگار است.
بنا به گفته ی متخصصان دود استنشاق شده از قليان، نه تنها همه ی مواد سرطان زای دود سيگار را دارا است، بلکه مونوکسيدکربن بيشتری هم دارد.
به علاوه، دود قليان مجموعهای از مواد سرطان زای ديگر را دارد که ناشی از سوختن زغال است و خطر انتقال بيماریهای عفونی مانند سل را نیز افزايش مي دهد.
دكتر آگاه با اشاره به اينكه نيكوتين نقش بسيار مهمي در ميزان و نحوه ی مصرف مواد دخاني به عهده دارد، مي گويد:
"تحقيقات ثابت كرده است افراد سيگاري تا زماني كه ميزان نيكوتين دريافتي در آنها به آستانه ی مورد نياز براي رفع حالت وابستگي برسد، به كشيدن سيگار ادامه مي دهند. پس با فرض جذب بخشي از نيكوتين موجود در دود قليان در اثر عبور آن از آب، مصرف كنندگان قليان برای رسيدن به آستانه ی ارضاي وابستگي، با استنشاق مقادير بسيار زيادتر دود، در معرض مقادير بیشتری مواد شيميايي سرطانزا و گازهاي خطرناك مثل منواكسيدكربن قرار می گیرند.
اين موضوع مصرف كنندگان قليان و اطرافيان آنها را كه در مواجهه با دود تحميلي آن قرار دارند، همانند مصرف كنندگان سيگار به انواع سرطان ها، بيماري هاي قلب و عروق، تنفسي و آثار سوء در دوران بارداري مبتلا خواهد ساخت."
هم اكنون سالانه 5 ميليون نفر در دنيا به علت استعمال دخانيات، جان خود را از دست مي دهند كه با ادامه ی اين روند تا 20 سال آينده تعداد قربانيان به 10 ميليون نفر در سال مي رسد.
بر اساس تازهترين آمارهاي ملي نيز 3 درصد نوجوانان ايراني سيگار مي كشند و 14 درصد آنان از ساير مواد دخانی و عمدتاً از قليان استفاده مي كنند.
« خواهش میکنم سپاس یادتون نره »