08-01-2014، 13:38
ظهور یونانیان در تاریخ
تصويري از سپيده دم تاريخ
در سپيده دم تاريخ (مثلاً 1500 پ .م .) يونانيان همچون مردمي نيمه بيابان نشين آريايي جلوه گر مي شوند كه خردخرد به سوي چراگاههاي جنوب به بالكان روانند و با تمدن كهن اژه كه كنوسوس جلوه گاه آن بود برخورد مي كنند و با آن مي جنگند و در مي آميزند.
در شعرهاي هومcر پا داشتند در سيسيل به هم چشمي فينيقيان در 735 پ .م . ساكن شدند.
بعد از هلنيها
به دنبال يونانيان اصلي قبيله هاي خويشاوند آنان مانند مقدونيان و تراكيان آمدند و در سوي چپ تراكيان فريگيان از بسفور گذشتند و به آسياي صغير راه يافتند. همه ي اين گستردگي يونانيان پيش از آغاز تاريخ و خط و كتابت روي داد. در سده ي هفتم پ .م . (يعني به هنگام اسارت يهود در بابل ) آثار جهان كهن پيش از تمدن يوناني در اروپا برافتاد و ناپديد شد. صيدا و كنوسوس ديگر اهميت خود را از دست داده و از ميسن و تروا تنها افسانه اي مانده و شهرهاي بزرگ جهان نوبنياد يونان همانا آتن و اسپارت (پايتخت لاكدمون ) و كرنت و طب و ملطيه اند. اين جهاني كه پدران ما آن را « يونان كهن » ناميدند برفراز ويرانه هاي فراموش شده ي آباديهايي برپا شد كه در هنر و تمدن دست كمي از تمدن يونان كهن نداشتند و امروزه تازه بر اثر كوشش كاوشگران از آن آگاهي مي يابيم .
جلوه هاي يونان كهن
جلوه هاي يونان كهن كه از آن سخن خواهيم گفت هنوز در خيال و در سازمانهاي اجتماعي آدميان زنده مانده است . زيرا كه زبان آن زمان آريايي دلنشين و زيبا و بسيار رسا بود كه با زبانهاي ما بسيار همانند است و از آن رو كه الفباي مديترانه اي را گرفته و با افزودن حروف با صدا تكميل كردند هنر خواندن و نوشتن را آسان ساختند و بسياري توانستند آن را فراگيرند و سرمايه اي براي اعصار بعد بر جاي گذاشتند.
تصويري از سپيده دم تاريخ
در سپيده دم تاريخ (مثلاً 1500 پ .م .) يونانيان همچون مردمي نيمه بيابان نشين آريايي جلوه گر مي شوند كه خردخرد به سوي چراگاههاي جنوب به بالكان روانند و با تمدن كهن اژه كه كنوسوس جلوه گاه آن بود برخورد مي كنند و با آن مي جنگند و در مي آميزند.
در شعرهاي هومcر پا داشتند در سيسيل به هم چشمي فينيقيان در 735 پ .م . ساكن شدند.
بعد از هلنيها
به دنبال يونانيان اصلي قبيله هاي خويشاوند آنان مانند مقدونيان و تراكيان آمدند و در سوي چپ تراكيان فريگيان از بسفور گذشتند و به آسياي صغير راه يافتند. همه ي اين گستردگي يونانيان پيش از آغاز تاريخ و خط و كتابت روي داد. در سده ي هفتم پ .م . (يعني به هنگام اسارت يهود در بابل ) آثار جهان كهن پيش از تمدن يوناني در اروپا برافتاد و ناپديد شد. صيدا و كنوسوس ديگر اهميت خود را از دست داده و از ميسن و تروا تنها افسانه اي مانده و شهرهاي بزرگ جهان نوبنياد يونان همانا آتن و اسپارت (پايتخت لاكدمون ) و كرنت و طب و ملطيه اند. اين جهاني كه پدران ما آن را « يونان كهن » ناميدند برفراز ويرانه هاي فراموش شده ي آباديهايي برپا شد كه در هنر و تمدن دست كمي از تمدن يونان كهن نداشتند و امروزه تازه بر اثر كوشش كاوشگران از آن آگاهي مي يابيم .
جلوه هاي يونان كهن
جلوه هاي يونان كهن كه از آن سخن خواهيم گفت هنوز در خيال و در سازمانهاي اجتماعي آدميان زنده مانده است . زيرا كه زبان آن زمان آريايي دلنشين و زيبا و بسيار رسا بود كه با زبانهاي ما بسيار همانند است و از آن رو كه الفباي مديترانه اي را گرفته و با افزودن حروف با صدا تكميل كردند هنر خواندن و نوشتن را آسان ساختند و بسياري توانستند آن را فراگيرند و سرمايه اي براي اعصار بعد بر جاي گذاشتند.