نام روزهای ماه در ایران باستان

[امیررضا*]

ایرانیان برای هر روز از 30 روز یک ماه، نام ویژه‌ای داشتند. در آنها بنگرید تا ببینید اجداد نیک سرشت ما روزهای خویش را به چه نامهایی می شناختند و آغاز می کردند...

باید بگویم روزهای هشتم و پانزدهم و بیست و سوم بنام دی می باشد که به مفهوم آفریدگار است. برای این که در شمارش روزها این 3 روز از هم باز شناخته شوند آنها را با نام روزهای پشت سرشان می خواندند. پیشکش می کنیم به تمام دوستداران فرهنگ ایران زمین:



1 ـ اورمزد : ساده شده اهورمزدا

2 ـ بهمن : اندیشه نیک

3 ـ اردیبهشت : بهترین راستی و پاکی

4 ـ شهریور : شهریاری نیرومند

5 ـ سپندارمد : فروتنی و مهر پاک

6 ـ خورداد : تندرستی

7 ـ امرداد : بی مرگی و جاودانگی

8 ـ دی بآذر : آفریدگار

9 ـ آذر : آتش، فروغ

10ـ آبان : آبها، هنگام آب

11ـ خیر«خور» : آفتاب

12ـ ماه : ماه

13ـ تیر : نام ستاره باران

14ـ گوش«گئوش» : جهان، زندگی هستی

15ـ دی بمهر : آفریدگار

16ـ مهر : دوستی،پیمان

17ـ سروش : فرمانبرداری

18ـ رشن : دادگری

19ـ فروردین : فروهر، نیروی پیشرفت

20ـ ورهرام : پیروزی

21ـ رام: رامش، شادمانی

22ـ باد : باد

23ـ دی بدین : آفریدگار

24ـ دین : بینش درونی

25ـ ارد«اشی» : خوشبختی، داریی

26ـ اشتاد : راستی

27ـ آسمان : آسمان

28ـ زامیاد : زمین

29ـ مانتره سپند : گفتار پاک

30ـ انارام : فروغ و روشنایهای بی پایان

[pink devil]

پس اسفند کدومه؟!