بازی آنلاین
آپلود عکس
05-07-2014، 15:00
اینجا دنیای مجازی است...
شاید روزی که پسوند مجازی رو گذاشتن واسه اینجا قصدشون این بود
که اونو از زشتی های دنیای واقعی جدا کنند...
اینجا دنیای مجازی است...
حیف که ساکنین مجازیش همون اهالی دنیای واقعی اند. با همون خوبی ها
و بدی ها...باهمون مهربونی و ها و نامهربونی ها ...همون ادما...
اینجا دنیای مجازی است...
چرا از اول درکش برامون سخت بود که حتی اگه آدمای اینجا مجازی باشن
اهالی همین کره ی خاکی هستند...همون آدم ها که قانون بقای جنگل رو
(بخور تا خورده نشی) قانون زندگیشون کردن...آدم های خاکستری...
اینجا دنیای مجازی است...
وقتی توی محیط واقعی...تو زندگی عادی,یکی که دوسش داریم و
اونو دوست خودمون میدونیم
بهمون توهین کنه... دروغ بگه...تهمت بزنه...جواب سلام نده...و...
وای که چه فاجعه ای میشه...
وچه عادی تو این محیط دروغ میگن... تهمت میزنن...غیبت میکنن...
دل میشکنن...توهین میکنن و چه راحت جواب سلام ها را بی پاسخ
میگذارند...
.
.
.
.
.
.
سمش را میگذاریم...دوست مجازی ...
اما آنسو یک آدم حقیقی نشسته... خصوصیاتش را که نمیتواند مخفی کند...
وقتی دلتنگی ها و آشفتگی هایش را مینویسد ...
وقت میگذارد برایم
... ...وقت میگذارم برایش... نگرانش میشوم... دلتنگش میشوم...
وقتی در صحبت هایم...به عنوانِ دوست یاد میشود مطمئن میشوم که حقیقیست...
هرچند کنار هم نباشیم...
هرچند صدای هم را هم نشنیده باشیم...
من برایش سلامتی و شادی آرزو دارم هرکجا که باشد
.
.
.
.
دل است دیگـــر
تنـگ مـیشود برای آنان که عمریست در آنان جای دارنــد
برای دوستانی که نه دیــــده ای
نه صدایشان را شنیـــده ای
فــقــــط
از پـــشــت هــــاله ای مجازی
لمــسشان کرده ای...
.
.
.
.
عـالـم مـجـازی هـم مـحـضـر خـداسـت...
یـادت بـاشـد خـدا یـک کـاربـر هـمـیـشـه آنـلایـن ایـنـجـاسـت..
تـک تـک کـلـیـک هـایـت را مـی بـیـنـد...
حـواسـت را جـمـع کـن...شـرمـنـده اش نـشـوی !!!
.
.
.
.
آدم های دنیای مجازی
دل دارند !
و چیزی به نام احساس !
آدم های دنیای مجازی گاهی مغرورند مثل من !
و گاهی بی ریا مثل تو !
آدم های اینجا فقط گاهی نگاه ندارند !
این گاهی خوب است
و گاهی ندیدن چشم های آدم ها یک عمر اشتباه را به بار می آورد !
یک عمر اشتباه هم می شود تمام شدن یه دوستی ِ دوست داشتنی !
.
.
.
آدم های دنیای مجازی هیچ فرقی با آدم های اطرافمان ندارند !
گاهی پشیمان می شوند
دلگیر می شوند
غصه می خورند
تنها می شوند
سکوت می کنند
و گمان می کنند همه چیز درست می شود !
آدم های دنیای مجازی لجبازند گاهی !
آدم های دنیای مجازی گاهی دلتنگ میشوند و هیچ حرفی نمی زنند !
چون از خاموشی ِ رفقایشان می ترسند !
می ترسند سکوت ِ رفیقشان به معنای یک دنیا درد باشد !
.
.
.
دوستی برای دوستی درد دل میکرد
خیالش راحت بود که این دوستی مجازیست!
اما غافل از اینکه آن سو چهر ه ای در هم رفته و صورتی بارانی شده
برای چه.........
دوست مجازی......
گاهی عجیب برای این مجازی هایم دست به دعا بر میدارم
یا من دیوانه ام...
یا قلبهای مجازی هم میتپند....
تقدیم به همه اونایی که اسمشون دوست مجازیه ولی دلاشون و دعاهاشون همیشه با من بوده وهست
.
.
.
راستی دوست مجازی چرا با همه ی این ها هنوز هم دوستت دارم؟؟؟
چرا نمیتونم فراموشت کنم؟؟؟
اینجا دنیای مجازی است.... و چه سخت است این حقیقت...
اینجا دنیای مجازی است...
من خسته ام...دلم گرفته از همه ی اهالی اش...دلم تنگه واسه دنیای
واقعیم...
اینجا دنیای مجازی است.
شاید روزی که پسوند مجازی رو گذاشتن واسه اینجا قصدشون این بود
که اونو از زشتی های دنیای واقعی جدا کنند...
اینجا دنیای مجازی است...
حیف که ساکنین مجازیش همون اهالی دنیای واقعی اند. با همون خوبی ها
و بدی ها...باهمون مهربونی و ها و نامهربونی ها ...همون ادما...
اینجا دنیای مجازی است...
چرا از اول درکش برامون سخت بود که حتی اگه آدمای اینجا مجازی باشن
اهالی همین کره ی خاکی هستند...همون آدم ها که قانون بقای جنگل رو
(بخور تا خورده نشی) قانون زندگیشون کردن...آدم های خاکستری...
اینجا دنیای مجازی است...
وقتی توی محیط واقعی...تو زندگی عادی,یکی که دوسش داریم و
اونو دوست خودمون میدونیم
بهمون توهین کنه... دروغ بگه...تهمت بزنه...جواب سلام نده...و...
وای که چه فاجعه ای میشه...
وچه عادی تو این محیط دروغ میگن... تهمت میزنن...غیبت میکنن...
دل میشکنن...توهین میکنن و چه راحت جواب سلام ها را بی پاسخ
میگذارند...
.
.
.
.
.
.
سمش را میگذاریم...دوست مجازی ...
اما آنسو یک آدم حقیقی نشسته... خصوصیاتش را که نمیتواند مخفی کند...
وقتی دلتنگی ها و آشفتگی هایش را مینویسد ...
وقت میگذارد برایم
... ...وقت میگذارم برایش... نگرانش میشوم... دلتنگش میشوم...
وقتی در صحبت هایم...به عنوانِ دوست یاد میشود مطمئن میشوم که حقیقیست...
هرچند کنار هم نباشیم...
هرچند صدای هم را هم نشنیده باشیم...
من برایش سلامتی و شادی آرزو دارم هرکجا که باشد
.
.
.
.
دل است دیگـــر
تنـگ مـیشود برای آنان که عمریست در آنان جای دارنــد
برای دوستانی که نه دیــــده ای
نه صدایشان را شنیـــده ای
فــقــــط
از پـــشــت هــــاله ای مجازی
لمــسشان کرده ای...
.
.
.
.
عـالـم مـجـازی هـم مـحـضـر خـداسـت...
یـادت بـاشـد خـدا یـک کـاربـر هـمـیـشـه آنـلایـن ایـنـجـاسـت..
تـک تـک کـلـیـک هـایـت را مـی بـیـنـد...
حـواسـت را جـمـع کـن...شـرمـنـده اش نـشـوی !!!
.
.
.
.
آدم های دنیای مجازی
دل دارند !
و چیزی به نام احساس !
آدم های دنیای مجازی گاهی مغرورند مثل من !
و گاهی بی ریا مثل تو !
آدم های اینجا فقط گاهی نگاه ندارند !
این گاهی خوب است
و گاهی ندیدن چشم های آدم ها یک عمر اشتباه را به بار می آورد !
یک عمر اشتباه هم می شود تمام شدن یه دوستی ِ دوست داشتنی !
.
.
.
آدم های دنیای مجازی هیچ فرقی با آدم های اطرافمان ندارند !
گاهی پشیمان می شوند
دلگیر می شوند
غصه می خورند
تنها می شوند
سکوت می کنند
و گمان می کنند همه چیز درست می شود !
آدم های دنیای مجازی لجبازند گاهی !
آدم های دنیای مجازی گاهی دلتنگ میشوند و هیچ حرفی نمی زنند !
چون از خاموشی ِ رفقایشان می ترسند !
می ترسند سکوت ِ رفیقشان به معنای یک دنیا درد باشد !
.
.
.
دوستی برای دوستی درد دل میکرد
خیالش راحت بود که این دوستی مجازیست!
اما غافل از اینکه آن سو چهر ه ای در هم رفته و صورتی بارانی شده
برای چه.........
دوست مجازی......
گاهی عجیب برای این مجازی هایم دست به دعا بر میدارم
یا من دیوانه ام...
یا قلبهای مجازی هم میتپند....
تقدیم به همه اونایی که اسمشون دوست مجازیه ولی دلاشون و دعاهاشون همیشه با من بوده وهست
.
.
.
راستی دوست مجازی چرا با همه ی این ها هنوز هم دوستت دارم؟؟؟
چرا نمیتونم فراموشت کنم؟؟؟
اینجا دنیای مجازی است.... و چه سخت است این حقیقت...
اینجا دنیای مجازی است...
من خسته ام...دلم گرفته از همه ی اهالی اش...دلم تنگه واسه دنیای
واقعیم...
اینجا دنیای مجازی است.
![[-]](http://www.flashkhor.com/forum/images/collapse.gif "[-]")
