تیم های ملی فوتبال

[☼آریا☼]

تیم ملی آلمان

اطلاعات تیم ملی فوتبال آلمان
نام مختصر (فیفا) : GER
لقب : تیم ملی
نام رسمی فیفا : Bundesrepublik Deutschland
کنفدراسیون : اروپا (۱۹۰۴)
سال تاسیس : ۱۹۰۰
سال عضویت در فیفا : ۱۹۰۴
رده فیفا : ۲
بهترین رده فیفا : ۱
بدترین رده فیفا : ۲۲

سرمربی : یوآخیم لوو
دستیار (ها) : هانس دیتر تلنگر
کاپیتان : فیلیپ لام
بیشترین بازی ملی : لوتار ماتئوس (۱۵۰)
بیشترین گل ملی : گرد مولر (۶۸)
ورزشگاه خانگی : استادیوم المپیک (برلین)
رده الو :3
بهترین رده الو :1
بدترین رده الو :28
اولین بازی رسمی : سوئیس ۵ - ۳ آلمان (۵ آوریل ۱۹۰۸)
بهترین پیروزی : آلمان ۱۶ - ۰ روسیه (۱ جولای ۱۹۱۲)
بدترین باخت : تیم ملی آماتور انگلیس ۹ - ۰ آلمان (۱۳ مارچ ۱۹۰۹)


تیم ملی فوتبال آلمان از پر قدرترین تیم‌های فوتبال در اروپا و جهان بشمار می رود . تیم ملی آلمان تا کنون توانسته سه بار جام جهانی فوتبال را در سالهای ۱۹۵۴، ۱۹۷۴، ۱۹۹۰ و چهار بار نایب قهرمانی را در سالهای ۱۹۶۶، ۱۹۸۲، ۱۹۸۶، ۲۰۰۲ کسب نموده و چهاردوره موفق به کسب رتبه سومی جهان در سالهای ۱۹۳۴، ۱۹۷۰، ۲۰۰۶ و ۲۰۱۰ شده است . همچنین یک بار عنوان چهارمی جهان را در سال 1958 کسب نموده است.
تیم ملی آلماندر ادامه افتخارات این تیم ۳ قهرمانی و ۳ نایب قهرمانی در جام ملت‌های اروپا در کارنامه این تیم دیده میشود که از این حیث، آلمان پرافتخارترین تیم اروپائی است. البته اشاره به این نکته نیز حایز اهمیت است که تیم ملی آلمان در هفده دوره شرکت خود در ادوار جام‌های جهانی دوازده بار موفقیت حضور در جمع چهار تیم نخست (حضور در نیمه نهایی) را کسب نموده که در این مورد پرافتخارترین سابقه را در تاریخ جام‌های جهانی دارد(در رتبه دوم برزیل با نوزده دوره شرکت، ده بار حضور و در رتبه سوم ایتالیا با هفده دوره، شرکت هشت بار حضور قرار دارند). از طرف دیگر تیم ملی آلمان رکوردار نخست تعداد بازی انجام شده (۹۹ بازی) در جام‌های جهانی نیز می‌باشد .

- آمار و ارقام تیم ملی فوتبال آلمان

تیم ملی فوتبال آلمان با فتح شش جام معتبر فوتبال جهان یعنی سه جام جهانی و سه جام قهرمانی اروپا، گرچه به لحاظ آمار و ارقام پس از برزیل در رده‌ی دومین تیم ملی پرافتخار جهان قرار می‌گیرد، اما می‌توان آن دو را با صرف نظر کردن از اعداد و ارقام، به لحاظ اعتبار و افتخار به نوعی هم رده تلقّی نمود چرا که به همان سان که نمی توان اعتبار و بزرگی برزیل را به سبب نداشتن افتخار قهرمانی اروپا به جرم واقع نشدن در گستره‌ی جغرافیایی این قارّه تنزّل داد، از کنار سایر مقام‌ها و حضور پر تعداد و تقریباً همیشگی آلمان در ادوار نهایی بسیاری از تورنمنت‌ها که درآنها به قهرمانی دست نیافت نیز نمی‌توان به سادگی عبور کرد.


- حضوری دیر هنگام و پر افتخار

تیم آلمان پس از عدم حضور در دو دوره‌ی ابتدایی جام ملت‌های اروپا در فرانسه و اسپانیا و حضوری نه چندان موفق در تورنمنت ۱۹۶۸ ایتالیا، با شرکت در تورنمت ۱۹۷۲ بلژیک مسیر پرافتخار خود در عرصه‌ی اروپایی را آغاز نمود.
در این دوره و در دومین حضور، آلمان با معرفی چهره‌هایی چون "گنتر نتزر" ستاره‌ی آن روزهای گلادباخ، "فرانتس بکن بائر" و "گرد مولر" ستارگان بی‌بدیل بایرن و فوتبال آلمان، به سکّان‌داری "هلموت شون" برتری قاطع خود را به همه ثابت کرد و با درخشش در طول مسابقات، در نهایت در مسابقه نهایی شوروی سابق را با نتیجه سه بر صفر در هم کوبید و با قهرمانی خود خبر ظهور مدعی جدیدی در فوتبال اروپا را به همگان اعلام داشت.
از این تاریخ تا به امروز، تیم ملی آلمان در تمامی ادوار جام ملّت‌های اروپا حاضر و در اغلب موارد مدعی بوده است. چنان که امروز با سه قهرمانی۱۹۸۰،۱۹۷۲ و ۱۹۹۶ و سه نایب قهرمانی۱۹۷۶، ۱۹۹۲ و ۲۰۰۸ پر افتخارترین تیم این تورنمنت بسیار معتبر است و با حضور در ده دوره آن هم به صورت متوالی، از این لحاظ نیز رکورددار می‌باشد.
پس از قهرمانی ۱۹۷۲ تیم ملی آلمان در دو دوره‌ی بعدی نیز بسیار محکم ظاهر شد. چنان‌ که چهار سال بعد نایب قهرمان و سپس در ۱۹۸۰ در ایتالیا مجدّداً قهرمان اروپا شد. تیم ملی آلمان به مدت دوازده سال تیم ملی فوتبال آلمان حاکم مطلق و بلامنازع جام ملّت‌های اروپا بود.
در رقابتهای سال ۱۹۷۶، آلمان که اینک با یدک کشیدن عنوان قهرمانی جهان (۱۹۷۴ در خاک آلمان) برای دفاع از عنوان قهرمانی۱۹۷۲ اروپایش پا به خاک یوگوسلاوی گذارده بود در مسابقه نهایی در مصاف با چکسلواکی، تنها با یک ضربه پنالتی قهرمانی را به چک‌ها واگذارد: آنجا که پنالتی حسّاس و سرنوشت ساز "اولی هوینس" سقف آسمان بلگراد را در غروبی غم‌بار برای دوست‌داران فوتبال آلمان شکافت و جشن قهرمانی اروپا را به اردوی چک‌ها هدیه کرد.
در دوره‌ی بعد و در ایتالیا، این‌بار آلمان با نسلی دیگر از ستارگان خود پا به عرصه نهاد. تنها نام‌هایی چـون "برند شــــــــوستر"،"رومنیـــــــــگه"و "شومـــــــاخر" برای لرزه افکندن بر اندام هر تیمی کافی بود و این‌گونه آن تیم در مصاف نهایی بلژیک را با نتیجه دو بر یک از پا درآورد و برای دومین بار قهرمان قاره سبز شد.
در یورو ۹۶ تیم ملی آلمان ابتدا با نشان دادن ضرب شستی محکم به رقیب دیرینه و سنّتی خود یعنی انگلستان، این تیم را در مقابل دیدگان خشمگین شصت و سه میلیون انگلیسی و اهالی سایر نقاط بریتانیا؛ درست درون خاک جزیره از مسابقات یورو حذف کرد و سپس در مسابقه نهایی با درخشش فراموش ناشدنی "الیور بیرهوف" با برگرداندن نتبجه یک بر صفر به دو بر یک، انتقام خود را از چک‌ها گرفته و دیگر بار بر اریکه‌ی قهرمانی اروپا تکیه زد. "بیرهوف" در آن مصاف گل قهرمانی آلمان و نخستین گل طلایی تاریخ یورو را به ثمر رساند تا جام ارزشمند آن تورنمنت با دستان "ملکه الیزابت دوم" به اردوی ژرمن بیاید.
این قهرمانی التیامی بر زخم شکست از دانمارک شگفتی ساز ۱۹۹۲ نیز محسوب می‌شد که پیش‌تر در چهار سال قبل از آن در فینال یورو ۹۲ دومین نایب قهرمانی آلمان را موجب شده بود. افتخار کسب شده در یورو ۹۶ به همان اندازه که به "برتی فوگتس" مربی وقت تیم آلمان کمک کرد تا اندکی از زیر سایه "بکن بائر" افسانه‌ی فوتبال آلمان و مربّی پیشین بیرون بیاید، اسباب فرورفتن او در خواب غفلت و غرور را فراهم آورد و این‌گونه بود که" برتی" با تیمی کهنسال و تنها متکی به تجربه و میدان‌دیدگی نفراتش در ۱۹۹۸ عازم فرانسه و مهیای حضور در جام جهانی شد. شکست و حذف در مقابل کرواسی تنها لطمه‌ی غفلت فوگتس به پیکر فوتبال آلمان نبود بلکه این مکتب معتبر فوتبال جهان پس از گرفتن سکّان هدایت تیم از فوگتس، ناچار به خانه تکانی اساسی و نوگرایی بسیار گسترده و در یک کلام دوباره بنا نهادن تیم ملی فوتبال آلمان شد. آن‌چه برای فوتبال آلمان قریب به ده سال به طول انجامید و طی این راه، برای این تیم دو حضور کابوس‌وار دریوروهای ۲۰۰۰ و ۲۰۰۴ و حضور (البته درخشان) در جام جهانی ۲۰۰۲ با تیمی بسیار جوان و کم‌ تجربه را به دنبال داشت. در حقیقت جبران ضربه‌ی حاصل از اشتباه یک نسل از فوتبال آلمان، به قیمت افت شدید تیم ملّی آلمان طی یک دهه تمام شد. جبرانی که از قضا به دلیل رخ دادن تغییرات گسترده در بسیاری از عناصر تاثیر گذار در فوتبال نوین جهان و تحولات کمابیش بنیادین در مختصات و مقیاسهای فوتبال امروزین و به دنبال آن پیشی گرفتن رقبای آلمان دقیقآ در خلال همان برهه زمانی، بسیار کند و سخت صورت گرفت.
در سال ۲۰۰۸ و در مسابقات یورو که در اتریش و سوییس برگزار شد، تیم آلمان که پیش‌تر و در جام جهانی ۲۰۰۶ هیبت جدیدی از صلابت و فروغ دوباره را به نمایش گذارده بود، این‌بار مدعی و محکم پا به میدان گذارد. همگان این بار آلمان را همان تیم قدرتمند سال‌های نه چندان دور می‌دانستند و مسابقات برگزار شده نیز همین را نشان داد. هر چند که تیم ملی آلمان در نهایت در ششمین حضور در مسابقه نهایی یورو و در فینالِ "به اعتبار آلمان؛ به اقتدار اسپانیا"، مغلوب شد و برای سومین بار نایب قهرمانی در اروپا را تجربه کرد.


تیم‌های آلمان و برزیل تا قبل از مسابقه‌ی نهایی جام جهانی ۲۰۰۲ هرگز در جام‌های جهانی پنجه در پنجه‌ی هم نینداخته بودند و این مورد زمانی جالب توجه است که در کنار کارنامه‌ی درخشان تیم برزیل و حضور پر تعدادش در مراحل بالای جام‌های جهانی، در نظر آوریم که آلمان نیز از هجده دوره‌ی برگزار شده، تنها در دو دوره غایب بوده و در شانزده جام باقی مانده هفت بار در مسابقه‌ی نهایی حاضر بوده است! به علاوه تیم آلمان با سه مقام سومی و یک مقام چهارم، نشان افتخار حضور دهگانه در مرحله نیمه‌ نهایی جام ‌جهانی را بر سینه دارد و این یعنی در بیش از نیمی از تمامی جام‌های جهانی برگزار شده، آلمان تا روز آخر در مسابقات باقی مانده است: در یازده دوره از هجده دوره و این یک آمار خیره‌کننده است.
افتخارآفرینی‌های تیم ملی آلمان در جام‌های جهانی از مقام سومی در ۱۹۳۴ مکزیک آغاز می‌شود. در آن دوره آلمان در اولین حضور خود مقام سوم را به دست آورده است. پس از آن در ۱۹۵۴ و با رقم زدن معجزه‌ی برن در سوئیس و شکست دادن تیم افسانه‌ای و شکست ناپذیر مجارستانِ آن زمان در فینال به طرزی معجزه‌ آسا (حریفی که در مرحله ابتدایی همان مسابقات شکستی بسیار سنگین و ناامید کننده را به تیم آلمان تحمیل کرده بود)، حرکت در این مسیر ادامه یافت: آنجا که تیم فوتبالی برخاسته از دل ملّت و کشوری جنگ زده، نشان داد که می‌خواهند و می‌توانند. قهرمانانی که توانستند اندک مرهمی بر غرور زخم خورده‌ی ملت آلمان در پی جنگ جهانی بگذارند و چه زیباتر این که اندکی پس از این توفیق، معجزه‌ی همه جانبه‌ی اقتصادی ـ صنعتی کشور آلمان آغاز شد و این ملت ستم‌دیده و البتّه قوی را پس از آن سقوط تلخ به آن‌چه که امروز می‌بینیم مبدل ساخت.
ثبات و دوام این توفیقات در گذار از فوتبال عصری که در آن شکست دادن مجارستان معجزه نامیده می‌شد و کسی تیم ملی آلمان را مدعی هیچ چیز نمی‌دانست، به عصر فوتبال امروزی، نشان از یک چیز بیش ندارد و آن غنا و پتانسیل نهفته در این مکتب بزرگ فوتبال دنیاست.
تیم ملی آلمان دیگر‌بار و در ۱۹۷۴ در خاک آلمان و سپس در ۱۹۹۰ در ایتالیا قهرمان جام جهانی شد. در سال ۲۰۰۲ تیم آلمان که هنوز از ضعف مفرط ناشی از اشتباه تلخ ۹۸ رنج می‌برد و کلیت فوتبال آلمان روزگار خوبی را سپری نکرده، بیماری رنجور را می‌مانست که در دوره‌ی نقاهت به سر می‌برد، با تکیه بر گروهی جوان جویای نام به شرق آسیا سفر کرد و در مسابقه نهایی برای اوّلین بار در تاریخ جام جهانی با برزیل دست و پنجه نرم کرد و اگرچه مغلوب شد اما با دلاوری خود به حیات دوباره‌ی فوتبال آلمان کمک شایانی کرد.
در سال ۲۰۰۶ تیم ملی آلمان که بالاخره توانسته بود پس از قریب به ده سال از زیر بار تعویض نسل و دگرگون سازی تیم ملی کمر راست کند، با سپردن سکّان هدایت خود به یادگار قهرمانی غرورآفرین یورو ۹۶ یعنی "یورگن کلینزمن" در خاک آلمان پا به جام جهانی گذارد. نیمه نهایی این جام و مصاف با ایتالیا که به شکستی دراماتیک منجر شد از ذهن هیچ‌یک از هواداران فوتبال آلمان پاک نخواهد شد.
امروز تیم ملی آلمان به رهبری "یواخیم لو"، میراث‌دار نسلهای طلایی سالهای دور و نزدیک فوتبال سرزمین آلمان است. گروه "یوگی" و جوانان مستعد آن با شعار "ما تب داریم" و عطش و تب تکرار قهرمانی، در تابستان ۲۰۰۸ پای به مسابقات یورو گذاردند و الحق که علی‌رغم عدم توفیق نهایی، سرود قهرمانی و شکوه را در فضای فوتبال آلمانی و دوستدارانش مجدداً به زمزمه درآوردند.

[☼آریا☼]

نام مختصر (فیفا) : POR
لقب : کشتیرانان
نام رسمی فیفا : Republica Portuguesa
کنفدراسیون : اروپا (۱۹۲۳)
سال تاسیس : ۱۹۱۴
سال عضویت در فیفا : ۱۹۲۳
رده فیفا : ۴
بهترین رده فیفا :۳
بدترین رده فیفا : ۴۳
سرمربی : پائولو بنتو
دستیار (ها) : لیونل پونتس
کاپیتان : کریستیانو رونالدو
بیشترین بازی ملی : لوئیس فیگو (۱۲۷)
بیشترین گل ملی : پائولتا و کریس رونالدو (۴۷)
ورزشگاه خانگی : ورزشگاه ملی لیسبون
رده الو : 11
بهترین رده الو : 2
بدترین رده الو : 45
اولین بازی رسمی : اسپانیا ۳-۱ پرتغال (مادرید، اسپانیا، ۱۸ دسامبر سال ۱۹۲۱)
بهترین پیروزی : پرتغال ۸-۰ کویت (پرتغال، ۱۹ نوامبر ۲۰۰۳)
بدترین باخت: پرتغال ۰-۱۰ انگلستان (لیسبون، پرتغال، ۲۵ مه ۱۹۴۷)

تاریخچه تیم ملی فوتبال پرتغال

فدراسیون فوتبال پرتغال در سال 1914 فعالیت خود را آغاز کرد و اولین بازی رسمی تیم ملی پرتغال در تاریخ 18 دسامبر سال 1921 مقابل تیم ملی اسپانیا بود که با نتیجه 3-1 به سود اسپانیا به پایان رسید.


- جام جهانی 1966 انگلیس

تیم ملی پرتغال برای اولین بار پا به مسابقات جام جهانی در سال 1966 گذاشت و با تیم های مجارستان، برزیل و بلغارستان در گروه 3 هم گروه شد و توانست در اولین تجربه جام جهانی با شکست 3 تیم دیگر از گروه خود به عنوان اولین تیم به مرحله پلی آف صعود کند . ودر مرحله پلی آف با نتیجه 5-3 موفق شد تیم ملی کره شمالی که مانند پرتغال اولین تجربه خود را کسب می کرد را شکست دهد و چهار گل از 5 گل بازی را اسطوره فوتبال پرتغال اوزبیو وارد دروازه کره شمالی کرد. اما تیم ملی پرتغال در بازی نیمه نهایی حریف تیم ملی انگلیس که قهرمان این دوره از جام جهانی شد بشودو بازی را با نتیجه 2-1 به انگلیس واگذار کرد و به بازی رده بندی برای کسب عنوان سومی به مصاف تیم ملی شوری رفت و بازی را با دو گل اوزبیو و تورس با نتیجه 2-1 به سود خود به پایان رساند و مقام سوم جام جهانی را در اولین تجربه خود کسب کرد و به عنوان تیم شگفتی شناخته شد.


- افتخارات تیم ملی فوتبال پرتغال

جام جهانی :

1 بار مقام سومی در سال : 1966

1 بار مقام چهارمی در سال : 2006

جام ملت های اروپا :

1 بار نایب قهرمانی در سال : 2004

[☼آریا☼]

نام مختصر (فیفا) : COL
لقب : کسافتها
نام رسمی فیفا : Republica de Colombia
کنفدراسیون : آمریکای جنوبی (۱۹۳۶)
سال تاسیس : ۱۹۲۴
سال عضویت در فیفا : ۱۹۳۶
رده فیفا : 5
بهترین رده فیفا : 3
بدترین رده فیفا : 54
سرمربی : خوزه پکرمن
دستیار (ها) :
کاپیتان : ماریو یپس
بیشترین بازی ملی : کارلوس والدراما (۱۱۱)
بیشترین گل ملی : آرنولدو اگواران (۲۵)
ورزشگاه خانگی : استادیوم روبرتو ملندز
رده الو : 9
بهترین رده الو : 5
بدترین رده الو : 93
اولین بازی رسمی : مکزیک ۱-۳ کلمبیا (پاناما ، ۱۰ فوریه ۱۹۳۸)
بهترین پیروزی : کلمبیا ۷-۱ گویان (کلمبیا ، ۲۸ می ۲۰۱۲)
بدترین باخت : برزیل ۹-۰ کلمبیا (پرو ، ۲۴ مارچ ۱۹۵۷)

[☼آریا☼]

نام مختصر (فیفا) : SUI
لقب : سوئیس ملی
نام رسمی فیفا : Schweizerische Eidgenossenschaft
کنفدراسیون : اروپا (۱۹۰۴)
سال تاسیس : ۱۸۹۵
سال عضویت در فیفا : ۱۹۰۴
رده فیفا : ۶
بهترین رده فیفا :۳
بدترین رده فیفا :۸۳
سرمربی : اوتمار هیتسفلد
دستیار (ها) :
کاپیتان : گوخان اینلر
بیشترین بازی ملی : هاینز هرمان (۱۱۷)
بیشترین گل ملی : الکساندر فری (۴۲)
ورزشگاه خانگی : وانکدورف
رده الو : ۱۹
بهترین رده الو : ۸
بدترین رده الو : ۶۲
اولین بازی رسمی : فرانسه ۱–۰ سوئیس (پاریس، فرانسه; ۱۲ فوریه ۱۹۰۵)
بهترین پیروزی : سوئیس ۹–۰ لیتوانی (پاریس، فرانسه; ۲۵ مه ۱۹۲۴)
بدترین باخت : مجارستان ۹–۰ سوئیس (بوداپست، مجارستان; ۲۹ اکتبر ۱۹۱۱)

[☼آریا☼]

نام مختصر (فیفا) : URU
لقب :
نام رسمی فیفا : Republica Oriental del Uruguay
کنفدراسیون : آمریکای جنوبی (۱۹۲۳)
سال تاسیس : ۱۹۰۰
سال عضویت در فیفا : ۱۹۲۳
رده فیفا :۷
بهترین رده فیفا :۲
بدترین رده فیفا :۷۶
سرمربی : اسکار تابارس
دستیار (ها) :
کاپیتان : دیگو فورلان
بیشترین بازی ملی : دیگو فورلان (۹۳)
بیشترین گل ملی : دیگو فورلان (۳۳)
ورزشگاه خانگی : ورزشگاه کنتناریو
رده الو :۴
بهترین رده الو :۱
بدترین رده الو :۴۶

تاریخچه تیم ملی فوتبال اروگوئه

تیم ملی فوتبال اروگوئه در سال 1900 در قاره آمریکای جنوبی فعالیت فوتبالی خود را آغاز کرد و در سال 1923 به عضویت رسمی فدراسیون جهانی فوتبال فیفا در آمد و در 20 جولای 1902 اولین بازی رسمی خود را در مقابل تیم ملی آرژانتین انجام داد که با تنیجه سنگین 6-0 اولین دیدار خود را واگذار کرد .


- نخستین جام جهانی

شش کشور مجارستان، اسپانیا، ایتالیا، هلند، سوییس و اروگوئه نامزد برگزاری نخستین دورهٔ جام جهانی بودند. اما اروگوئه برای یکصدمین سالگرد استقلال آن کشور و با توجه به اینکه صاحب دو عنوان قهرمانی المپیک در سال‌های ۱۹۲۴ و ۱۹۲۸شده بود و بااعمال نفوذ ژول ریمه درحالیکه هیچ یک از شرایط را دارا نبود، به عنوان اولین میزبان این رویداد جهانی برگزیده شود. نبود ورزشگاه مناسب، مهمترین مشکل در راه میزبانی بود. مردم اروگوئه با بسیج عمومی، تمامی تلاش خود را نمودند تا ورزشگاهی عظیم در مونته‌ویدئو برپا نمایند. این ورزشگاه ۸۰ هزار نفری که با تلاش شبانه روزی مردم ساخته شد، توسط خوان اسکاسو طراحی شده بود و به مناسبت صدمین سالگرد استقلال اروگوئه، نام سنتناریو برآن نهاده شد. دیدار افتتاحیه در این ورزشگاه برگزار نشد، چون هنوز بتونهای آن خشک نشده بود. اسپانیا، هلند و ایتالیا در اعتراض به میزبانی اروگوئه از حضور در جام خودداری کردند. کشورهای شمال اروپا هم تمایلی برای شرکت از خود نشان ندادند. درنهایت، تنها ۱۳ کشور از ۴۱ عضو فیفا در مسابقات حضور یافتند . اروپا ۴ تیم ضعیف خود بلژیک، فرانسه، رومانی و یوگسلاوی به دلیل مسافت و هزینهٔ سنگین به این مسابقه‌ها فرستاد. این چهار تیم توسط یک کشتی به نام کونته ورد عازم آمریکای جنوبی شدند و پس از سه هفته به سواحل اروگوئه رسیدند. نخستین گل جام جهانی توسط لورنت فرانسوی در دیدار آغازین بین فرانسه و مکزیک زده شد. از ۲۵ دیدار انجام شده هیچ بازی به تساوی نینجامید. پیروزی یوگسلاوی بر برزیل که یکی از امیدهای قهرمانی بود از شگفتی‌ها آن دوره از مسابقه‌ها شمرده شد تا خیال دیگر تیم‌ها آسوده شود. دیدار آرژانتین و شیلی آنقدر خشن بود تا پلیس پیش از پایان نیمهٔ نخست مجبور به مداخله گردید. گیلرمو استابیله مهاجم آرژانتینی در تنها چهار دیدار که در آن حضور داشت، ۸ گل به ثمر رساند. در فینال مسابقه‌ها بر اساس تعیین سکه، نیمهٔ یکم با توپ آرژانتینی‌ها و نیمهٔ دوم با توپ اروگوئه‌ی‌ها آغاز گردید که نیمهٔ یکم ۱ – ۲ به سود آرژانتین پایان یافت. در نیمهٔ دوم اروگوئه‌ی‌ها با توپ خود سه بار دروازهٔ آرژانتین را گشودند. یکصد هزار نفر بینندهٔ دیدار پایانی بودند. روز پس از دیدار پایانی آرژانتینی‌ها برای ناراحتی شکست به کنسولگری اروگوئه در بوئنوس‌آیرس یورش بردند.



- جام جهانی 1930 اروگوئه

تیم ملی اروگوئه در اولین دوره جام جهانی با تیمهای رومانی و پرو هم گروه شد که پرو را با نتیجه 1-0 و رومانی را 4-0 شکست داد و در نیمه نهاییبه تیم ملی یوگوسلاوی برخورد کرد و موفق به پیروزی 6-1 در مقابل این تیم شد، و حریف تیم ملی آرژانتین در اولین فینال جام جهانی شد که با پیروزی 4-2 در مقابل آرژانتین به افتخار اولین قهرمان جام جهانی فوتبال برسد.



- جام جهانی 1950 برزیل

تیم ملی فوتبال اروگوئه در دومین حضورخود در جام جهانی موفق شد تنها تیم گروه خود ، تیم ملی بولیوی را شکست دهد ( جام جهانی 1950 برزیل در 4 گروه که گروه اول و دوم 4 تیم ، گروه سوم 3 تیم ، گروه چهارم 2 تیم با هم به رقابت می پرداختند و از هر گروه یک تیم به مرحله بعد صعود می کرد و تیم اول هر گروه در یک گروه 4 تیمه با هم به رقابت می پرداختند و هر تیمی که بیشترین امتیاز را دریافت می کرد قهرمان محسوب می شد ) و به مرحله گروه پایانی را پیا کرد. در گروه پایانیاروگوئه با تیم های اسپانیا ، برزیل و سوئد هم گروه شد و توانست در آخرین بازی خود در مقابل تیم ملی برزیل بانتیجه 2-1 به پیروزی برسد و در دومین حضور خود دومین قهرمانی را هم جشن بگیرد .



- افتخارات تیم ملی اروگوئه

جام جهانی :

2 بار قهرمانی در سال های : 1930 ، 1950

3 بار مقام چهارمی در سال های : 1954 ، 1970 ، 2010

جام ملت های آمریکای جنوبی :

11 بار قهرمانی در سال های : ۱۹۱۶، ۱۹۱۷، ۱۹۲۰، ۱۹۲۳، ۱۹۲۴، ۱۹۲۶، ۱۹۳۵، ۱۹۴۲، ۱۹۵۶، ۱۹۵۹، ۱۹۶۷، ۱۹۸۳، ۱۹۸۷، ۱۹۹۵، ۲۰۱۱

4 بار نایب قهرمانی در سال های : 1919، 1927، 1939، 1941

مسابقات المپیک :

2 بار قهرمانی در سال های : 1924، 1928

[☼آریا☼]

نام مختصر (فیفا) : ITA
لقب : لاجوردی‌ها
نام رسمی فیفا : Repubblica Italiana
کنفدراسیون : اروپا (۱۹۰۵)
سال تاسیس : ۱۸۹۸
سال عضویت در فیفا : ۱۹۰۵
رده فیفا : ۸
بهترین رده فیفا :۱
بدترین رده فیفا :۱۶
سرمربی : چزاره پراندلی
دستیار (ها) :
کاپیتان : جانلوئیجی بوفون
بیشترین بازی ملی : فابیو کاناوارو (۱۳۶)
بیشترین گل ملی : لوگی ریوا (۳۵۰)
ورزشگاه خانگی : المپیک رم
رده الو :۸
بهترین رده الو :۱
بدترین رده الو :۲۱
اولین بازی رسمی : ایتالیا ۶–۲ فرانسه (میلان، ایتالیا; ۱۵ May ۱۹۱۰)
بهترین پیروزی :ایتالیا ۹–۰ ایالات متحده آمریکا (برنتفورد, انگلستان; ۲ August ۱۹۴۸)
بدترین باخت :مجارستان ۷–۱ ایتالیا (بوداپست, مجارستان; ۶ April ۱۹۲۴)

تاریخچه تیم ملی فوتبال ایتالیا

کشور ایتالیا در جنوب اروپا قرار داشته و پایتخت آن شهر رم می باشد. این کشور به صورت شبه جزیره بوده و دارای دو جزیره به نام های سیسیل و ساردنی در دریای مدیترانه می باشد. امروزه ایتالیا کشوری توسعه یافته در صنعت و در فوتبال به شمار می آید.
تیم ملی فوتبال این کشور توسط فدراسیون فوتبال ایتالیا با نام FIGC هدایت می شود . تیم ملی فوتبال ایتالیا تا به حال توانسته است 4 بار در سال های 1934 ، 1938 ، 1982 و 2006 عنوان قهرمانی جام جهانی فوتبال دست یابد و بعد از تیم ملی فوتبال برزیل موفق ترین تیم دنیا به حساب می آید.
از بازیکنان معروف ایتالیا می توان پائولو مالدینی ، فرانچسکو توتی ، الساندرو دل پیرو ، دینوزوف ، روبرتو باجو ، فابیو کاناوارو ، کریستین ویری ، فیلیپو اینزاگی ، الساندرو نستا ، جان لوئیجی بوفون و پائولو روسی نام برد که همگی در بهترین تیم های اروپا بازی کردند.
تیم ملی ایتالیا مشکلات عمده ای در برگزاری رقابت های داخلی خود موسوم به کالچیو سری A و سری B دارد و با شکل گیری باند های مافیایی لطمه زیادی به فوتبال این کشور در سال های اخیر وارد کرده است که جبران آن نیاز به زمان زیادی دارد و باشگاه های بزرگ کشور ایتالیا دچار مشکلات و ضرر های مالی بزرگ شده اند .



- جام ملت های اروپا 1968 ایتالیا

تیم ملی فوتبال ایتالیا تا کنون فقط یک بار طعم قهرمانی را در جام ملت های اروپا چشیده و آن هم مربوط به سال 1968 میلادی که میزبانی این رقابت ها را به عهده داشته به این مهم دست یافت ، ایتالیا توانست در این رقابت ها تیم های شوروی و یوگوسلاوی را در بین 4 تیم شرکت کننده شکست دهد و خود را قهرمان این رقابت ها معرفی کند.

تیم های آث میلان و اینتر میلان دو تیم بزرگ این کشور در شهر میلان واقع شده و از مشخصه های فوتبال ایتالیا به حساب می آیند و بازی های این 2 تیم جزء اولین دربی دنیا به حساب می آید.
تیم های میلان و اینتر در رقابت های داخلی و رقابت های بین المللی توانسته اند افتخاراتی برای خود و کشور ایتالیا به دست بیاورند اما در چند سال اخیر تیم های میلان ، اینتر و یوونتوس حرف های زیادی برای گفتن در سطح اروپا نداشتند و با اعتراض شدید هواداران خود رو به رو شدند. در رقابت های لیگ کشور ایتالیا می توان تیم های یوونتوس ، آث میلان ، اینتر میلان ، آث رم ، لاتزیو و فیورنتینا را پر قدرت ترین و با افتخار ترین تیم های لیگ کالچیو نام برد .

[Ѧℳℐℝ]

دیدن لینک ها برای شما امکان پذیر نیست. لطفا ثبت نام کنید یا وارد حساب خود شوید تا بتوانید لینک ها را ببینید.




نام مختصر (فیفا) :  ESP
لقب : خشم سرخ ماتادورها
نام رسمی فیفا : Reino de España
کنفدراسیون : اروپا (1904)
سال تاسیس : 1913
سال عضویت در فیفا : 1904
رده فیفا :1
بهترین رده فیفا :1
بدترین رده فیفا :25

اولین بازی رسمی:اسپانیا1-0دانمارک(بروکسل-بلژیک)28 آگوست 1920
بهترین پیروزی:اسپانیا ۱۳–۰ بلغارستان (اسپانیا; ۲۱ مه ۱۹۳۳)
بدترین باخت:ایتالیا ۷–۱ اسپانیا (آمستردام, هلند; ۴ ژولای ۱۹۲۸)
سرمربی:ویسنته دل بوسکه
کاپیتان:ایکر کاسیاس
بیشترین بازی ملی:ایکر کاسیاس (137)
بیشترین گل ملی:داوید ویا(51)
ورزشگاه خانگی:سانتیاگو برنابئو
رده الو:1
بهترین رده الو:1
بدترین رده الو:20



 

[☼آریا☼]

نام مختصر (فیفا) : ARG
لقب : آسمان آبی و سفیدها
نام رسمی فیفا : Republica Argentina
کنفدراسیون : آمریکای جنوبی (۱۹۱۲)
سال تاسیس : ۱۸۹۳
سال عضویت در فیفا : ۱۹۱۲
رده فیفا :۳
بهترین رده فیفا :۱
بدترین رده فیفا :۲۴
سرمربی : آلخاندرو سابه‌یا
دستیار (ها) : جولیان کامینو
کاپیتان : لیونل مسی
بیشترین بازی ملی : خاویر زانتی (۱۴۵)
بیشترین گل ملی : گابریل باتیستوتا (۵۶)
ورزشگاه خانگی : مونومنتال آنتونیو وسپوکیو لیبرتی
رده الو :۴
بهترین رده الو :۱
بدترین رده الو :۲۸
اولین بازی رسمی :اروگوئه ۲ - ۳ آرژانتین (۱۶ می ۱۹۰۱)
بهترین پیروزی :آرژانتین ۱۲ - ۰ اکوادور ( ۲۲ ژانویه ۱۹۴۲)
بدترین باخت :چک و اسلواکی ۶ - ۱ آرژانتین (۱۵ ژوئن ۱۹۵۱)

تاریخچه تیم ملی فوتبال آرژانتین

تیم ملی فوتبال آرژانتین یکی از قدرتهای فوتبال در جهان بشمار می رود. کشور آرژانتین در قاره آمریکای جنوبی واقع شده است و تیم ملی آرژانتین در قاره خود بعد از تیم پر قدرت برزیل در جایگاه دوم قرار دارد. ورزشگاه خانگی این تیم مونومنتال آنتونیو وسپوکیو لیبرتی است و سرمربی این تیم آلخاندرو سابه‌یا می‌باشد

تیم ملی آرژانتین ۲ بار در جام جهانی فوتبال ٬در سال‌های ۱۹۷۸ و ۱۹۸۶ به قهرمانی رسیده است. این تیم همراه با تیم ملی برزیل و اسپانیا تنها تیم‌ هایی هستند که در خارج از قاره خود به قهرمانی در جام‌جهانی رسیده‌اند .

تیم آرژانتین به همراه فرانسه دو تیمی هستند که در سه جام معتبر فوتبال (جام جهانی، جام کنفدراسیون ها و المپیک) قهرمان شده‌اند. رقبای آرژانتین در دنیای فوتبال با توجه به رویدادهای تاریخی، تیم ملی آلمان، برزیل، اروگوئه و انگلستان هستند. بازیهای آرژانتین با تیم‌های یاد شده همواره از حساسیت خواصی و بالایی برخوردار می‌باشد.

در سال ۲۰۰۰ ، دیگو مارادونا ستاره سال‌های نه جندان دور آرژانتین در رای گیری اینترنتی فیفا جهت انتخاب بهترین فوتبالیست قرن بیستم بیشترین رای را بدست آورد و به عنوان بهترین بازیکن قرن بیستم توسط طرفداران فوتبال جهان شناخته شد. در همین سال گل دوم بحث برانگیزه وی به انگلستان در جام جهانی ۱۹۸۶ به عنوان بهترین گل قرن برگزیده شد.

آغاز رسمی فوتبال در آرژانتین به سال ۱۸۹۳ بازمی‌گردد. نخستین مسابقه رسمی تیم ملی فوتبال آرژانتین در ۱۶ می۱۹۰۱ مقابل اروگوئه در مونته ویدئو بود که با برد ۳-۲ آرژانتین به پایان رسید. تیم ملی آرژانتین تا به حال در چهار فینال جام جهانی حضور داشته که حاصل آن دو عنوان قهرمانی می‌باشد. فینال نخست به اولین دوره جام‌ جهانی در سال ۱۹۳۰، بازمی‌گردد دراین مسابقه آرژانتین در مقابل تیم ملی اروگوئه میزبان ۴-۲ بازنده شد. تیم آرژانتین فینال بعدی خود را در کشور خود و با پیروزی ۳-۱ مقابل هلند به پایان بردند. آرژانتینی‌ها ۸ سال بعد و در مکزیک، به رهبری دیگو مارادونا با پیروزی ۳-۲ برابر آلمان غربی دومین قهرمانی را به دست آوردند. آخرین فینال آنها باز می‌گردد به جام جهانی ۹۰ ایتالیا، که در مسابقه‌ای بحث برانگیز ۱-۰ مغلوب آلمان غربی شدند.

تیم آرژانتین در جام ملت‌های آمریکا جنوبی نیز با کسب ۱۴ عنوان قهرمانی از بزرگان این قاره به حساب می رود . قهرمانی جام کنفدراسیون‌ها در سال ۱۹۹۲، ۲ قهرمانی در بازی‌های المپیک در سال‌های ۲۰۰۴ و ۲۰۰۸، از دیگر افتخارات مهم این تیم می‌باشد. در ماه مارس ۲۰۰۷ آرژانتین برای اولین بار به صدر رده‌بندی جهانی فیفا صعود کرد.



- بررسی 3 موققیت بزرگ آرژانتین در جام های جهانی

- جام جهانی 1978 آرژانتین

فیفا در کنگره ششم ژوییه سال ۱۹۶۶ خود در لندن تصمیم گرفت آرژانتین میزبان جام جهانی باشد و این مسوولیت در سالهای ۱۹۸۲ و ۱۹۸۶ به ترتیب به کشورهای اسپانیا و کلمبیا سپرده شد. دو سال پس از کودتای نافرجام در آرژانتین، این کشور میزبان جام‌جهانی ۱۹۷۸ بود. آرژانتین پس از حضور در فینال نخستین دوره رقابت‌های جام جهانی به میزبانی اروگوئه در سال ۱۹۳۰، مدتی طولانی انتظار کشید تا جام قهرمانی را بالای سر ببرد. حمایت بی‌دریغ تماشاگران از تیم میزبان، آنها را به پیروزی مقابل هلند در دیدار فینال جام یازدهم نایل کرد در حالیکه یوهان کرایف به دلیل اوضاع سیاسی از حضور در این جام سر باز زده بود. راهیابی تیم ملی آرژانتین تا فینال با جنجال فراوانی همراه بود.

در مرحله گروهی این رقابت‌ها، ۴ گروه ۴ تیمی وجود داشت. تیمهای ایتالیا و آرژانتین از گروه ۱ به دور بعد راه یافته و فرانسه و مجارستان از راهیابی به دور بعدی محروم ماندند. به دلیل دوم شدن آرژانتین در مرجله اول گروهی، این تیم همگروه برزیل در دور بعدی مسابقات شد. برزیل تقریبا از حضور خود در فینال مطمئن بود زیرا آرژانتین می‌بایست پرو را در آخرین مسابقه خود با اختلاف حداقل چهار گل شکست دهد. آرژانتینی‌ها ‎ ۶بار دروازه پرو را گشودند تا به این مهم دست یابند. این پیروزی جنجال‌های بسیاری را در پی داشت. برزیلی‌ها تیم ملی آرژانتین را متهم به تبانی کردند. در نهایت آرژانتین در فینال و در حضور بیش از ۷۱۰۰۰ تماشاگر ورزشگاه مونومنتال آنتونیو وسپوکیو لیبرتی موفق شد هلند را با نتیجه ۳-۱ شکست دهد و برای نخستین بار قهرمان جام‌جهانی فوتبال گردد.



- جام جهانی 1986 مکزیک

پس از ناکامی در جام‌جهانی ۱۹۸۲، آرژانتینی‌ها با امید بسیار وارد مکزیک شدند؛ دلیل اصلی امیدواری آنها دیگو مارادونا کاپیتان تیمشان بود. آرژانتین در گروه A در کنار تیم ملی ایتالیا ، بلغارستان و کره جنوبی قرار گرفت و با ۲ برد و ۱ تساوی برابر ایتالیا به عنوان سرگروه به مرحله بعد صعود کرد. در مرحله یک‌هشتم به مصاف رقیب سنتی خود، اروگوئه رفت و ۱ -۰ پیروز شد. حریف آرژانتین در مرحله بعد انگلستان بود.

- دست خدا

سابقه حساسیت در بازی‌های تیم ملی آرژانتین و تیم ملی انگلیس به جام‌جهانی ۱۹۶۶ برمی گردد. در مرحله یک چهارم نهایی، آرژانتین برابر انگلیس میزبان قرار گرفت. داور آلمانی مسابقه به صورت غیر منتظره‌ای دستور به اخراج راتین، کاپیتان آرژانتین داد. اخراج راتین توسط کرتیلن آلمانی هنوز از معماهای جام جهانی است. راتین در این باره می‌گوید:«داور به تیم ما اخطار می‌داد. گویی همه انگلیسی‌ها فرشته بودند و همه ما دیو . او با من آلمانی حرف زد، بی آنکه یک کلمه‌اش را بفهمم و سپس مرا اخراج کرد... حق این است انگلیسی‌ها مجسمه کرتیلن داور آلمانی را از طلا بسازند و کنار مجسمه دریادار نلسن در میدان ترافالگر نصب کنند...» تیم ملی انگلیس سرانجام آرژانتین ده نفره را در ومبلی شکست داد. پس از بازی، سرمربی انگلیس،الف رمزی در نشست خبری، آنها را حیوان نامید . آرژانتین بیست سال انتظار کشید تا سرانجام در مکزیک، در همان مرحله یک چهارم نهایی، برابر انگلستان قرار گرفت، اما این‌بار این دیدار به دلیل درگیری دو سال پیش آرژانتین و انگلیس در جزایر فالکلند حساسیت بیشتری یافته بود.

آرژانیتن به رهبری کاپیتان خود، دیگو مارادونا در مرحاله یک چهارم نهایی برابر انگلیس قرار گرفت. وقتی دو تیم وارد زمین شدند از آن به عنوان «فالکلند۲» یاد می‌کردند. در نیمه اول تیم آرژانتین نسبتا برتر بود ولی موفق به شکستن سد دفاعی تیم ملی انگلستان نشد. دقیقه پس از شروع نیمه دوم مارادونا گل بحث‌ برانگیز خود را به ثمر ساند. مارادونا با دست توپ را از بالای سر پیتر شیلتون، دروازه بان بلند قامت انگلیس عبور داد و یک گل تاریخی را به ثمر رساند. پس از بازی، مارادونا اعلام کرد که توپ را با دست وارد دروازه انگلستان کرده ولی آن دست، دست خدا بوده‌است.

۴ دقیقه پس از دست خدا، اینبار مارادونا با پشت سر گذاشتن ۷ بازیکن انگلیس گلی را به ثمر رساند که سال‌ها بعد از سوی فیفا به عنوان بهترین گل قرن بیستم انتخاب شد.

تیم ملی آرژانتین تیم انگلیس را ۲-۱ شکست داد و در نیمه‌نهائی ۲-۰ از سد تیم بلژیک گذشت تا در فینال حریف تیم ملی آلمان غربی شود. مسابقه‌ای که به یکی از زیباترین فینال‌های جام‌جهانی مبدل گشت. آرژانتین در ورزشگاه آزتک به مصاف آلمان غربی رفت، جایی که مارادونا دو گل برای خوسه لوییس براون و خورخه والدانو ساخت. این دو گل در دقایق ۲۲ و ۵۵ به ثمر رسیدند. آرژانتینی‌ها بازی را تمام شده می‌دیدند که آلمان‌های باروحیه با دو گل کارل هاینس رومنیگه (۷۴) و رودی فولر (۸۰) به بازی برگشتند. آلمان غربی به سختی می‌کوشید تا گل پیروزی را بزند، اما بازهم مارادونا مداخله‌ای سرنوشت‌ ساز داشت و با یک پاس بسیار دیدنی خورخه بروچاگا را در یک ضد حمله روانه دروازه آلمان کرد تا او با خونسردی هارولد شوماخر را مغلوب کند تا تیم ملی آرژانتین برای دومین بار قهرمان جام‌جهانی فوتبال شود.



- جام‌جهانی ۱۹۹۰ ایتالیا

چهاردهمین دوره جام جهانی فوتبال به میزبانی ایتالیا در تاریخ ۸ ژوئن ۱۹۹۰ آغاز شد و مدافع قهرمانی در گروه دوم با تیم‌های رومانی٬ شوروی و کامرون هم‌ گروه شد.در بازی افتتاحیه جام٬ آرژانتین مقابل کامرون قرار گرفت و در پایان ۱-۰ مغلوب شگفتی‌ ساز جام شد.در دیدار دوم آرژانتین موفق شد شوروی را ۲-۰ شکست دهد و در بازی سوم برابر رومانی ۱-۱ به تساوی رسید .



- بهترین برد تیم ملی آرژانتین

از بهترین بردهای تیم آرژانتین را می توان پیروزی 12-0 در مقابل تیم ملی اکوادور در سال 22 ژانویه 1942 نام برد .

- بدترین شکست تیم ملی آرژانتین

و از بدترین شکستهای این تیم را می توان 6-1 در مقابل تیم ملی چک اسلواکی سابق در سال 15 ژوئن 1951 دانست .



- ستارگان تیم ملی فوتبال آرژانتین از ابتدا تا کنون

امریکو ترسیره ، گیلرمو استابیله ، سیلویو مارسولینی ، سزار لوییس منوتی ، ماریو کمپس ، دانیل پاسارلا ، اوبالدو فیلول ، اسکار روگری ، کارلوس بیلاردو ، دیگو مارادونا ، گابریل باتیستوتا ، هرناندو کرسپو ، خاویر زانتی ، گونزالو هیگواین ، کامبیساسو ، توز ، لیونل مسی ، لاوزی ، ماسکرانو و ...



- افتخارات تیم ملی فوتبال آرژانتین

جام جهانی :

2 بار قهرمانی در سال های : 1978، 1986

1 بار نایب قهرمانی در سال : 1990

جام ملت های آمریکای جنوبی / کوپا آمریکا :

14 بار قهرمانی در سال های : 1921، 1925، 1927، 1929، 1937، 1941، 1945، 1946، 1947، 1955، 1957، 1959، 1991، 1993

12 بار نایب قهرمانی در سال های : 1916، 1917، 1920، 1923، 1924، 1926، 1935، 1942، 1959، 1967، 2004، 2007

4 بار مقام سومی در سال های : 1919، 1956، 1963، 1989

جام کنفدراسیون ها :

1 بار قهرمانی در سال : 1992

رقابتهای المپیک :

2 بار مدال طلای المپیک در سال های : 2004، 2006

2 بار مدال نقره المپیک در سال های : 1928، 1996

[☼آریا☼]

اطلاعات تیم ملی فوتبال پرتغال
نام مختصر (فیفا) : POR
لقب : کشتیرانان
نام رسمی فیفا : Republica Portuguesa
کنفدراسیون : اروپا (۱۹۲۳)
سال تاسیس : ۱۹۱۴
سال عضویت در فیفا : ۱۹۲۳
رده فیفا :۴
بهترین رده فیفا :۳
بدترین رده فیفا :۴۳
سرمربی : پائولو بنتو
دستیار (ها) : لیونل پونتس
کاپیتان : کریستیانو رونالدو
بیشترین گل ملی : پائولتا و کریس رونالدو (۴۷)
بیشترین بازی ملی : لوئیس فیگو (۱۲۷)
ورزشگاه خانگی : ورزشگاه ملی لیسبون
رده الو :۱۱
بهترین رده الو :۲
بدترین رده الو :۴۵
اولین بازی رسمی :اسپانیا ۳-۱ پرتغال (مادرید، اسپانیا، ۱۸ دسامبر سال ۱۹۲۱)
بهترین پیروزی :پرتغال ۸-۰ کویت (پرتغال، ۱۹ نوامبر ۲۰۰۳)
بدترین باخت :پرتغال ۰-۱۰ انگلستان (لیسبون، پرتغال، ۲۵ مه ۱۹۴۷)

تاریخچه تیم ملی فوتبال پرتغال

فدراسیون فوتبال پرتغال در سال 1914 فعالیت خود را آغاز کرد و اولین بازی رسمی تیم ملی پرتغال در تاریخ 18 دسامبر سال 1921 مقابل تیم ملی اسپانیا بود که با نتیجه 3-1 به سود اسپانیا به پایان رسید.


- جام جهانی 1966 انگلیس

تیم ملی پرتغال برای اولین بار پا به مسابقات جام جهانی در سال 1966 گذاشت و با تیم های مجارستان، برزیل و بلغارستان در گروه 3 هم گروه شد و توانست در اولین تجربه جام جهانی با شکست 3 تیم دیگر از گروه خود به عنوان اولین تیم به مرحله پلی آف صعود کند . ودر مرحله پلی آف با نتیجه 5-3 موفق شد تیم ملی کره شمالی که مانند پرتغال اولین تجربه خود را کسب می کرد را شکست دهد و چهار گل از 5 گل بازی را اسطوره فوتبال پرتغال اوزبیو وارد دروازه کره شمالی کرد. اما تیم ملی پرتغال در بازی نیمه نهایی حریف تیم ملی انگلیس که قهرمان این دوره از جام جهانی شد بشودو بازی را با نتیجه 2-1 به انگلیس واگذار کرد و به بازی رده بندی برای کسب عنوان سومی به مصاف تیم ملی شوری رفت و بازی را با دو گل اوزبیو و تورس با نتیجه 2-1 به سود خود به پایان رساند و مقام سوم جام جهانی را در اولین تجربه خود کسب کرد و به عنوان تیم شگفتی شناخته شد.


- افتخارات تیم ملی فوتبال پرتغال

جام جهانی :

1 بار مقام سومی در سال : 1966

1 بار مقام چهارمی در سال : 2006

جام ملت های اروپا :

1 بار نایب قهرمانی در سال : 2004