بازی آنلاین
آپلود عکس
درختان در ايران‌باستان تقدس داشته‌اند[/b]
بيشه مقدس يك واژه اساطيري است كه از تقدس خاصي در دنياي باستان برخوردار است. اسطوره شناسان از تخت‌جمشيد با عنوان بيشه‌مقدس ياد كرده‌اند. تعداد ستون‌هاي تخت‌جمشيد برابر با تعداد درختان بيشه‌مقدس، 550 بوده‌است.
از آنجاكه در نقش برجسته‌هاي تخت جمشيد، نقش درختان بسياري را مي‌بينيم و هم اين‌كه ستون‌هاي بلند تخت‌جمشيد گاهي به عنوان نماد درخت درنظر گرفته شده‌اند، گاهي از مجموعه تخت‌جمشيد به عنوان باغ سنگي يادشده است. بنابراين به اين نوع باغ و درختان آن اشاره مي كنيم.
درخت
وقتي كه از درخت صحبت به ميان مي‌آيد به واژه‌هايي همچون درخت زندگي، درخت بيداري، درخت معرفت، درخت كيهاني، درخت واژگون و... برمي‌خوريم. آشنايي بشر با درخت به داستان پيدايش برمي‌گردد؛ جاييكه سخن از درخت ممنوعه و ميوه ممنوعه است. منظورمان همان درختي است كه در باغ عدن وجود داشت. درخت‌ها از دير زمان در نزد انسان گرامي بوده‌اند. انسان بدوي اعصاركهن و انسان بدوي عصرحاضر گمان مي‌كرده است و مي‌كند كه درختان نيز مانند جانوران و مردم داراي روان‌اند.
از دورترين ايام، تصوير مثالي درخت به مثابه آيينه تمام نماي انسان و ژرف‌ترين خواسته‌هاي اوست بنابراين درخت در بستر اساطير، دين‌ها، هنرها و ادبيات تمدنهاي گوناگون شكل گرفت.
درخت هميشه سبز مظهر زندگي ابدي است. درخت برگ ريز، نمايانگر دنياست كه درحال تجديد حيات و باززايي مداوم از مرگ به زندگي مي‌رسد.
درخت كيهانی[b]
اغلب در قله كوهستاني يا در راس ستوني قرار دارد. گاهي به اين صورت تصوير شده است كه شاخه‌هايش تقسيم مي‌شوند و به هم اتصال مي‌يابند يا اين‌كه دو تنه و يك ريشه دارد و شاخه‌هايش به هم متصلند، كه مفهوم از وحدت به كثرت رسيدن و دوباره به وحدت بازگشتن را تداعي مي‌كند و اتحاد آسمان و زمين را نشان مي‌دهد.
درخت حيات و درخت معرفت
درختاني هستند كه در بهشت جاي دارند. درخت حيات معمولا در ميان(بز وحشي، شير، شيردال... ) قرار دارد كه نگاهبانش به شمار مي‌روند. در كتاب آفرينش، فصل اول(پيدايش جهان و انسان) آمده است كه خداوند در باغ عدن يا بهشت روي زمين درميان همه گونه درخت خوش‌نما، دو درخت بهشتي(درخت حيات و درخت معرفت) از زمين رويانيد. درخت حيات در مركز بهشت واقع است و مظهر باززايي و بازگشت به كمال آغازين است. درحاليكه درخت معرفت مظهر شفافيت، خير و شر است و در بعضي از سنت‌ها تداعي كننده انسان نخستين و هبوط اوست. ميوه درخت زندگي باعث جاودانگي مي‌شد.
درخت زندگي يا همان درخت حيات در ايران به گياه مقدس و در نزد مسيحيان به درخت فرزانگي تبديل شده است.
در فرهنگ بودايي هم به واژه درخت تنوير مي‌رسيم كه بودا زير آن به اشراق رسيد و درخت نماد بيداري بزرگ است كه ريشه‌هايش به ژرفاي سخت فرو مي‌روند. در فرهنگ اسلامي از درخت طوبا صحبت شده است و درختان انجير و زيتون هم مقدس و مورد احترام هستند. از آنجاكه ريشه‌هاي درخت در زمين هستند و شاخ و برگهايش در آسمان شكل مي‌گيرند نماد صعود از زمين است و بالا رفتن از درخت نماد گذار از سطح زمين به سطح بعدي و صعود به سمت ايزدان و آسمان است. درخت نماد باروري دانش و خرد هم هست.
بيشه مقدس يك واژه اساطيري است كه از تقدس خاصي در دنياي باستان برخوردار است. اسطوره شناسان از تخت‌جمشيد با عنوان بيشه‌مقدس ياد كرده‌اند. تعداد ستون‌هاي تخت‌جمشيد برابر با تعداد درختان بيشه‌مقدس، 550 بوده‌است.
از آنجاكه در نقش برجسته‌هاي تخت جمشيد، نقش درختان بسياري را مي‌بينيم و هم اين‌كه ستون‌هاي بلند تخت‌جمشيد گاهي به عنوان نماد درخت درنظر گرفته شده‌اند، گاهي از مجموعه تخت‌جمشيد به عنوان باغ سنگي يادشده است. بنابراين به اين نوع باغ و درختان آن اشاره مي كنيم.
درخت
وقتي كه از درخت صحبت به ميان مي‌آيد به واژه‌هايي همچون درخت زندگي، درخت بيداري، درخت معرفت، درخت كيهاني، درخت واژگون و... برمي‌خوريم. آشنايي بشر با درخت به داستان پيدايش برمي‌گردد؛ جاييكه سخن از درخت ممنوعه و ميوه ممنوعه است. منظورمان همان درختي است كه در باغ عدن وجود داشت. درخت‌ها از دير زمان در نزد انسان گرامي بوده‌اند. انسان بدوي اعصاركهن و انسان بدوي عصرحاضر گمان مي‌كرده است و مي‌كند كه درختان نيز مانند جانوران و مردم داراي روان‌اند.
از دورترين ايام، تصوير مثالي درخت به مثابه آيينه تمام نماي انسان و ژرف‌ترين خواسته‌هاي اوست بنابراين درخت در بستر اساطير، دين‌ها، هنرها و ادبيات تمدنهاي گوناگون شكل گرفت.
درخت هميشه سبز مظهر زندگي ابدي است. درخت برگ ريز، نمايانگر دنياست كه درحال تجديد حيات و باززايي مداوم از مرگ به زندگي مي‌رسد.
درخت كيهانی[b]
اغلب در قله كوهستاني يا در راس ستوني قرار دارد. گاهي به اين صورت تصوير شده است كه شاخه‌هايش تقسيم مي‌شوند و به هم اتصال مي‌يابند يا اين‌كه دو تنه و يك ريشه دارد و شاخه‌هايش به هم متصلند، كه مفهوم از وحدت به كثرت رسيدن و دوباره به وحدت بازگشتن را تداعي مي‌كند و اتحاد آسمان و زمين را نشان مي‌دهد.
درخت حيات و درخت معرفت
درختاني هستند كه در بهشت جاي دارند. درخت حيات معمولا در ميان(بز وحشي، شير، شيردال... ) قرار دارد كه نگاهبانش به شمار مي‌روند. در كتاب آفرينش، فصل اول(پيدايش جهان و انسان) آمده است كه خداوند در باغ عدن يا بهشت روي زمين درميان همه گونه درخت خوش‌نما، دو درخت بهشتي(درخت حيات و درخت معرفت) از زمين رويانيد. درخت حيات در مركز بهشت واقع است و مظهر باززايي و بازگشت به كمال آغازين است. درحاليكه درخت معرفت مظهر شفافيت، خير و شر است و در بعضي از سنت‌ها تداعي كننده انسان نخستين و هبوط اوست. ميوه درخت زندگي باعث جاودانگي مي‌شد.
درخت زندگي يا همان درخت حيات در ايران به گياه مقدس و در نزد مسيحيان به درخت فرزانگي تبديل شده است.
در فرهنگ بودايي هم به واژه درخت تنوير مي‌رسيم كه بودا زير آن به اشراق رسيد و درخت نماد بيداري بزرگ است كه ريشه‌هايش به ژرفاي سخت فرو مي‌روند. در فرهنگ اسلامي از درخت طوبا صحبت شده است و درختان انجير و زيتون هم مقدس و مورد احترام هستند. از آنجاكه ريشه‌هاي درخت در زمين هستند و شاخ و برگهايش در آسمان شكل مي‌گيرند نماد صعود از زمين است و بالا رفتن از درخت نماد گذار از سطح زمين به سطح بعدي و صعود به سمت ايزدان و آسمان است. درخت نماد باروري دانش و خرد هم هست.
![[-]](http://www.flashkhor.com/forum/images/collapse.gif "[-]")
