بازی آنلاین
آپلود عکس
شروع جنگ ایران و عراق، اسرائیل با انگیزه اتحاد دو کشور غیر عرب برای پیروزی در مقابل اعراب، رهبری کمک به ایران را در جنگ با عراق به دست گرفت. ایران و اسرائیل روابط غیر رسمی، راهبردی محدود ولی مخفیانه‌ای با یکدیگر داشتند. نظام جمهوری اسلامی ایران وجود چنین روابطی را همواره تکذیب کرده‌است. هدف اسرائیل از این روابط، حمایت از نظام جمهوری اسلامی ایران نبود، بلکه کمک به ایران در مقابله با رژیم صدام (دشمن مشترک ایران و اسرائیل) جهت ایجاد توازن در جنگ ایران و عراق بود.به عبارت بهتر اسرائیل افزایش قدرت ایران را خطرناک می‌پنداشت امّا ایجاد یک ائتلاف عربی در برابر ایران را خطرناکتر میدانست. از نظر دولت مناخم بگین عراق بعد از مصر قدرتمندترین دشمن اسرائیل بود. از طرف دیگر اسرائیل با سقوط صدام مخالفتی نداشت.فروش تسلیحات به ایران
بگفتهٔ سفیر آمریکا در تل آویو در گزارشی به وزارت امور خارجه آمریکا، در مدت جنگ ایران و عراق، اسرائیل بارها از ایران درخواستهایی برای خرید اسلحه دریافت کرد. اسرائیل بسیاری از این درخواست‌ها را پاسخ گفت و به ایران تسلیحات فروخت. یکی از مدارکی که این موضوع را تایید کند ادعای یک اسرائیلی به نام «ناهوم مانبار» است که گفته‌است که در طول جنگ ایران و عراق، اسلحه‌هایی را از طریق شرکت‌هایی لهستانی، به کشور ایران فروخته‌است. او بعدها به جرم فروش این تجهیزات به ایران توسط دولت اسرائیل در دادگاه مجرم و محکوم شناخته گردید.
مدارک و شواهدی بدست آمده حاکی از آن است که فروش این تسلیحات به ایران با موافقت و تایید آمریکاییها همراه بوده‌است. به عنوان مثال تنها در یک مورد الکساندر هیگ، نخستین وزیر امور خارجه آمریکا در دولت رونالد ریگان، اجازه فروش قطعات مجزای جنگنده را به دولت اسرائیل ابلاغ کرد. از شروع جنگ تا پایان عملیات بیت‌المقدس، اسرائیل ۲۷ میلیون دلار تجهیزات نظامی به ایران فروخته‌است. دین فیشر، سخنگوی وزارت امور خارجه آمریکا این خبر را تایید کرد و تاکید کرد که اسرائیل باید در جنگ بی‌طرفی را رعایت کند. او اذعان کرد که دولت متبوعش بارها اعتراض خود را به آریل شارون، وزیر دفاع اسرائیل ابلاغ کرده‌است. برخی منابع میزان فروش تسلیحاتی اسرائیل به ایران را تا ۲٫۵ میلیارد دلار نیز تخمین زده‌اند. برخی دیگر، تسلیحات فروخته شده به ایران توسط اسرائیل را در آن زمان سالی ۵۰۰ میلیون دلار برآورد کرده‌اند. این میزان در سال ۱۹۸۱ حدود ۱۳۶ میلیون دلار، و در سال ۱۹۸۳ حدود ۲۱ میلیون دلار برآورد شده‌است که با فروش نفت ایران به اسرائیل، و با مطلع بودن رونالد ریگان از این موضوع خریداری شد. برخی منابع حاکی از آن است که ایران پس از آغاز جنگ، تا ۸۰٪ تسلیحات مورد نیاز خود را از اسرائیل خریداری نمود.
ایران در تمام مدت جنگ و پس از آن، هرگونه خرید اسلحه و غیره از اسرائیل را البته به شدت تکذیب نمود، بطوریکه سید روح‌الله خمینی در سخنرانی ۲۴ اوت ۱۹۸۱ بشدت این اخبار را مورد انتقاد قرار داد و گفت "ما اصلاً آنها را داخل آدم حساب نمی‌کنیم" و این شایعات را ادعاهای "ضد انقلاب" خواند.با این حال ارسال سلاح از اسرائیل به ایران در ماجرای مک فارلین به تأیید مقامات ایرانی رسیده‌است. هاشمی رفسنجانی فرمانده وقت شورای عالی دفاع این را تأیید کرده که بخش از سلاح‌های دریافتی ایران در ماجرای مک‌فارلین از اسرائیل می‌آمده‌اما مدعی بی‌اطلاعی مقامات ایرانی از این موضوع شده‌است. وی در سال ۱۳۸۵ در گفتگویی با روزنامه همشهری گفت: «... اسرائیلی‌ها دستشان در کار بود و بعدها متوجه شدیم بعضی از محموله‌ها از انبارهای آمریکا در اسرائیل می‌آمد. یک بار محموله گلوله‌های هاگ [موشک هاوک] به فرودگاه رسیده بود؛ نیروهای ما دیدند مارک اسرائیل روی آن است. همانجا نگه داشتند. گفتیم ما از اسرائیل نمی‌خواهیم و آمریکاییها باید از خودشان بدهند. بالاخره محموله دیگری آوردند و محموله اسرائیل را برگرداندند. ما آنجا با قدرت حرف می‌زدیم و آنها هم گوش می‌کردند.» به‌گفتهٔ حسین شیخ‌الاسلام، قائم‌مقام وزارت امور خارجه، ایران در قالب مذاکرات مک‌فارلین از منابع تسلیحاتی آمریکا در اسرائیل موشک‌های تاو و هاوک دریافت کرد که فتح فاو بدون آنها ناممکن بود.
در ماه مهٔ ۱۹۸۲، آریل شارون در مصاحبه‌ای با شبکه ان بی سی آمریکا اعتراف به فروش اسلحه به ایران کرد و گفت:
دلیل فروش اسلحه به ایران برای ما این است که پنجره کوچکی را برای احتمال برقراری روابط دوستانه میان دو کشور را برای آینده باز گذاشته باشیم.
شارون، شیمون پرز، و بسیاری دیگر از دولتمردان اسرائیلی، این سیاست را زاده دکترین پیرامون می‌دانستند.
برخی تسلیحات فروخته شده به ایران در این مدت عبارت بودند از:
۲۰۰۸ عدد موشک تاو که در ماجرای مک‌فارلین دریافت شد.
۲۶۰ موشک هاوک در ماجرای مک‌فارلین
۲۵۰ قطعه یدک تایر فانتوم اف-۴
۳۶۰ تن قطعات و مهمات تانک ام-۶۰
قطعات یدکی اف-۱۴ در مارس و آوریل ۱۹۸۱ و تعدادی موشک زمین به زمین لانس و ادوات توپخانه‌ای به ارزش ۱۳۵ میلیون دلار در سال ۱۹۸۳
۳۰۰ موشک ایم-۹ سایدوایندر در ماجرای مک‌فارلین
و بیش از ۴۰۰۰ موشک از انواع دیگر
گزارشهای دیگری نیز از فروش تسلیحات اسرائیل به ایران چه در مدت جنگ و چه بعد از آن نیز منتشر شدند. اسرائیل از طریق بنادر مختلفی نظیر هامبورگ، بانکوک، نتانیا، آمستردام و یکی از بنادر بلژیک، کشتیهای حاوی محموله‌های نظامی نظیر قطعات یدکی هواپیما، تانک و نفربر را برای ایران ارسال می‌کرد.
همکاری برای انهدام رآکتور هسته‌ای اوسیراک عراق
در اواخر دههٔ ۱۹۷۰ عراق یک رآکتور هسته‌ای کلاس «ازیریس» را از فرانسه خریداری کرد. اطلاعات نظامی اسرائیل اینگونه تصور نمود که این کار با هدف تولید پلوتونیوم برای پیشبرد برنامهٔ سلاح‌های هسته‌ای عراق بوده‌است. همچنین اطلاعات نظامی اسرائیل تابستان سال ۱۹۸۱ را آخرین فرصت برای نابودی رآکتورها پیش از بارگیری سوخت هسته‌ای تعیین کرده بود.اسرائیل طی عملیات اپرا تاسیسات اتمی عراق را در سال ۱۹۸۱ پیش از دریافت سوخت هسته‌ای از شوروی منهدم ساخت.
اسرائیل در این عملیات از نقشه و اطلاعاتی بهره برد که توسط ایران به آنها داده شده بود. بگفته آری بن اناشه (به انگلیسی: Ari Ben-Menashe) مقامات اسرائیلی و فرستاده خمینی یک ماه قبل از این عملیات در پاریس جهت تبادل اطلاعات محرمانه با یکدیگر دیدار کردند که در آن حتی موافقت شد که در صورت بروز مشکل فنی در حین اجرای این عملیات، بمب افکن‌های اسرائیلی بطور مخفیانه در پایگاهی در تبریز فرود اضطراری آیند.
بگفتهٔ سفیر آمریکا در تل آویو در گزارشی به وزارت امور خارجه آمریکا، در مدت جنگ ایران و عراق، اسرائیل بارها از ایران درخواستهایی برای خرید اسلحه دریافت کرد. اسرائیل بسیاری از این درخواست‌ها را پاسخ گفت و به ایران تسلیحات فروخت. یکی از مدارکی که این موضوع را تایید کند ادعای یک اسرائیلی به نام «ناهوم مانبار» است که گفته‌است که در طول جنگ ایران و عراق، اسلحه‌هایی را از طریق شرکت‌هایی لهستانی، به کشور ایران فروخته‌است. او بعدها به جرم فروش این تجهیزات به ایران توسط دولت اسرائیل در دادگاه مجرم و محکوم شناخته گردید.
مدارک و شواهدی بدست آمده حاکی از آن است که فروش این تسلیحات به ایران با موافقت و تایید آمریکاییها همراه بوده‌است. به عنوان مثال تنها در یک مورد الکساندر هیگ، نخستین وزیر امور خارجه آمریکا در دولت رونالد ریگان، اجازه فروش قطعات مجزای جنگنده را به دولت اسرائیل ابلاغ کرد. از شروع جنگ تا پایان عملیات بیت‌المقدس، اسرائیل ۲۷ میلیون دلار تجهیزات نظامی به ایران فروخته‌است. دین فیشر، سخنگوی وزارت امور خارجه آمریکا این خبر را تایید کرد و تاکید کرد که اسرائیل باید در جنگ بی‌طرفی را رعایت کند. او اذعان کرد که دولت متبوعش بارها اعتراض خود را به آریل شارون، وزیر دفاع اسرائیل ابلاغ کرده‌است. برخی منابع میزان فروش تسلیحاتی اسرائیل به ایران را تا ۲٫۵ میلیارد دلار نیز تخمین زده‌اند. برخی دیگر، تسلیحات فروخته شده به ایران توسط اسرائیل را در آن زمان سالی ۵۰۰ میلیون دلار برآورد کرده‌اند. این میزان در سال ۱۹۸۱ حدود ۱۳۶ میلیون دلار، و در سال ۱۹۸۳ حدود ۲۱ میلیون دلار برآورد شده‌است که با فروش نفت ایران به اسرائیل، و با مطلع بودن رونالد ریگان از این موضوع خریداری شد. برخی منابع حاکی از آن است که ایران پس از آغاز جنگ، تا ۸۰٪ تسلیحات مورد نیاز خود را از اسرائیل خریداری نمود.
ایران در تمام مدت جنگ و پس از آن، هرگونه خرید اسلحه و غیره از اسرائیل را البته به شدت تکذیب نمود، بطوریکه سید روح‌الله خمینی در سخنرانی ۲۴ اوت ۱۹۸۱ بشدت این اخبار را مورد انتقاد قرار داد و گفت "ما اصلاً آنها را داخل آدم حساب نمی‌کنیم" و این شایعات را ادعاهای "ضد انقلاب" خواند.با این حال ارسال سلاح از اسرائیل به ایران در ماجرای مک فارلین به تأیید مقامات ایرانی رسیده‌است. هاشمی رفسنجانی فرمانده وقت شورای عالی دفاع این را تأیید کرده که بخش از سلاح‌های دریافتی ایران در ماجرای مک‌فارلین از اسرائیل می‌آمده‌اما مدعی بی‌اطلاعی مقامات ایرانی از این موضوع شده‌است. وی در سال ۱۳۸۵ در گفتگویی با روزنامه همشهری گفت: «... اسرائیلی‌ها دستشان در کار بود و بعدها متوجه شدیم بعضی از محموله‌ها از انبارهای آمریکا در اسرائیل می‌آمد. یک بار محموله گلوله‌های هاگ [موشک هاوک] به فرودگاه رسیده بود؛ نیروهای ما دیدند مارک اسرائیل روی آن است. همانجا نگه داشتند. گفتیم ما از اسرائیل نمی‌خواهیم و آمریکاییها باید از خودشان بدهند. بالاخره محموله دیگری آوردند و محموله اسرائیل را برگرداندند. ما آنجا با قدرت حرف می‌زدیم و آنها هم گوش می‌کردند.» به‌گفتهٔ حسین شیخ‌الاسلام، قائم‌مقام وزارت امور خارجه، ایران در قالب مذاکرات مک‌فارلین از منابع تسلیحاتی آمریکا در اسرائیل موشک‌های تاو و هاوک دریافت کرد که فتح فاو بدون آنها ناممکن بود.
در ماه مهٔ ۱۹۸۲، آریل شارون در مصاحبه‌ای با شبکه ان بی سی آمریکا اعتراف به فروش اسلحه به ایران کرد و گفت:
دلیل فروش اسلحه به ایران برای ما این است که پنجره کوچکی را برای احتمال برقراری روابط دوستانه میان دو کشور را برای آینده باز گذاشته باشیم.
شارون، شیمون پرز، و بسیاری دیگر از دولتمردان اسرائیلی، این سیاست را زاده دکترین پیرامون می‌دانستند.
برخی تسلیحات فروخته شده به ایران در این مدت عبارت بودند از:
۲۰۰۸ عدد موشک تاو که در ماجرای مک‌فارلین دریافت شد.
۲۶۰ موشک هاوک در ماجرای مک‌فارلین
۲۵۰ قطعه یدک تایر فانتوم اف-۴
۳۶۰ تن قطعات و مهمات تانک ام-۶۰
قطعات یدکی اف-۱۴ در مارس و آوریل ۱۹۸۱ و تعدادی موشک زمین به زمین لانس و ادوات توپخانه‌ای به ارزش ۱۳۵ میلیون دلار در سال ۱۹۸۳
۳۰۰ موشک ایم-۹ سایدوایندر در ماجرای مک‌فارلین
و بیش از ۴۰۰۰ موشک از انواع دیگر
گزارشهای دیگری نیز از فروش تسلیحات اسرائیل به ایران چه در مدت جنگ و چه بعد از آن نیز منتشر شدند. اسرائیل از طریق بنادر مختلفی نظیر هامبورگ، بانکوک، نتانیا، آمستردام و یکی از بنادر بلژیک، کشتیهای حاوی محموله‌های نظامی نظیر قطعات یدکی هواپیما، تانک و نفربر را برای ایران ارسال می‌کرد.
همکاری برای انهدام رآکتور هسته‌ای اوسیراک عراق
در اواخر دههٔ ۱۹۷۰ عراق یک رآکتور هسته‌ای کلاس «ازیریس» را از فرانسه خریداری کرد. اطلاعات نظامی اسرائیل اینگونه تصور نمود که این کار با هدف تولید پلوتونیوم برای پیشبرد برنامهٔ سلاح‌های هسته‌ای عراق بوده‌است. همچنین اطلاعات نظامی اسرائیل تابستان سال ۱۹۸۱ را آخرین فرصت برای نابودی رآکتورها پیش از بارگیری سوخت هسته‌ای تعیین کرده بود.اسرائیل طی عملیات اپرا تاسیسات اتمی عراق را در سال ۱۹۸۱ پیش از دریافت سوخت هسته‌ای از شوروی منهدم ساخت.
اسرائیل در این عملیات از نقشه و اطلاعاتی بهره برد که توسط ایران به آنها داده شده بود. بگفته آری بن اناشه (به انگلیسی: Ari Ben-Menashe) مقامات اسرائیلی و فرستاده خمینی یک ماه قبل از این عملیات در پاریس جهت تبادل اطلاعات محرمانه با یکدیگر دیدار کردند که در آن حتی موافقت شد که در صورت بروز مشکل فنی در حین اجرای این عملیات، بمب افکن‌های اسرائیلی بطور مخفیانه در پایگاهی در تبریز فرود اضطراری آیند.
![[-]](http://www.flashkhor.com/forum/images/collapse.gif "[-]")
