نقد و بررسی بازی Deadpool

[Wanton]

یک مزدور وراج و شوخ طبع و پرحرف. این تمام چیزی است که از کاراکتری به نام Deadpool باید انتظار داشته باشید. بعد از معرفی ساخت عنوانی بر پایه کاراکتر Deadpool از دنیای سوپرقهرمانان Marvel طرفدران این کاراکتر به قدری خوشحال شدند که این خوشحالی به کسانی که حتی تا کنون نامی از Deadpool نشنیده بودند هم منتقل شد و خیلی‌ها منتظر بودند تا ببنید استودیوی خوش نام High Moon که قبلا عنوان تحسین برانگیز Darkwatch را برای کنسول PS2 ساخته بود چه در آتسین دارد. بعد از تبلیغات فراوان توسط Activision که گوشه‌ای از آن‌ها ورود کاراکتر Deadpool در کنفرانس خبری نمایشگاه Comic Con بود، بالاخره این بازی نیز منتشر شد و حالا باید ببینیم ارزش این همه شوق و هیجان را داشته یا نه. 

داستان از جایی آغاز می‌شود که کاراکتر ما روی مبل راحتی خود لم داده و برای هیچ کاری حوصله ندارد، که ناگهان فکر اینکه یک بازی کامپیوتری از شخصیت خود داشته باشد به ذهنش خطور می‌کند. اینجا استودیوی High Moon وارد عمل می‌شود و با درخواستی تلفنی، ساخت این بازی رو به عهده می‌گیرد و حتی فیلم نامه بازی را نیز برای Deadpool می‌فرستد. از آنجایی که از "ددپول" انتظار می‌رود، فیلم نامه مستقیما وارد سطل زباله می‌شود و خودش را به دل داستان می‌زد تا بازی کامپیوتری خود را با روش خودش پیش ببرد! طنز‌های بسیاری تا پایان بازی از طرف "ددپول" مشاهده خواهید کرد که به جرأت خنده را بر لبهایتان میهمان خواهد کرد.

نوع این طنز‌ها به طرز جالبی زیبا و جدید هستند و تاکنون در هیچ عنوانی ندیده اید. البته ناگفته نماند که این طنز‌ها مایه‌های فحش و حرف‌های رکیک بالای 18 سال هم دارند که برای قشر زیر درجه سنی M توصیه نمی شود! از اتمام بودجه استودیو برای ساخت گیم، به علت خرابکاری‌های "ددپول" گرفته تا صحبت هایی که "ددپول" با گیمری که در حال انجام بازی است انجام می‌دهد، همگی لحظات شادی را برایتان رقم خواهند زد. نوع طنز‌ها در این عنوان تقریبا بی شمار و البته ناب هستند و با توضیح در چند سطر نمی توان تمامی آن‌ها را مثال زد و باید خودتان آن‌ها را تجربه کنید؛ اما کلیت امر این است که شخصیت پردازی "ددپول" چه برای طرفداران و چه برای کسانی که می‌خواهند او را بشناسند قابل قبول بوده و چیزی کمتر از این هم از اون انتظار نمی رفت. داستان گیمی هم که "ددپول" خود را درگیر می‌کند بسیار ساده است و طبق معمول یک سوپر هیرو به دنبال از بین بردن یکی از آدم بد‌های داستان است که البته در این راه با ولورین (که "ددپول" با او مشکل شخصی دارد!) و چندی دیگر از کاراکتر‌های X-Men ملاقات خواهید کرد.

از این مسائل که بگذریم به گیم‌پلی بازی می‌رسیم که بخش اساسی هر عنوان را تشکیل می‌دهد. در سال‌های اخیر عناوینی چون The Amazing Spider Man و X-Men Origins Wolverine داشتیم که در سبک خود نسبت به دیگر عناوین سوپر هیرویی بهتر عمل کرده و حتی میانگین‌های نسبتا خوبی را نیز از منتقدین ازآن خود کردند. به نوعی می‌توان گفت دو عنوان ذکر شده، تا حدودی بازی‌های رایانه‌ای بر اساس سوپر هیرو‌ها را با گیم‌پلی خوب خودشان چند پله بالاتر بردند. حال باید ببینیم که "ددپول" هم توانسته این کار را انجام دهد یا خیر. بطور کلی در نگاه اول و البته تا پایان!، گیم‌پلی بازی ساده است و چالش خاصی را برای بازیکن ایجاد نمی کند. با توجه به قابلیت‌ها و سلاح‌ها و آپگرید هایی که استودیو High Moon برای "ددپول" در نظر گرفته متوجه خواهید شد که آن‌ها تمام تلاش خود را برای ایجاد یک گیم‌پلی متنوع انجام داده اند اما نتیجه کار چیزی که می‌خواستند نشده و با یک گیم‌پلی بسیار ساده و بدون چالش روبرو هستیم. در کل کاراکتر ما سه نوع سلاح سرد متشکل از شمشیر، خنجر‌های کوچک و چکش‌های بزرگ و به اصطلاح Hammer را داراست که هر یک از این سلاح‌ها دارای لیست بلند بالایی از آپگرید‌ها هستند که تاثیرات بسزایی را در روند و سهولت بازی دارند.

در کنار سلاح‌های سرد چهار نوع سلاح گرم نیز در اختیار شما قرار می‌گیرد که به سبک عناوینی همچون Devil May Cry می‌توانید در میان نبرد ها، آن‌ها را با سلاح‌های سرد مخلوط کنید تا "ددپول" کمبو‌های کشنده تری را برایتان به نمایش بگذارد. بازی تا حدودی روند سبک HnS را در پیش می‌گیرد که در این راستا خشونت بالای بازی نیز چاشنی آن می‌شود تا لذت منفجر شدن سر و دست دشمنان را در کنار طنز خود، به شما هدیه دهد! همانطور که بالاتر توضیح دادیم گیم‌پلی بسیار ساده است و هیچ چالش خاصی را برایتان رقم نخواهد زد. فقط کافیست با رسیدن به دشمنان، شروع به زد دکمه‌ها بکنید و در مواقع حساس جاخالی دهید. تقریبا تمامی دشمنان بازی و حتی باس فایت‌ها با این روش از بین خواهند رفت و مشکل خاصی از نظر استراتژیک برای مبارزه با آن‌ها نخواهید داشت. خالی از لطف نیست که اشاره‌ای هم به نارنجک‌ها و مین‌ها داشته باشیم که البته فقط در درجات سختی بالاتر به یادتان خواهد افتاد. به طور کلی با گیم‌پلی‌ای به اصطلاح Old School گونه طرف هستیم که در بتن سادگی سعی دارد لحظات خوبی را برایتان رقم بزند. روند سختی بازی هم از مسائلی است که می‌توان توضیح کوتاهی نیز در رابطه با آن داشت؛ روند بازی رفته رفته به طرز غیر قابل باوری دشوار خواهد شد و گاها اعصاب پولادین برای مقابله با این موقعیت‌ها به دردتان خواهد خورد. شاید در درجه سختی پایین زیاد با این مشکل مواجه نشوید اما بر روی درجات سختی بالاتر، با رسیدن به مراحل پایانی، سختی این بازی به قدری افزایش می‌یابد که توان نفس کشیدن هم نخواهید داشت و تا حدودی ادامه آن برایتان غیرقابل باور خواهد شد!

گرافیک این عنوان اصلا در حد و اندازه‌های عناوین کنونی و حتی عناوین هم سبک نیست و خاطره بازی‌های قدیمی و اوایل نسل را برایتان تداعی خواهد کرد. بافت‌های ساده و انیمیشن‌های قدیمی که در بسیاری از عناوین گذشته و نسل‌های قبل همانند آن‌ها را دیده اید، تشکیل دهنده گرافیک کلی این بازی هستند که دست و بالمان را برای توضیح بیشتر بسته اند. لول دیزاین بطور کلی بسیار ساده و بدون جزئیات است و هیچ چیزی که در ذهن شما باقی بماند و چشمانتان را به خود مجذوب کن، در خود ندارد.

صدا گذاری نیز راه گرافیک را در پیش می‌گیرد و بر سادگی المان‌های این عنوان می‌افزاید. شاید تنها نکته قوت در این بخش، صداپیشگی کاراکتر "ددپول" باشد که ظاهرا توسط سه نفر اجرا شده است. شاید برایتان جای سوال باشد که چرا سه نفر برای یک کاراکتر صداپیشگی کرده اند؟ داستان از این قرار است که با توجه به شخصیتی که "دد پول" دارد و تا حدودی بالاتر برایتان توضیح دادیم، ایشان با دو نفر بصورت همزمان که هر دو نیز خود او هستند در حال بحث و مجادله و تبادل نظر است! یکی از این خود ها، "ددپول" منطقی و متشخص است و دیگری گیج و بی عقل؛ خود "ددپول" هم آمیخته‌ای از این دو شخص خیالی است که دائما با آنها در حال صحبت است. پس به یاد داشته باشید در هنگام تجربه این بازی، با دقت به دایالوگ هایی که بین این سه نفر رد و بدل می‌شوند گوش فرا دهید! 

جمع‌بندی و پیشنهاد این عنوان برای خوانندگان گرامی، برای شخص بنده کاری دشوار است و نمی توانم بصورت قطعی، پیشنهادی برای خرید یا نخریدن آن به شما بدهم. بگذارید ساده تر بگویم؛ اگر عاشق کاراکتر "ددپول" هستید و از طنز‌های او لذت می‌برید و یا می‌خواهید او را بشناسید، باید چشمتان را بر روی گیم‌پلی این بازی ببندید و انتظار زیادی از آن نداشته باشید. اما اگر در کنار این موارد گیم‌پلی بخش مهمی از انتخاب شما را شامل می‌شود، باید بگویم گیم‌پلی این عنوان نمی تواند شما را، حداقل به اندازه عناوینی چون Wolverine، ارضا کند.