تکنولوژی های باستان و فرازمینی ها (قسمت سوم)
آیا تمدنهای باستانی در روی زمین به تکنولوژی دسترسی داشته‌اند؟ البته به نظر میرسد که به هر حال، یک اتفاقاتی افتاده.
در بزرگترین بناهای ساختمانی و معادن امروزی ماشینهای عظیم حفاری مشغول کندن و بریدن و حمل سنگ هستند. این ساخته‌های دست بشر، سازنده‌های خود را جا میگذارند و کار هزاران انسان را با تکنولوژی هیدرولیک مدرن، به انجام میرسانند. بدون چنین تجهیزاتی، ساختمان‌سازها هرگز نمیتوانستند آسمانخراشهای مدرن بسازند. همانطور که هزاران سال پیش نیز، تمدنهای کهن وقتی بناها و معابد خود را با سنگهای عظیم بنا میکردند، همین کار را انجام میدادند. این بلوکهای عظیم با وزن یک صد تن حتی برای مهندسان امروزی نیز زورآزمایی بزرگیست. هزاران سال پیش نیزمردم، آنها را از صخره‌های یکپارچه بریده‌اند. مایلها حملشان کرده‌اند و سپس آنها را بلند کرده و دقیق در جای خود گذاشته‌اند. اما چگونه؟ آیا این بلوکهای سنگی عظیم را با چکش کنده‌اند؟ با اسکنه تراشیده‌اند؟ و با سیمهای مسی کشیده‌اند؟ همانطور که اکثر باستانشانان به آن معتقدند؟! آیا آنها میتوانسته‌اند این قطعات را برداشته و حمل کرده باشند بدون اینکه از هیچ سیستم کششی و یا چرخ استفاده کرده باشند؟ یا اینکه تمدنهای باستانی تکنولوژی پیشرفته‌ای در اختیار داشته‌اند که از آن زمان مفقود شده و از چشم علم پنهان مانده است؟
ادامه مطلب بروید
Robert Bauval
در «جیزه» شما تنها هرمها را ندارید. منشاء هرمها به جایی ختم میشود که مصرشناسان به آن میگویند «دره معابد». احتیاجی به یک مهندس راکت نیست تا وقتیکه به آنجا میرسید دریابید که یک چیزی اینجا جور در نمی‌آید. در حالیکه «اهرام» با بلوکهایی به وزن دو تا سه تُن ساخته شدهاند، این معابد که کمی با اهرام قابل مقایسه هستند، متشکل از بلوکهایی به وزن یکصد تن و برخی حتی دویست تُن هستند. اجازه بدهید به شما بگویم که یکصد تن بلوک یعنی چه. اگر شما یکصد ماشین سواری را بردارید و به هم پرس کنید، یکی از این بلوکها ایجاد میشود. اولا چگونگی حمل این بلوکها را که ندیده بگیریم، مطلب این است که چرا آنها خواسته‌اند از بلوکهای یکصد تنی استفاده کنند؟ این اصلا با عقل جور نیست.
David Childress
هیچ دلیلی برای آنها نمیتوانسته وجود داشته باشد که بخواهند بلوکهای گرانیتی را در سایز تریلی بسازند. این مثل این است که بگوییم: بسیار خوب بیایید کاری انجام دهیم؛ اما کاری کنیم که تا آنجا که ممکن است سخت باشد.
Giorgio A. Tsoukalos
دلیل قانع شدن من در باره به کار رفتن تکنولوژی پیشرفته در ساخت این صخره‌ها این است که اگر ما امروز به یک معدن سنگ برویم و به سایز ماشین‌آلاتی که به منظور مشابهی به کار میروند، نگاهی بیندازیم میبینیم که این ماشینها بسیار عظیم‌الجثه هستند.
باورمندان به تئوری «غریبه‌های فضایی»، معتقد به این نیستند که فضاییها این بناهای حیرت‌آور را ساخته‌اند، بلکه معتقدند که آنها نوعی ابزار تکنیکی که قابل استفاده باشد را در اختیار پیشینیان ما نهاده‌اند. مهندس متخصص، «کریس دان» دهها سال را به مطالعه ابزار به کار رفته توسط مصریهای باستان پرداخته است.
Christopher Dunn
ما بطور عمومی توسط مصرشناسان به این باور رسیده‌ایم که مصریان باستان ابزاری ساده داشته‌اند. هر روز سر کار میرفته‌اند و از توپهای سنگی و اسکنه‌های مسی یا تیوبهای مسی استفاده میکردند و با سمباده در دایورایت و گرانیت، سختترین سنگهای زمین، سوراخ ایجاد میکرده‌اند. و آنچه که من در طی سالها جمع‌آوری کرده‌ام، اطلاعاتیست که در واقع در تضاد با تصور ابزار ساده است.
در مصر، «دان» توانست مکانهایی باستانی را برای اولین بار مورد مطالعه قرار دهد. آنچه که او به آن دست یافت هم یک انقلاب بود و هم جنجال برانگیز.
Christopher Dunn
اگر شما نگاهی به فلات «جیزه» و سنگهایی بیندازید که در واقع در «هرم بزرگ» و «هرم کَفرع» و «مِنکارا»جای گرفتهاند، میبینید که دو و نیم میلیون بلوک سنگی تنها در «هرم بزرگ» به کار رفته. آنها باید روش موثری برای بریدن سنگها میداشته‌اند تا بتوانند آنها را به اندازه ببرند و در جای خود بگذارند. باید کسی بوده باشد که آنجا بایستد و بگوید: بسیار خوب! من حالا یک بلوک به این سایز لازم دارم و دیگران این بلوک را در چنان سایزی فورا به او رسانده باشند.
در حال جستجو پیرامون چندین مایل اطراف «جیزه» در «ابو رواش»، «دان» از روی بریدگی عمیقی در یک بلوک گرانیت با یک رد پا مواجه شد.
Christopher Dunn
وقتی من برای اولین بار دیدمش، اصلا نمیتوانستم بفهمم که به چه کاری می‌آید. تنها بعد از روزهای متوالی چیدمانهای متعدد و گاهی بیدار شدن ساعت 3 صبح، خاراندن سر و فکر کردن به این که: آخر اینها چگونه آن را بریده‌اند؟ بالاخره دریافتم که تنها راهی که آنها در واقع میتوانسته‌اند آن را ببرند، اره‌ای بوده که 35 فوت ضخامت داشته باشد.
ایده اینکه مصریان باستان از اره‌ای غول‌پیکر استفاده کرده باشند، مقاومت اغلب باستانشناسان را بیشتر برانگیخت. اما «دان» قانع شده بود.
Christopher Dunn
به عنوان یک مهندس قدیمی، من به دنبال علامتهای ابزاری هستم. هر جا بروم به دنبال همانها میگردم و البته متهم به این اصطلاح هستم که وقتی به قصد جستجوی چیزی بروی، احتمالا آن را می‌یابی. چرا که به موضوع از فیلترهای به خصوصی نگاه میکنی. این را قبول دارم، موافقم. اما سوال این است که چرا باید این علامت وجود داشته باشد؟ رد ماشین کاملا در اینجا برای من واضح است. اما در آن زمان هیچ ماشینی وجود نداشته. خوب من چه کنم؟ من تنها به دنبال رد به جا مانده از ماشین‌آلات هستم و آنها همه جا هستند. روی مجسمه‌ها میتوانید پیدایشان کنید. میتوانید آنها را منحصراً در موزه «لاکزار» بیابید، به نظر میرسد که نوعی نشانه‌گذاری در کنار نشیمنگاه «آمون» در محل برخورد با نیمکت وجود دارد که یک بریدگی هم در زیر آن دیده میشود. یک لغزش ابزار. بنابراین باید ابزاری بوده باشد که اینهمه کار آمد بوده است.
«دان» همچنین بر این باور است که گود شدگیهای بزرگ روی زمین در «جیزه» چنانکه اغلب باستانشناسان به آن معتقدند جایگاه «قایق» نیست بلکه جای استقرار «ارّه» 35 فوتی است.
Christopher Dunn
به فکر من رسیده بود که آنها در واقع جایگاه اره هستند. اره‌ها در این جایگاهها نصب میشده‌اند و آنها بلوکها را از روی اره عبور میداده‌اند، پیش از اینکه در «هرم بزرگ» نصب شوند.
معمای دیگر این است که چگونه میلونها سنگ برداشته شده و به دقت در جای خود نهاده شدهاند.
Philip Coppens
چیزی که در ساختمانسازی مدرن قابل مشاهده است این که در ساخت یک بنای بزرگ، نیاز به این دارید که ابزاری بزرگ بسازید تا به ساخت بنای بلند شما کمک کند. این چیزیست که باستانشناسی هرگز به آن اشاره نکرده.
سه تا از بزرگترین سنگهای ساخت دست بشر در جهان در «معبد ژوپیتر» در «بعلبک» لبنان یافت شده است. هر کدام وزنی معادل 1000 تن و یا دو میلیون پاوند دارند. معدن نزدیک به این منطقه حاوی سنگهایی حتی بزرگتر از این است که به سنگهای حامله معروفند. بلوک غول پیکر مستطیل شکل، وزن غیر قابل باوری معادل 1200 تن دارد. حرکت دادن آن در دنیای امروز، نیازمند قدرت 21 جرثقیل سنگین است (تصویر مطلب).
Peter Palutikof
در صنعت ساختمانسازی اگر یک پروژه به خصوص در جایی در حال ساخت باشد، به طور اخص در منطقه‌ای کوهستانی، چگونه میتوان چنین ابزار، ماشینها و جرثقیلهایی را به آنجا حمل کرد؟ اینها بسیار سنگین هستند و واقعا غیرممکن است بتوان آنها را به محل برد.
Roger Hopkins
این سنگ، متعلق به پروژه‌ای در «پالم اسپرینگز» است. جایی که بزرگترین دستگاههای حفاری را میتوان به راحتی اجاره کرد. .آنها برای بار کردن سنگ بر روی ماشین باربری دچار مشکل بودند. این سنگ به راحتی پنج تُن یا ده هزار پاوند وزن دارد. اندازه‌ای کوچک در دنیای سنگها، اما نهایت کاری است که با ماشینهای مدرن از عهده ما بر می‌آید.
Robert Bauval
ما باید فرض کنیم مردمی که اهرام را ساخته‌اند چرخ نداشته‌اند و هیچ وسیله کششی و آهن هم در اختیار نداشته‌اند. در واقع آنها هیچ نداشته‌اند به غیر از قدرت فوق‌العاده انسانی و تکه‌های ریسمان. این گفته با شواهد جور در نمی‌آید
دیده شدن سفینه فضایی در چالوس بعد از مرزن آباد!!!هنوز صحت این عکس تایید نشده است.