چشم ھا قبلہ نما بود و ابرو قبلہ است
ھر طرف روی علی ھست ، ھمان سو قبلہ است
اول سال به مولا جگرم حال آمد
برده ام نام علی را جگرم حال آمد
رو به ایوان نجف ناد علی می خوانم
صد و ده بار به بالا جگرم حال آمد
ضربه کاری او ریشه ی مرحب را کند
تا نشستم به تماشا جگرم حال آمد
خاطراتت احد و بدر به زهرا که رسید
با علی گفتن زهرا جگرم حال آمد
منکر تو هوس آمدن جنت کرد
تا تو گفتی برو بابا جگرم حال آمد
سر در دارالمجانین حک گشته این چنین
قل ھو اللہ احد یعنی امیرالمومنین
تا که پرسیدم ز قلبم عشق چیست
در جوابم این چنین گفت و گریست
لیلی و مجنون فقط افسانه اند
عشق در دست حسین بن علیست
حس و حال همہ ثانیہ ها ریخت بهم
دلمان تنگ شد و قافیہ ها ریخت بهم
توبہ کردم کہ دگر عشق نخواهم ورزید
روضہ خوان گفت حسین توبہ ما ریخت بهم
علی در آسمان ها مست دارد
هزاران نوکر پابست دارد
مشخص میشود یکروز مردم
علی در خلق عالم دست دارد
بی کفن بود حسین ورنه وصیت میکرد
تا به روی کفنش نام حسن بنویسند
خرما بہ آن بدہ کہ ندیدہ شراب ناب
گیسو تکان مدہ ھمہ را کردہ ای خراب
آخر ھمہ باید بہ علی رو بزنند
ھم مردہ و ھم زندہ دم از او بزنند
در قبر چنان شعر بسرایم از او
تا ھر دو ملک ز شوق زانو بزنند
فردا کہ دم حیدری از کعبہ بر آید
دوران معاویہ صفت ھا بہ سر آید
این پرچم شیعہ است کہ بر قلہ ی دنیاست
ھرکس ز علی دم بزند ھموطن ماست
ما منتظر حملہ ای از سوی حجازیم
تا بین بقیع اش حرمی ناب بسازیم
شمشیر عجم منتظر رخصت جنگ است
مکہ بشود مرکز شیعہ چہ قشنگ است
یا حیدر کرار زند نقش بزودی
بر پرچم سبز عربستان سعودی