تا به حال در زندگی با مشکل یا کاری روبرو شده اید که فقط میخواستید تمام شود و هیچ علاقه و لذتی در آن نبرده اید؟
این نشان از انگیزه عاری از امید دارد.
این مشکل بسیار در جوامع بشری مخصوصاً قشر جوان دیده شده و متاسفانه در ایران این به بالاترین سطح خودش رسیده. جوانان که خودم هم از اونا هستم، فقط در تلاشند که راهی بیابند که کار رو تموم کنند و هیچ انگیزه و امیدی در اون کار ندارند و فقط در یک دور باطل گرفتار شده اند
راهکارش چیه؟؟
شاید فکر کنید که هیچی........
اما یک راه که کمی هم سخت است وجود دارد.آن هم هنر بی تفاوتی در کار است.
کار رو برای خودتون جذاب کنید. کمی سخته ولی عملیه.
تنهایی رو دوست داشته باشید اما داخلش غرق نشید.
بهترین شعری که میشه براش خوند اینه...
مثل آن چایی که می چسبد به سرما بیشتر
با همه گرمیم با دل های تنها بیشتر
درد را با جان پذیراییم و با غم ها خوشیم
قالی کرمان که باشی میخوری پا بیشتر
خودتون رو دوست داشته باشید و تو کامنت و تو پیام های خصوصی درباره این انگیزه های بدون امیدتون برام صحبت کنید. تا جایی که میتونم جواب میدم.
این نشان از انگیزه عاری از امید دارد.
این مشکل بسیار در جوامع بشری مخصوصاً قشر جوان دیده شده و متاسفانه در ایران این به بالاترین سطح خودش رسیده. جوانان که خودم هم از اونا هستم، فقط در تلاشند که راهی بیابند که کار رو تموم کنند و هیچ انگیزه و امیدی در اون کار ندارند و فقط در یک دور باطل گرفتار شده اند


راهکارش چیه؟؟
شاید فکر کنید که هیچی........
اما یک راه که کمی هم سخت است وجود دارد.آن هم هنر بی تفاوتی در کار است.
کار رو برای خودتون جذاب کنید. کمی سخته ولی عملیه.
تنهایی رو دوست داشته باشید اما داخلش غرق نشید.
بهترین شعری که میشه براش خوند اینه...
مثل آن چایی که می چسبد به سرما بیشتر
با همه گرمیم با دل های تنها بیشتر
درد را با جان پذیراییم و با غم ها خوشیم
قالی کرمان که باشی میخوری پا بیشتر
خودتون رو دوست داشته باشید و تو کامنت و تو پیام های خصوصی درباره این انگیزه های بدون امیدتون برام صحبت کنید. تا جایی که میتونم جواب میدم.