مادر(گریه کردن اجبار است!)

[love 2012]

وقتی که تو 1 ساله بودی اون(مادر)بهت غذا میداد و تورو میشست و به اصطلاح تر و خشکت میکرد.تو هم با گریه و اذیت کردن در تمام شب از اون تشکر میکردی

وقتی که تو 2 ساله بودی اون بهت یاد داد تا چه جوری راه بری تو هم این طور ازش تشکر میکردی که وقتی صدات میزد محل نمیزاشتی و فرار میکردی

وقتی که تو 3 ساله بودی اون با تمام عشق غذات رو آماده میکرد تو هم با ریختن غذا در کف اتاق ازش تشکر میکردی

وقتی که تو 4 ساله بودی اون برات مداد رنگی خرید تو هم با رنگ کردن میز و دیوار ازش تشکر کردی تا نشون بدی چقد هنرمندی!

وقتی که تو 5 ساله بودی اون لباس شیک و تمیز تنت کرد تا به تعطیلات بری تو هم با انداختن خودت توی خاک و گل ازش تشکر کردی.

وقتی که تو 6 ساله بودی اون تو رو تا مدرسه ات همراهی می کرد تو هم با فریاد زدن من نمیخوام برم ازش تشکر کردی!

وقتی که تو 7 ساله بودی اون برات وسایل بازی خرید.تو هم با پرت کردن توپ به پنجره همسایه ازش تشکر کردی!

وقتی که تو 8 ساله بودی اون برات بستنی خرید تو هم با چکوندن بستنی رو کل لباست ازش تشکر کردی...

وقتی که تو 9 ساله بودی اون هزینه ی کلاس های فوق برنامه تو رو پرداخت.تو هم بدون زحمت دادن به خودت برای یادگیری ازش تشکر کردی و بجاش فقط به جای مسخره بازی بودی

وقتی که تو 10 ساله بودی اون تمام روز رو معطل تو بودو رانندگی کرد که تو رو از تمرین به کلاس تقویتی و از اون جا به تولد دوستت ببره تو هم با بیرون پریدن از ماشین بدون اینکه پشت سرت رو نیگا کنی ازش تشکر کردی