به من فراموشی هدیه کن

[پَروا]

به من فراموشی هدیه کن

سپس سفر کن

اگر می خواهی...

[پَروا]

در غیاب آنکه دوستش داری یتیم‌ خواهی بود حتّی اگر تمام دنیا تو را در آغوش بگیرند‌.

[پَروا]

آدمی
دوام
می‌آورد،
وَرایِ
حدِ
تصور.

[پَروا]

می‌دانی بدترین قسمتش کجا بود؟
تو خوب از پسِ همه چیز بر می‌آمدی،
خوب می‌دویدی و خوب خودت را به اوج می‌رساندی و رشک‌برانگیز بودی و قدرتمند...
ولی با این‌همه؛ هنوز غمگین بودی...

[پَروا]

شاید کمی دیر بلند شوم
تا خودم را جمع و جور کنم
اما میدانم که بلند میشوم...