جمله های کوتاه عـــ ـــــ ــــاشــ ـقــــ ــــــ ـــــانـــــ ـه...!!!

[Apathetic]

ببـــیــــــن

این اسمش دلــــــه !

اگر قرار بــــــود بفهمه که فاصله یعنی چــــــــی

اگر قرار بــــــود بفهمــــه که نمیشــــه …

میشد مغــــــــز !

دلـــــه ..

نمی فهمــــــه … !

خواستم اطلاع بدم....

[Armina]

دلتنگ مباش ، من قلبم را سایه بان دلت کردم

و چشمانم را در انتظار دیدنت . . .

[نامجو021]

شکتهد شکسته میرم بانو خدانگهدار اگرچه میشکنه اون دل سبز سپیدار واسه من پنجره ارز وی مبهم بود ولی تو بنجرهداسس تمامددبگ

[aCrimoniouSs]

موندن
صبر کردن
برای کسی که دیگه نمی دونی
هست ...
نیست ...
کار بزرگیه . . . !

[♥♥ ღmehrasaღ♥♥]

وقتی داریم به یکی فکر میکنیم نیست کنارمون!

وقتی میاد کنارمون باشه

دیگه بهش فکر نمیکنیم!

آحرش نفهمیدم زمان چیو حل میکنه؟

[♥♥ ღmehrasaღ♥♥]

می گویـــــــــم : مشکل از دوست داشتن نیست مشکل از تکـــــــــرار است ! تنها دو روز در سال هست که نمیتونی هیچ کاری بکنی!

یکی دیروز و یکی فردا .

[aCrimoniouSs]

نگران دلتنگی هایم نباش

اینجا اگر سیل هم بیاید هیچ سکوتی شکسته نمی شود

و هیچ بغضی،در فریاد نمی ترکد

اینجا به ظاهر آرام است و هیچ تلاطمی رودخانه را به هم نمی ریزد

و هیچ صدایی گوش را نمی آزارد

پس

بیا و کنارم بنشین بی آنکه نگران دلتنگی هایم باشی

[♥♥ ღmehrasaღ♥♥]

وقتــــــی "رفتــــــی" تا آخــــــر "بــــــرو" . . .

وقتــــــی "مانــــــدی" تا آخــــر "بمــــان" . . .

ایــــــن تــــــن خستــــــه ســــــت !...

از نیــــــمه رفــــــتن ها.......

از نیــــــمه مانـــــدن ها.......

[frozen✘girl]

دیـــروز ، همیـــن حَـوالـــی زلـــزله ای رُخ داد ...

حـالا همـه حـالـَمــ را می پـُرسند !!!

بـی خـبـر از اینـ ـکـه

" مــَن" بـه ایـن لـرزیـدنـهـا سالهـاسـتــ کـه عـادتـــ کـَرده امـــ

به لـرزشـهای شـَدیدِ شـانه هایـَمــــ

وتـَـرَکــ ــهای عمــیــقِ قــلــبــمـــ...

امـّـا هنـوز "خـــوبَـــم

اما

[melodi+]

وقتي او آمد درهاي قلبم را به رويش گشودم
و همچون کودکي بي ريا و به دور از تزوير با آغوشي باز پذيرايش شدم
غريبه اي را که فرسنگ ها از من دور بود.
او قدم به دنيايم گذاشت اما با سنگدلي شاخه هاي درخت زندگي ام را شکست
بي آنکه حتي از نگاه مهربان باغبان شرم کند.
پروردگار مهربانم از آسمان نيلگونش نظاره گر بي وفايي هايش بود
و صداي شکسته شدن شاخه هايم را مي شنيد.
اما من و باغبان با محبتم حتي آفتاب و آب چشمه را به روي نا مهرباني هايش
نبستيم.
به اين اميد که هم رنگمان شود.
اما او از جنس ما نبود.
او همچون گردباد وزيد
شاخه هايم را شکست و شکوفه هايم را پراکند.
به اميد آنکه از ما فراتر رود.اما...
مثل همه طوفانها مثل همه گردبادهاي تلخ آمد.
تلخي کرد و رفت.
زمستان بود و من صداي قدم هايش را به روي برگهاي خشک
که دورتر و دورتر مي شد شنيدم.
او رفت.حالا من و همه نهال ها و بوته ها به اميد بهاري ديگر
مثل بهاران سال گذشته بار ديگر به اميد شکفتن دوباره
به انتظار نشسته ايم...
اما نه با او...
...