امتیاز موضوع:
  • 0 رأی - میانگین امتیازات: 0
  • 1
  • 2
  • 3
  • 4
  • 5

در انجمن شاعران مرده

#1
تا به حال شده است در مقابل گروهی از دانش آموزان پُرهیاهو که برای گذشتن از عرض خیابان ، ما را وادار به ایست و درنگ می کنند ، به یاد دوران درس و مدرسه خود بیفتید . شاید اولین خطی که از لا به لای دفتر خاطراتتان پر رنگ تر می شود ، یک روز نو و اتفاقی به یادماندنی است؛ اما همه ما از واژه مدرسه ، انتظاری فرمولی ، طبقه بندی شده و یک سویه داریم : بچه ها باید درس بخوانند ، تربیت شوند ، خودشان را برای شغلی که ما در نظر گرفته ایم آماده کنند ، از امتحان بیست بگیرند ، منظم و سر به زیر باشند و ... .

بر این باور ، دانش آموزان ، هر روز کیف پر از کتابشان را بر دوش می کشند و مثل آدم کوکی در ساعت معیّنی می روند و باز می گردند . همان اجبار و برنامه تدوین شده در زمان قبل ، دانش آموز امروز را نیز به سوی مدرسه هُل می دهد و آن قدر چارچوب تنگ و روزهای تکراری که فقط جای شنبه و یکشنبه اش عوض می شود ، او را می آزارد که با پایان آخرین امتحان خردادی ، کتاب ها از وسط ، جر می خورند و کیف و دفترها ، در گوشه ای پرت می شوند .

نظام آموزش و پرورش ، قالبی است که آدم های مختلف با استعدادها و توانایی های متفاوت را به شکل یکسانی در می آورد . در بیشتر موارد ، تو نیستی که تصمیم می گیری ، پزشک ، مهندس یا ... شوی ، بلکه مدرسه ، خانواده ، جامعه و ... راه تو را مشخص می کنند؛ اما گاهی عدّه ای با حرکت در خلاف جهت روش سنّتی ، زمینه نوآوری و تحوّل را فراهم می سازند . این اتفاق را در انجمن شاعران مُرده1 می توان دید .

انجمن شاعران مرده ، داستان معلّمی است که در اولین جلسه تدریس نشان می دهد که روشی نو ومتفاوت با شیوه قدیمی و صد ساله مدرسه شبانه روزی بولتون ، دارد .

دیوارهای سنگی و بلند ، مدرسه را از فضای سبز اطرافش جدا کرده است و ساختمان همچون قلعه ای در لا به لای بلندی های دور افتاده ایالت و رمانت امریکا خودنمایی می کند . همه دانش آموزان ، روپوش مدرسه را به تن دارند و در چهره پدران و مادران ، احساس غرور از تحصیل فرزندانشان در این مدرسه مشهور و قدیمی موج می زند .

قوانین و بنیان مدرسه در چارچوب چهار اصل اساسی «سنّت» ، «افتخار» ، «انضباط» و «سرافرازی» بنا شده است و در شروع هر سال تحصیلی ، دانش آموزان دوباره این اصول را معنا می کنند .

در سخنرانی های مدیر مدرسه ، مدام از افتخارات گذشته و حضور چشمگیر دانش آموزان مدرسه در دانشگاه های عالی صحبت می شود .

جان کتینگ ، از فارغ التحصیلان همین مدرسه ، به عنوان معلم جدید زبان و ادبیات انگلیسی معرفی می شود و جوان و تازه کار بودن او به طبع والدین خوش نمی آید و نگاه های پُرسؤالی رد و بدل می شود .

او در اولین جلسه درس زبان انگلیسی ، از دانش آموزان می خواهد او را «ناخدای من» صدا کنند . کیتینگ ، دیدگاه سنتی و کلیشه ای نسبت به شعر را عوض می کند .

وقتی شاگردی ، اولین صفحات کتابی را ـ که تعریفی کهنه و قدیمی از شعر ارائه می دهد ـ می خواند ، او خطاب به آن شاگرد و سایر دانش آموزان می گوید: «آن را پاره کنید ، از این کار نترسید . این کتاب که انجیل نیست !» .

در انجمن شاعران مرده 1

با بهره گیری از نیروی کلمه و شعر ، چهار نفر از دانش آموزان کلاس (تاداندرسن ، نیل پری ، ناکس اورستریت و چارلی والتون) احیاگر انجمن شاعران مرده ای می شوند که قبلاً آقای کیتینگ در زمان تحصیلش عضو آن بوده است . آنها بر خلاف تمام باورها و روش های خشک و قراردادی و اصول خدشه ناپذیر دبیرستان ، در غاری بیرون از دیوارهای سنگی مدرسه و در امان جنگل ، برای شعر خواندن ، دور هم جمع می شوند .

کیتینگ ، به دانش آموزان می آموزد که هیچ چیز غیر ممکن نیست و برای نوآوری باید از بعضی عادت هایمان جدا شویم . او خود در حین صحبت به بالای میز می پرد ، نه این که به قول یکی از بچه ها خود را بلند قدتر احساس کند ، بلکه می خواهد یادآور شود که به دنیای پیرامون ، با دیدی متفاوت بنگرید ، در زندگی تن به خطر دهید و در راهی جدید قدم بگذارید :

جهان از این بالا متفاوت به نظر می رسد . اگر باور نمی کنید خودتون این جا بایستید و امتحان کنید . همه به نوبت . (ص 82) تکلیف شبِ دانش آموزانی که تا قبل از این ، جرئت تصمیم گیری و بیان خواسته هایشان را نداشته اند ، نوشتن یک شعر است . تاداندرسن ، دانش آموز خجالتی و کم حرفی است که از جمع ، دوری می کند ، با حضور در انجمن و کمک معلّم ، کلمات نامفهوم او تبدیل به یک شعر زیبا می شود تا همکلاسی هایش به جای خندیدن به او ، این بار وی را به شدت ستایش کنند . نیل پری ، برای اولین بار برخلاف میل و نظر پدرش تصمیم می گیرد در نمایش بازی کند . ناکس ، یاد می گیرد که در ابراز دوست داشتن ، هراسان و منزوی نباشد . چارلی ، نقدی با امضای انجمن شاعران مرده بر افتخارات دبیرستان بولتون ، در روزنامه ، چاپ می کند و بی باکانه ، تنبیه آن را به جان می خرد .

اینها تنها گوشه ای از نتایج تلاش ، آموزش و نوآوری معلّم جوان است . کیتینگ ، در برابر چهار اصل مدرسه ، چهار نکته اصلی زندگی ، یعنی : عشق ، زیبایی ، حقیقت و عدالت را بیان می کند . او در مقابل سؤالات متعجّبانه مدیر مدرسه ، شیوه تدریسش را با یک جمله بیان می کند: «آموزش و پرورش ، یعنی یادگیری اندیشیدن مستقل» .

در ادامه ، سالن غذاخوری نیز بدل به نماد رهایی از عادت های قدیمی می گردد . بچه ها با دست چپ شروع به غذا خوردن می کنند و هنگامی که با اعتراض و سؤال معلّمان ، رو به رو می شوند فکر خود را بروز می دهند : «پسرها به یکدیگر نگاه کردند. ناکس از طرف جمع توضیح داد : فکر کردیم بد نیست که عادت های قدیمی را ترک کنیم .

ـ آقایان! مگر عادت های قدیمی چه عیبی دارند؟

ناکس ، تذکّر داد : زندگیِ بدون تفکّر و ابتکار رو تثبیت می کنند . ذهن آدم رو هم محدود می کنند ...» . (ص 148)

در اوج داستان که همه ، تحوّلی در درون خود احساس می کنند ، نیل ، پس از بازی در نمایش نامه رؤیای نیمه شب تابستان (اثر شکسپیر) ، با برخورد تند پدرش مواجه می شود و در خانه دست به خودکشی می زند . این حادثه برای مدرسه و آقای کیتینگ ، مسئله می شود . سنگینی ماجرا باید بر دوش کسی حمل شود و بدون سر و صدا تمام شود .

اعضای انجمن ، مجبور به امضای حکمی می شوند که حاوی سوء استفاده آقای کیتینگ از مقام معلّمی است و باعث منع تدریس می شود . اما در این میان ، همان دانش آموز خجالتی و گوشه گیر (تاداندرسن) ، حکم را امضا نمی کند . آقای کیتینگ برای خداحافظی به کلاس می آید . تنها کسی که می تواند مستقیم در چشم های او نگاه کند ، این دانش آموز است . او به هنگام رفتن آموزگار اخراجی ، قطعه شعری را که همان جلسه نخست برای دانش آموزان خوانده بود ، فریاد می زند : «ای ناخدای من!» و سپس به روی میز تحریرش می رود ، همان کاری که آقای کیتینگ در جلسه درس انجام داده بود ، دو نفر دیگر و به پیروی از آنها ، بقیه افراد کلاس این کار را انجام می دهند . این تنها یک بدرقه ساده نیست ، خیزشی است بزرگ علیه دیوارهای سنگی انحصارگرایانه بولتون .

کتاب انجمن شاعران مرده ، را «ن . ه . کلاین بام» بر اساس فیلم نامه ای از تام شولمن ، نوشته است . حمید خادمی آن را به فارسی برگردانده و نشر پنجره آن را منتشر کرده است و در سال 81 ، چاپ دوم از ویرایش دوم کتاب ، توسط همان ناشر ، عرضه شده است .

فیلم سینمایی «انجمن شاعران مرده» را پیتر ویر2 در سال 1989 می سازد . فیلم محصول امریکا و 129 دقیقه است و رابین ویلیامز ، رابرت شون لئونارد ، اتان هاوک ، جاش چالرز و گیل هفسن در آن بازی می کنند .

این فیلم ، برنده جایزه اسکار 1990 ، در رشته بهترین فیلم نامه اصیل می شود و نیز نامزد دریافت جایزه ، در سه رشته دیگر : بهترین فیلم ، بهترین بازیگر نقش اول مرد (رابین ویلیامز در نفش جان کیتینگ ، معلم زبان انگلیسی) ، بهترین کارگردانی .

از نکات قابل توجه فیلم ، بازی استادانه رابین ویلیامز و موسیقی تأثیرگذار موریس ژار است . انجمن شاعران مرده ، از مهم ترین فیلم های پیتر ویر است که هم از لحاظ هنری و هم از لحاظ تجاری ، موفق بوده است . البته او با ساخت فیلم «نمایش ترومن» با بازی درخشان جیم کری ، دوباره در دنیای سینما مطرح شد . فیلم های ساحل پشه (1986) ، آخرین موج (1977) ، کارت سبز (1991) و بی باک (1993) از دیگر آثار این کارگردان است .
.La mort est le remède
پاسخ
 سپاس شده توسط Medusa
آگهی


[-]
به اشتراک گذاری/بوکمارک (نمایش همه)
google Facebook cloob Twitter
برای ارسال نظر وارد حساب کاربری خود شوید یا ثبت نام کنید
شما جهت ارسال نظر در مطلب نیازمند عضویت در این انجمن هستید
ایجاد حساب کاربری
ساخت یک حساب کاربری شخصی در انجمن ما. این کار بسیار آسان است!
یا
ورود
از قبل حساب کاربری دارید? از اینجا وارد شوید.

موضوعات مرتبط با این موضوع...
  1309 / مرده خور ها - صادق هدایت
  گزیده شعر شاعران رمانتیسم ایران / فریدون توللی
  اشعار شاعران خارجی(ترجمه فارسی)
Thumbs Up معرفی برگزیدگان اجلاس شاعران همسُرا !
Thumbs Up خیابان‌های شهر به نام شاعران معاصر شد!
Exclamation واکنش انجمن نویسندگان به همخوانی دانش‌آموزان!
Star آغاز کار انجمن قلم شهرستان بشاگرد
Thumbs Up برگزاری همایش "سپندوار..." شاعران انقلاب
Star نگرانی انجمن نویسندگان کودک درباره «تقلیل و کاهش جایگاه ادبیات و هنر کودک و نوجوان»
  جملات بسیار زیبا برای امضا در انجمن!!!

پرش به انجمن:


کاربرانِ درحال بازدید از این موضوع: 1 مهمان