بر خی از بدنامان تاریخ

[kian.]

نرون کلادیوس سزار آگوستوس جرمانیکوس[۱] (به لاتین: Nero Claudius Caesar Augustus Germanicus) (زادهٔ ۱۵ دسامبر سال ۳۷ میلادی، درگذشتهٔ ۹ ژوئن ۶۸ میلادی)[۲] یکی از امپراتوران روم بود که از سال ۵۴ تا ۶۸ میلادی بر این سرزمین فرمان راند و پنجمین و آخرین از خانوادهٔ اگوستوس (جولیو - کلودیان[۳]) بود که بر روم حکمرانی کرد. (نام اصلی نرون Lucius Domitius Ahenobarbus بود سرپرستی او پس از مرگ پدرش، به عموی بزرگش کلودیوس سپرده شد تا میراث بر و جانشین او گردد. نرون در سال ۵۴ میلادی پس از مرگ کلودیوس توانست حکومت را به دست گیرد. او در دوران فرمانروایی اش بیشتر تمرکز خود را بر دیپلماسی، تجارت و بالا بردن فرهنگ، متمرکز کرد. او دستور داد تا سالن‌های نمایش بسازند و بازی‌های ورزشی را در میان مردم گسترش داد.
زندگینامه

مادر نرون «اگریپینا» Agrippina زنی جاه طلب بود، پس از مسموم شدن «کلودیوس» با خوردن قارچ سمی، «نرون» در سن ۱۶ سالگی به قدرت رسید. نخست قرار بر این بود که نرون همراه آموزگاران و پرورشدهندگان خود، افرانیوس بوروس و سنکا حکومت کند. ولی او پس از مسموم کردن برادر ناتنی خود بریتانیکوس در سال ۵۵ میلادی، به دست‌یاری مادرش که او را نیز در سال ۵۹ میلادی به قتل رساند، حرکات جنون‌آمیز را به حد اعلا رسانید. اعمال نفرت‌آور وی باعث شد تا سنکا دربار را ترک کند. نرون با آتش زدن بخش‌هایی از شهر که نتیجه بیماری جنون قیصری است، مورد اتهام قرار گرفت. نرون برای رد این اتهام، مسیحیان را عاملین آتش سوزی شناسایی نمود و دستور به کشتار فجیع آنان داد. سرانجام در سال ۶۴ میلادی شهر رم را به هوس ابلهانه‌ای در آتش سوزاند و در سال بعد با گروهی از مطربان و رقاصان به یونان سفر کرد. نرون در سال ۶۵ میلادی موفق به سرکوب دسیسه‌گران پیزونی شد. در جنگ ارمنستان از اشکانیان شکست خورد در نتیجه حاضر شد تاج پادشاهی ارمنستان را در شهر رم بر سر تیرداد برادر بلاش اشکانی بگذارد و سپس مخارج و هزینه‌های این جنگ را که حدود ۹ ماه طول کشید بپردازد و قرار داد صلح ۵۰ ساله هم با ایران امضا کند.

گایوس کالپورنیوس پیزو که در سال ۴۱ میلادی کنسول رم بود در تاریخ ۱۹ آوریل ۶۵ میلادی دست به انتحار زد. او اتحادیه‌ای را تشکیل داد که هدف آن براندازی امپراتوری نرون بود. این اتحادیه به احترام او به نام اتحادیه پیزون شهرت یافت. نرون سنکا را متهم به همکاری با این سازمان کرد و خواستار خودکشی وی شد. مارکوس آنایوس لوکانوس معروف به لوکانوس یا لوکان که بزرگترین شاعر روم در آن عصر بود و از وابستگان نزدیک سنکا محسوب می‌شد نیز به عضویت در اتحادیه پیزون متهم گردید و به دستور نرون و از طریق بریدن ورید خودکشی کرد.


نرون سرانجام بر اثر شورش مردم و سنای رم در روز ۹ ژوئن ۶۸ میلادی ناچار به خودکشی شد.


او قبل از مرگش گفته بود:«افسوس که با تلف شدن من هنرمند بزرگی از دنیا می‌رود»
.
.
.
..

.
.
.
.

.
.
.
.
.

.
.
.
.
.
.
.
.
سپاس یادتون نره