07-01-2012، 21:18
مثل این که کسی منو صدا زد!
دوستان خواهشا دعوا نکنید
به قول یکی از ژنرالهای چینی:نتیجه جنگ روی کاغذ مهم نیست
نتیجه جنگ در "میدان جنگ" مشخص می شود
جنگ به طور کامل توپ و تفنگ و اسلحه نیست از چیزهایی که به چشم من و شما نمی آید اما خیلی اهمیت دارد "روحیه" است به نظر من کسی که روحیه اش را دارد می تواند پیروز جنگ باشد البته اهمیت توپ و تفنگ را هم که انکار نمی توان کرد
خیلی به خودتان سخت نگیرید سال 1950 را به یاد بیاورید
سال1950 جنگ کره که امریکا و چند کشور مثل استرالیا و نیوزیلند و کانادا و ... یک طرف ایستاده بودند طرف دیگر کره شمالی بود و چین (کشورهای اروپایی از آسیب های ج ج 2 تمام نشده بودند)
چین در آن زمان هیچ سلاح قابل توجهی در دست نداشت و تنها شش ماه از انقلاب کمونیستی آنان می گذشت جنگهای متمادی حکومت مرکزی با کمونیست ها میزان سلاح موجود در کشور را به شدت کاهش داده بود
امریکایی ها پشت مرزهای چین اردو زده بودند و چینن هم سرانجام مجبور شد وارد جنگ شود خب نتیجه چه شد؟
چینی ها صد ها هزار سرباز دست خالی فقط با اسلحه انفرادی و در مواقعی با مسلسل های نیمه سنگین و گاها سنگین به کره فرستادند در حالی که تا مرز کره و چین(رودخانه یالو) با قطار و بقیه راه را پای پیاده و بعضا با خودرو های زرهی می رفتند
نتیجه چه شد؟
امریکایی ها تا چند ماه فقط داشتند فرار می کردند در حالی که تجهیزات سنگین خود را هم نتوانستند با خودشان ببرند و این یک اصل است که وقتی یک ارتش بتواند سلاح به غنیمت بگیرد به روحیه ای تصور نکردنی دست می یابد
چینی ها امریکا را تا پشت سئول عقب راندند اما سرانجام امریکا دوباره فشار آورد و به نزدیکی پیونگ یانگ رسید اما بازهم چینی ها سعی کردند و دوباره سئول را به دست آوردند و ادامه ماجرا
خب شما تصور می کنید چینی ها چه داشتند که امریکایی ها نداشتند؟درست حدس زدید "روحیه"
چینی ها مائو را در آن زمان مانند خدایی می پرستیدند(فقط6ماه از انقلاب گذشته بود و مائو چهره یک جنایتکار را به خود نگرفته بود)و بنا به دستور مائو به پیش می رفتند در حالی که هزاران پرچم سرخ به نشانه کمونیسم به دست داشتند و آنچه که به شدت در دل دشمن هراس می ان داخت آن بود که چینی ها در حین جنگ بوق هایی داشتند که بر آنها می دمیدند و صدایی هراس انگیز در میدان جنگ پخش می شد حال شما چگونگی پیشروی هزاران چینی با پای پیاده و بصورت وحشیانه را در نظر بگیرید به علاوه پرچم ها و صدای بوق
هم اکنون بنده تاکید می کنم الان روحیه ایرانی ها خوب نیست ولی هرچقدر بد باشد از روحیه امریکایی ها خیلی بهتر است منظور این که جا دارد روی روحیه ایران کار شود
در مورد نبرد چین و امریکا یا با روسیه بگم که فراموش نکنید:"هرگز دو تا گنده لات محله باهم دعوا نمی کنند و همواره کسی که باهم دعوا می کند نوچه های آنان است"
این قدرتها هرگز بصورت رو در رو باهم درگیر نخواهند شد چون می دانند که درگیری آنان یعنی نابودی جهان
ایران روی کاغذ در حدی نیست که بخواد با امریکا پنجه در پنجه بشه ولی اولا نتیجه جنگ روی کاغذ مشخص نمیشه و در میدان جنگ مشخص میشه ثانیا برای امریکا اف دارد که بیاید و با ایران درگیر شود خصوصا که خود بهتر می داند این درگیری بهای سختی خواهد داشت برای همه
به حمله امریکا به عراق توجه کنید سر و صدای زیادی اتفاق نیفتاد و امریکا تصمیم گرفت که حمله کند و به سرعت طی چند ماه تدارکات را راهم کرده و حمله کرد اما سالهاست که ایران را تهدید می کند "تهدید" نه بیشتر پس مطمئن باشید اگر این ساز و کار ادامه بیابد حمله امریکا منتفی است
در آخر تاکید می کنم ههرچقدر که بدبخت و فلک زده باشیم از این شیخ نشین های اطراف خلیج فارس خیییییییلی قدرتمند تریم و الان تقریبا عربستان رو پس زدیم گام بعدی پس زدن اسرائیل هستش...

دوستان خواهشا دعوا نکنید
به قول یکی از ژنرالهای چینی:نتیجه جنگ روی کاغذ مهم نیست
نتیجه جنگ در "میدان جنگ" مشخص می شود
جنگ به طور کامل توپ و تفنگ و اسلحه نیست از چیزهایی که به چشم من و شما نمی آید اما خیلی اهمیت دارد "روحیه" است به نظر من کسی که روحیه اش را دارد می تواند پیروز جنگ باشد البته اهمیت توپ و تفنگ را هم که انکار نمی توان کرد
خیلی به خودتان سخت نگیرید سال 1950 را به یاد بیاورید
سال1950 جنگ کره که امریکا و چند کشور مثل استرالیا و نیوزیلند و کانادا و ... یک طرف ایستاده بودند طرف دیگر کره شمالی بود و چین (کشورهای اروپایی از آسیب های ج ج 2 تمام نشده بودند)
چین در آن زمان هیچ سلاح قابل توجهی در دست نداشت و تنها شش ماه از انقلاب کمونیستی آنان می گذشت جنگهای متمادی حکومت مرکزی با کمونیست ها میزان سلاح موجود در کشور را به شدت کاهش داده بود
امریکایی ها پشت مرزهای چین اردو زده بودند و چینن هم سرانجام مجبور شد وارد جنگ شود خب نتیجه چه شد؟
چینی ها صد ها هزار سرباز دست خالی فقط با اسلحه انفرادی و در مواقعی با مسلسل های نیمه سنگین و گاها سنگین به کره فرستادند در حالی که تا مرز کره و چین(رودخانه یالو) با قطار و بقیه راه را پای پیاده و بعضا با خودرو های زرهی می رفتند
نتیجه چه شد؟
امریکایی ها تا چند ماه فقط داشتند فرار می کردند در حالی که تجهیزات سنگین خود را هم نتوانستند با خودشان ببرند و این یک اصل است که وقتی یک ارتش بتواند سلاح به غنیمت بگیرد به روحیه ای تصور نکردنی دست می یابد
چینی ها امریکا را تا پشت سئول عقب راندند اما سرانجام امریکا دوباره فشار آورد و به نزدیکی پیونگ یانگ رسید اما بازهم چینی ها سعی کردند و دوباره سئول را به دست آوردند و ادامه ماجرا
خب شما تصور می کنید چینی ها چه داشتند که امریکایی ها نداشتند؟درست حدس زدید "روحیه"
چینی ها مائو را در آن زمان مانند خدایی می پرستیدند(فقط6ماه از انقلاب گذشته بود و مائو چهره یک جنایتکار را به خود نگرفته بود)و بنا به دستور مائو به پیش می رفتند در حالی که هزاران پرچم سرخ به نشانه کمونیسم به دست داشتند و آنچه که به شدت در دل دشمن هراس می ان داخت آن بود که چینی ها در حین جنگ بوق هایی داشتند که بر آنها می دمیدند و صدایی هراس انگیز در میدان جنگ پخش می شد حال شما چگونگی پیشروی هزاران چینی با پای پیاده و بصورت وحشیانه را در نظر بگیرید به علاوه پرچم ها و صدای بوق
هم اکنون بنده تاکید می کنم الان روحیه ایرانی ها خوب نیست ولی هرچقدر بد باشد از روحیه امریکایی ها خیلی بهتر است منظور این که جا دارد روی روحیه ایران کار شود
در مورد نبرد چین و امریکا یا با روسیه بگم که فراموش نکنید:"هرگز دو تا گنده لات محله باهم دعوا نمی کنند و همواره کسی که باهم دعوا می کند نوچه های آنان است"
این قدرتها هرگز بصورت رو در رو باهم درگیر نخواهند شد چون می دانند که درگیری آنان یعنی نابودی جهان
ایران روی کاغذ در حدی نیست که بخواد با امریکا پنجه در پنجه بشه ولی اولا نتیجه جنگ روی کاغذ مشخص نمیشه و در میدان جنگ مشخص میشه ثانیا برای امریکا اف دارد که بیاید و با ایران درگیر شود خصوصا که خود بهتر می داند این درگیری بهای سختی خواهد داشت برای همه
به حمله امریکا به عراق توجه کنید سر و صدای زیادی اتفاق نیفتاد و امریکا تصمیم گرفت که حمله کند و به سرعت طی چند ماه تدارکات را راهم کرده و حمله کرد اما سالهاست که ایران را تهدید می کند "تهدید" نه بیشتر پس مطمئن باشید اگر این ساز و کار ادامه بیابد حمله امریکا منتفی است
در آخر تاکید می کنم ههرچقدر که بدبخت و فلک زده باشیم از این شیخ نشین های اطراف خلیج فارس خیییییییلی قدرتمند تریم و الان تقریبا عربستان رو پس زدیم گام بعدی پس زدن اسرائیل هستش...