سیــ✿ـگار تلــ✿ـخ

[ƝAƲA]

ســــــری اولـــ

ساکت و خیره به عکست
بوی سوختنی می آید
به خودم می آیم
لعنتی
آخرین سیگار هم ته گرفت



درد مرد را یا مرد می فهمد
یا دود سیگار




نفس هایم بی تو
بوی خاکستر سیگار پیرمردی را می دهد
که به جوانی ازدست رفته اش می اندیشد




این خاکستر که می بینی خاکستر سیگار نیست
خاطرات منند که هر شب با خودم دود می شوند



میگن سیگار به آدم آرامش میده
کاش یکی پیدا میشد
بتونه قد یه نخ سیگار باشه




دیگری مرا میسوزاند
و منه احمق سیگار را





در سینه ام زخم های عمیقی هست
انگار کسی مرا با زیر سیاری اشتباه گرفته




خامـوش شـدی در مـن
درست مـثل سیگاری نیــمه
که پــرت کـرده بـاشـند مـیان جوی آب





وقتی مضرات سیگار رو توی یه مجله خوندم
انقدر ترسیدم ک قسم خوردم دیگه مجله نخونم




زندگی مثل سیگار می ماند
اگر خاموش شود می شود روشنش کرد
اما مزه ی اولش را نمی دهد





خیلی ها سیگار می کشند
تا بوی شیر دهنشون رو از بین ببرند





و مرگ مردن نیست و مرگ تنها نفس نکشیدن نیست
من مردگان بیشماری را دیده ام که راه میرفتند
حرف میزدند ، سیگار میکشیدند

---

موش شدی در من
درست مثل سیگاری نیمه که پرت کرده باشند میان جوی !




این سیگار که در دست من است
می سوزد و صدایش در نمی آید
درست مثل خود من در دست خاطرات تو !




سیگار را باهیچ چیز عوض نمی کنم
برگرد ، ثابت کن دروغ میگویم !




سیگار بهانه‌ است
درد میکشم !






دنیا عجیب است
آدمها رنگارنگ ، دود سیگارها یکرنگ !




سیگارهای تلخ مرا به خوابهای شیرین بردند
کاش می توانستم خوابهایم را به تصویر بکشم !