14-04-2017، 16:44
سلـام..
از اون جا که چیزای خیلی مهمی دیـدم زودتر میرم سر اصلِ مطلب.
توی یه کتابی که می خواد مشهور باشه و سرِ زبونا باشه کسی یهو نمیاد اولِ کتاب و چهار خط از قیافه ی طرف صحبت کنه !.. توصیف صورت به مرور توی داستان نشون داده می شه.مثلا طی جملات داستان.مثل:
" توی آینه به خودم نگاه کردم.چشمای مشکیم چقدر خسته بودن "
" همیشه وقتی غمگینم ، موهای خرماییم رو با کش خفه می کنم ! "
البته من نمیدونم هدفتون اینه فقط هم سن و سالای خودتون این کتاب رو بخونن یا میخواین تا ابد باشه !! مطمئنا آدمای 30-40 ساله نمی خونن رمان های ما رو، اما منظورم اینه که فقط آدمای 14-17 ساله دنبالش نکنن و آدمای 20 و خورده ای سال هم بتونن بخوننش.اما اگه نمی خواید همچین چیزی رو ، خب میتونین به توصیفا ادامه بدین.
2. متن رو پشت سر هم ننویسین . خیلی Enter نزنین ولی پشت سر هم هَم ننویسین.چون اصولا آدم حوصله ش سر میره و میخواد زودتر بپره بعدی..
3. چند جا غلط املایی دیدم..یه ویرایش بشه..
4. مثلا به جای نوشتن "عاششششششششق" بنویسید " عاشــق " ( میتونین واسه کشیدن متن از shift و حرف "ت" استفاده کنین. ) و یادتون باشه بیشتر از دوتا تایپ نکشید.(جز قانون های نودهشتیا هست.)
5. داستان داره یکم تند پیش میره، همه چی باید یکم آروم تر پیش بره.
6. داستان رو باید بیشتر واقعی تر بنویسی..البته واقعی هست ولی یکم بیشتر.
هدفم نصیحت و... نیست، از اون جا که یه نویسنده م و توی نوهشتیا و وبلاگ خودم رمان مینویسم، ( آدرس وب توی پنلم هست ) خواستم تجربیاتم رو باهات در میون بزارم.سوگل عزیز دقت کن هدفم تضعیف روحیه ت نیست. فقط نمیخوام مدادی که با شوق ورداشته شده، شروع به نوشتن باهاش شده و بعدا همه میگن که وسط رمان ازش خسته شدن یا...، صاحب اون مداد با شنیدن این چیزا ناراحت بشه و قلمی که با هزار شوق باهاش شروع به نوشتن شده ، شوقش کور نشه و برای همیشه بره توی جامدادی.
به امید موفقیتت عزیزدلم :499:
از اون جا که چیزای خیلی مهمی دیـدم زودتر میرم سر اصلِ مطلب.
توی یه کتابی که می خواد مشهور باشه و سرِ زبونا باشه کسی یهو نمیاد اولِ کتاب و چهار خط از قیافه ی طرف صحبت کنه !.. توصیف صورت به مرور توی داستان نشون داده می شه.مثلا طی جملات داستان.مثل:
" توی آینه به خودم نگاه کردم.چشمای مشکیم چقدر خسته بودن "
" همیشه وقتی غمگینم ، موهای خرماییم رو با کش خفه می کنم ! "
البته من نمیدونم هدفتون اینه فقط هم سن و سالای خودتون این کتاب رو بخونن یا میخواین تا ابد باشه !! مطمئنا آدمای 30-40 ساله نمی خونن رمان های ما رو، اما منظورم اینه که فقط آدمای 14-17 ساله دنبالش نکنن و آدمای 20 و خورده ای سال هم بتونن بخوننش.اما اگه نمی خواید همچین چیزی رو ، خب میتونین به توصیفا ادامه بدین.
2. متن رو پشت سر هم ننویسین . خیلی Enter نزنین ولی پشت سر هم هَم ننویسین.چون اصولا آدم حوصله ش سر میره و میخواد زودتر بپره بعدی..

3. چند جا غلط املایی دیدم..یه ویرایش بشه..
4. مثلا به جای نوشتن "عاششششششششق" بنویسید " عاشــق " ( میتونین واسه کشیدن متن از shift و حرف "ت" استفاده کنین. ) و یادتون باشه بیشتر از دوتا تایپ نکشید.(جز قانون های نودهشتیا هست.)
5. داستان داره یکم تند پیش میره، همه چی باید یکم آروم تر پیش بره.
6. داستان رو باید بیشتر واقعی تر بنویسی..البته واقعی هست ولی یکم بیشتر.
هدفم نصیحت و... نیست، از اون جا که یه نویسنده م و توی نوهشتیا و وبلاگ خودم رمان مینویسم، ( آدرس وب توی پنلم هست ) خواستم تجربیاتم رو باهات در میون بزارم.سوگل عزیز دقت کن هدفم تضعیف روحیه ت نیست. فقط نمیخوام مدادی که با شوق ورداشته شده، شروع به نوشتن باهاش شده و بعدا همه میگن که وسط رمان ازش خسته شدن یا...، صاحب اون مداد با شنیدن این چیزا ناراحت بشه و قلمی که با هزار شوق باهاش شروع به نوشتن شده ، شوقش کور نشه و برای همیشه بره توی جامدادی.
به امید موفقیتت عزیزدلم :499: