13-09-2017، 23:23
در کل جالب بود اما چند تا از ابیات با افکار و فلسفه و اسلوب بیان خیام همخوانی نداشت.
اون بیت که می گه:
ﺭﺍﻩ ﭘﻨﻬﺎﻧﯽ ﻣﯿﺨﺎﻧﻪ ﻧﺪﺍﻧﺪ ﻫﻤﻪ ﮐﺲ
ﺟﺰ ﻣﻦ ﻭ ﺯﺍﻫﺪ ﻭ ﺷﯿﺦ ﻭ ﺩﻭ ﺳﻪ ﺭﺳﻮﺍﯼ ﺩﮔﺮ
شکل بیانش مال خیام نیست؛ چون خیام از واژه "زاهد" و "شیخ" و بیان کیانه آمیز نسبت بهشون استفاده نمی کرده و این تعبیرها توسط حافظ ابداع شده. این بیت را هم کسی به تقلید از حافظ گفته. و اشاره داره به اون بیت معروف حافظ داره که می گه: "می خور که شیخ و حافظ و مفتی و محتسب/ چون نیک بنگری همه تزویر می کنند".
این بیت هم که می گه:
ﭼﻮﻥ ﻣُﺮﺩﻩ ﺷﻮﻡ ﺧﺎﮎ ﻣﺮﺍ ﮔﻢ ﺳﺎﺯﯾﺪ
ﺍﺣﻮﺍﻝ ﻣﺮﺍ ﻋﺒﺮﺕ ﻣﺮﺩﻡ ﺳﺎﺯﯾﺪ
مصرع دومش خیلی عوامانه و کلیشه ای است و با تفکر فلسفی عمیق خیام همخوانی ندارد. هر چند صادق هدایت در مجموعه خود از این رباعی نمونه آورده، اما تفکر خوشباشی و آزادهوارِ خیام که دم را غنیمت می شمرد و به زندگی در لحظه و عدم غم خوردن بیهوده امر میکند نمی تواند چنین مفهوم کلیشه ای و نخ نمایی را در رباعی خود جا داده باشد.
اون بیت که می گه:
ﺭﺍﻩ ﭘﻨﻬﺎﻧﯽ ﻣﯿﺨﺎﻧﻪ ﻧﺪﺍﻧﺪ ﻫﻤﻪ ﮐﺲ
ﺟﺰ ﻣﻦ ﻭ ﺯﺍﻫﺪ ﻭ ﺷﯿﺦ ﻭ ﺩﻭ ﺳﻪ ﺭﺳﻮﺍﯼ ﺩﮔﺮ
شکل بیانش مال خیام نیست؛ چون خیام از واژه "زاهد" و "شیخ" و بیان کیانه آمیز نسبت بهشون استفاده نمی کرده و این تعبیرها توسط حافظ ابداع شده. این بیت را هم کسی به تقلید از حافظ گفته. و اشاره داره به اون بیت معروف حافظ داره که می گه: "می خور که شیخ و حافظ و مفتی و محتسب/ چون نیک بنگری همه تزویر می کنند".
این بیت هم که می گه:
ﭼﻮﻥ ﻣُﺮﺩﻩ ﺷﻮﻡ ﺧﺎﮎ ﻣﺮﺍ ﮔﻢ ﺳﺎﺯﯾﺪ
ﺍﺣﻮﺍﻝ ﻣﺮﺍ ﻋﺒﺮﺕ ﻣﺮﺩﻡ ﺳﺎﺯﯾﺪ
مصرع دومش خیلی عوامانه و کلیشه ای است و با تفکر فلسفی عمیق خیام همخوانی ندارد. هر چند صادق هدایت در مجموعه خود از این رباعی نمونه آورده، اما تفکر خوشباشی و آزادهوارِ خیام که دم را غنیمت می شمرد و به زندگی در لحظه و عدم غم خوردن بیهوده امر میکند نمی تواند چنین مفهوم کلیشه ای و نخ نمایی را در رباعی خود جا داده باشد.