《 تـصور ما از کاربران فلشخـور 》

[Medusa]

قراره خیلی زیااااد حرف بزنم، ولی خب، به نظرم ارزشش رو داری. (((*

راستش تو آدم عجیبی بودی و هستی. و درکت همیشه خیلی خیلی سخت بوده. من واقعا نمی‌دونم که تو چی هستی. یا چی می‌خوای که باشی. مطمئن نیستم حتی خودت هم بدونی. دنبال الگو و قهرمان می‌گردی توی آدمای بزرگ. توی مشاهیر تاریخ. رویاهای بزرگ داری. یا شایدم فقط دنبال اینی که کارای بزرگ بکنی، مهم نیست که اون کار چی باشه. خوب یا بد، فقط بزرگ باشه. این مهمه. 

احتمالا فکر می‌کنی که این پرهامی که الان هستی، خیلی کمه. به درد نمی‌خوره. ولی باید بدونی که اینجوری نیست. همین چیزی که تو هستی، به اندازه‌ی کافی مهم و تاثیرگذار هست که نخوای پشت کس دیگه‌ای قایم بشی. ما دوستت داریم، بهت اهمیت می‌دیم. حتی اگه افسر نازی یا کارمند ناسا نباشی، حتی اگه یه نویسنده‌ی بزرگ توی فرانسه نباشی. ربات نباشی. یه پرهام ساده باشی. می‌دونم که تو در نهایت می‌خوای که "خوب" باشی. می‌خوای که دنیای اطرافت هم تبدیل به جای بهتری بشه. ولی برای "قهرمان" بودن، لازم نیست که حتماً جلوی گلوله‌ بپری، لشکرکشی کنی به پشت اقیانوس‌ها، با آدم فضاییا بجنگی یا با شیطان معامله کنی. دنیا ساده‌تر از اون چیزیه که توی کتابای علمی‌تخیلی می‌خونیم. قهرمان بودن توش خیلی ساده‌تره. ساده‌تره، ولی نمی‌گم که چه جوریه. خودت باید راه خودتو کشف کنی. راهِ "پرهام" رو. نه کانر یا اندروید یا فلان افسر نازی. ✨

یه وقتایی دنیایی که توی ذهنت می‌سازی انقدر قشنگه که دیگه نمی‌تونی زندگی واقعی خودت رو تحمل کنی. یا شایدم، اصلا نتونی تشخیص بدی که کدوم واقعیه و کدوم زاده‌ی ذهنت. خیلی طول کشید تا بفهمم که تو دروغ نمی‌گی. اسکیزوفرنیاهم نداری(احتمالاً!). فقط خیال‌پردازی می‌کنی. ذهنت زیادی خلاق و فعاله. و خب این اصلا چیز بدی نیست، اگه توی مسیر درست قرار بگیره.

***یه چیز جالب دیگه درباره‌ت اینه که، تو ایده‌هات رو تغییر نمی‌دی که توی چارچوب فکت‌ها جا بشن. فکت‌هارو تغییر می‌دی که تا ایده‌هات رو توشون جا بدی. و این می‌تونه از تو یه آدم خیلی باهوش بسازه، یا خیلی احمق!

محض رضای خدا، بیشتر بخون. بیشتر ببین. با آدمای بیشتری حرف بزن. چیزای بیشتری یاد بگیر. به این ذهن خلاقت غذای خوب برسون. فکر نکن که چیزای که می‌دونی صد درصد درستن. خیلی وقت‌ها شک کن. زیر سوال ببر. از خودت بپرس که: من واقعا اینجوری فکر می‌کنم؟ یا فقط یاد گرفتم که اینجوری فکر کنم؟ این اعتقاد منه؟ تفکر منه؟ اصلاً درست هست؟ خلاصه، تعصب الکی آخر سر می‌کشتت. دُنت لِت ایت پلیز. ✊

و خب، به نظرم تو از 90% کاربرای اینجا جالب‌تری. نه چون می‌خوای آدمارو نابود کنی یا جهان رو بگیری. اینا اتفاقاً نمره منفی دارن برات XD ولی جالبی چون هم پتانسیل اینو داری که بزرگ‌ترین گندهارو بزنی، هم پتانسیل اینکه فوق‌العاده‌ترین باشی، امیدوارم این هوش و خلاقیت و خُل و چِلیت (ازش به عنوان یه صفت مثبت استفاده کردم!) رو بذاری توی یه راه درست. امیدوارم موفق باشی پسر. جدی جدی امیدوارم موفق باشی.✨

همه‌ی اینایی که قبلاً گفتم. (که الحق چه زیبا و دقیق بودن. بَه بَه.) + قبلاً فکر می‌کردم «قدرت»ـه که خیلی برات مهمه. الان فکر می‌کنم «محبوبیت» مهم‌تر باشه. ترجیحت اینه که همه ازت بترسن و حساب ببرن، یا دوستت داشته باشن؟ فکر کنم دومی. اوصیکم به mbti، فانکشن Fe ت قوی به نظر میاد. شاید ENFJ باشی. شبیه به آدمایی هستی که خیلی چیزهارو فدا می‌کنن، از خودشون می‌گذرن، برای بقیه. برای دوست داشته شدن. که خب، فدا نکن و نگذر. خودت رو دستکاری نکن. تو قرار نیست ورژن سفارشی بقیه از پرهام باشی. توی قالب موردعلاقه‌ی دیگران جا بشی. من خودم جزو همین "بقیه" و "دیگران" ام دیگه. دارم بهت می‌گم اونقدرام که فکر می‌کنی مهم نیستیم. به درد نمی‌خوریم و احتمالاً در نهایت ناامیدت کنیم، هرچقدرم که تلاش کنی راضی نگهمون داری. پس خودت باش، پسر. *پرتاب مشت‌ها در هوا*

قبلاً هم گفته بودم دلم به آینده‌ی تو یکی خیلی روشنه؟ روزای خوبت خیلی زود می‌رسن؟ آره. فکر کنم گفته بودم.