بغض قلم ❥ .. (نسخه یازدهم)

[ғαறØᴜs_ραѕѕeя_βყ]

‌

 

بچه که بودیم

بهتر میدانستیم چطور باید از

داشته هایمان مواظبت کنیم و برایشان بجنگیم

بهتر بلد بودیم دوست داشتن واقعی را...

شاید اندازه ی سن‌مان نبود

اما عشق و وفاداری را خوب میشناختیم...

فرقی نمیکرد آنچه داشتیم 

پدر و مادر باشد 

دوست باشد، دوچرخه یا عروسک 

توپ یا مداد رنگی...

هر چه بود سهم ما بود 

دوست داشتنی بود 

و با هیچ چیز در دنیا عوضش نمیکردیم

آن روزها نمیدانستیم خستگی یعنی چه، 

دلزده گی یعنی چه...

نه اهل رها کردن بودیم 

نه تنهایی ترجیح مان بود و نه فرار راه نجات 

حالا اما، 

ما همان بچه ها هستیم 

که حتی روزی فکرش را هم نمیکردیم 

کمی قد کشیدن و بزرگ شدن 

این همه دنیای مان را عوض کند ...!