بغض قلم ❥ .. (نسخه یازدهم)

[מַברִיק]

از حضور آدم‌های اطرافمان استفاده مفید بکنیم!
هر چقدر که‌ زمان بگذرد بیشتر به این مهم پی می‌برم که مفیدترین آدم‌های زندگی‌ام، آن‌هایی نیستند که مدام از من تعریف می‌کنند و سنگم را بیشتر و محکمتر به سینه می‌زنند یا با من خوش برخوردتر هستند. درس‌های مفیدتری را از آن دسته از افرادی گرفتم که صادقانه و بدون ترس یا تعارف مرا نقد می‌کنند و عیوب و اشکالات مرا به خودم متذکر می‌شوند. چه ایرادها و نقص‌هایی که به کمک همین افراد در من برطرف نشد؛ باید قبول کرد در زندگی هرکدام ما، واقعی ترین آدم‌ها آن‌هایی نیستند که باعث شوند ما فکر کنیم فوق‌العاده و بهترین هستیم و هیچ نقصی در ما وجود ندارد، بلکه آن‌هایی هستند که خوب و بد ما را با‌ هم می‌بینند و ایرادهای ما را به عنوان یک انسان پذیرا هستند؛ زیرا این افراد با این ویژگی باعث می‌شوند ما همواره جایی برای پیشرفت داشته باشیم و برای بهبود خودمان تلاش کنیم، نه این‌که مدام با تعریف‌هایشان ما را از واقعیت دور کنند و این‌ توهم را به ما القا کنند که ما بی نقص هستیم!