بغض قلم ❥ .. (نسخه یازدهم)

[מַברִיק]

بيا روراست باشيم باهم،
هيچكس هميشه خوب نيست/هميشه هم نيست.
.
آدما هر لحظه ممكنه مودِشون تغيير كنه
الان بخندن و دو دقيقه بعد بغض كنن.
امروز دوستت داشته باشن و شما قشنگ ترين دوست دنيا باشين،
و فردا يهو ببينى اصلا اون آدم ديروز نيست و متنفره ازت.!
خودمونم همينيم خب
نيستيم؟
يعنى لحظه هايى نداشتى كه از خنده قهقهه بزنى و دو دقيقه بعدش بشينى خيره به در ؟
.
اينكه ما انتظار داشته باشيم آدما ٢٤ ساعت در خدمت ما باشن و تا ما ميگيم "ف" اونا بدوان بگن "بيا بريم فرحزاد"،
اشتباهه
اونا ممكنه خواب باشن،حال خودشون خوب نباشه،درگير باشن،سرشون شلوغ باشه يا اصلا حوصله ى مارو نداشته باشن
مگه ما هم اينطورى نيستيم؟
اينكه بعضى وقت ها گوشى دستمونه ولى پيامى كه دوستمون دو روز پيش فرستاده رو جواب نميديم.!
.
.
تهش اينكه :
وقتى ما هم همين طورى هستيم
بايد انتظار داشته باشيم بقيه هم باشن.
همه آدميم.!
نميشه ما فقط اخلاقاى خوبمون رو بگيم و
بقيه بشن آدم بده ى ماجرا
پس وقتى ميبينى دوستت نيست،
به خودت بگو شايد مثل اون روزِ من حالش خوش نيست و نميخواد فعلا باهام حرف بزنه
يا وقتى به جاى "سلام عزيزم" بهت ميگه "سلاام"
يهو نشين فكر و خيال كن كه لابد بهتر از من پيدا كرده..!
بگو شايد مثل فلان روز كه سر من شلوغ بود،وقت نداشتم كامل تايپ كنم،اون طورى شده.
.
.
من يه مدتى با اين ديد زندگى كردم و ميكنم،
قلبم آروم تر شده
و شكوفه هاى گيلاسش خوشحال تر
.